موی بدن برای خانم ها
در زنان در دوران بلوغ (8 تا 13 سال) ، ترمینال تیره تر و محکم تر مو از موهای سفید و نرم کرکی شکل ایجاد می شود کودکی در ناحیه شرمگاه ، ناحیه مقعد ، زیر بغل و روی بازوها و پاها عامه مو از زن را پوشش می دهد لگن و مونس پوبیس به شکل یک مثلث نوک تیز است. عامه مو هر ماه حدود 1 سانتی متر رشد می کند و بعد از حدود 6 ماه می افتد.
موهای شرمگاهی معمولاً رنگ تیره تری نسبت به موهای شرمگاهی دارند سر مو و قوی تر از این است. در اروپا آنها بیشتر فر ، در آفریقا به شدت پیچ خورده و در آسیا و آمریکا صاف و محکم هستند. میزان تیره یا برجسته بودن مو بستگی به ویژگی ژنتیکی یعنی تعداد سلولهای رشد مو دارد.
همچنین در زنان ، میزان مو مربوط به هورمون جنسی مرد است تستوسترون. هرچه این هورمون بیشتر باشد ، موهای زن متراکم تر و پر تعدادتر است. بعلاوه هیپرتریکوزیس (غیر طبیعی ، افزایش یافته موی بدن) ، که می تواند در مردان و زنان رخ دهد ، یک تصویر بالینی وجود دارد که به طور انحصاری در زنان مشاهده می شود (هیرسوتیسم).
در اینجا نوبت به یک موی مردانه معمولی روی چانه ، بالا می رسد لب، فک ، قفسه سینه، زیر ناف و ران ها. در مقابل هیپرتریکوزیس, هیرسوتیسم به دلیل افزایش تولید جنس مذکر رخ می دهد هورمون (آندروژن) علل افزایش یافته است تستوسترون تولید چندین برابر است و از یک استعداد ژنتیکی تا زخم (تومور) در محدوده وسیعی است تخمدان (تخمدان) ، به بیماری های مختلف در قشر آدرنال ، محل تشکیل آندروژن.
در زنان ، هیرسوتیسم و هیپرتریکوزیس متعلق به تصویر مردانگی (ویرلی شدن) است. در بسیاری از نقاط ، بیش از حد موی بدن غیر بهداشتی یا غیر زیبایی محسوب می شود و کمتر از موهای بدن مرد پذیرفته می شود. به همین دلیل امروزه یک بدن کامل است اپیلاسیون برای زنان غیر معمول نیست ، به همین دلیل بیشتر اوقات ناحیه زیر بغل و پاها از بین می روند.
در ماه 4 از بارداری la جنین موهای پشمی بدون رنگ ، بسیار کوتاه و نازک (موهای لانگو) ایجاد می شود. علاوه بر اسمیر پنیر (Venix caseosa) ، که روی آن تولید می شود غدد سباسه از موهای لانگو ، موهای لانگو خدمت می کنند جنین به عنوان محافظت در برابر نرم شدن خود توسط مایع آمنیوتیک، در برابر ارتعاشات ، صدا و سرما. علاوه بر این ، موهای لانگو در شکل گیری اولین کودک کمک می کند اجابت مزاج (مکونیوم) ، که باعث تحریک حرکت روده ای نوزاد می شود.
به طور معمول ، موهای لانگو در طول از بین می روند بارداری. اگر کودک خیلی زود بهبود یابد ، ممکن است هنوز موهای لانگو پیدا شود. ماندگاری این موها حتی پس از تولد کودک ، هیپرتریکوز لانوژینوزا نامیده می شود. در سالهای اول زندگی ، موهای بسیار نازک و بی رنگ (موی ولوس) روی پوست صاف و بدون موی کودک ایجاد می شود که تقریباً کل بدن را به جز سطوح داخلی دست و پا (پوست کشاله ران) می پوشاند ، لب ها و نوک سینه ها
