کنتراست مضاعف
کنتراست مضاعف اصطلاحی است که برای توصیف پدیده مورد استفاده در تشخیص در روش معاینه روده کوچک طبق Sellink استفاده می شود. بیمار در ابتدا یک ماده حاجب مثبت دریافت می کند که توسط روده جذب نمی شود و بنابراین در لومن باقی می ماند. روده سپس با یک ماده حاجب منفی پر می شود ، و این اطمینان حاصل می کند که ماده حاجب مثبت به دیواره های روده فشار می آید و از طریق کل روده پیش می رود.
این باعث می شود که تمام دیواره های روده با ماده حاجب مثبت که ابتدا تجویز می شود خیس شود. این امر باعث افزایش شدت سیگنال در دیواره های روده می شود که در نتیجه در تصویربرداری بسیار درخشان می شود. ماده حاجب منفی که در لومن روده قرار دارد ، شدت سیگنال را کاهش می دهد.
در نتیجه ، لومن روده در تصویربرداری تیره تر به نظر می رسد و به راحتی از دیواره های روده قابل تشخیص است. این کنتراست به عنوان کنتراست مضاعف شناخته می شود و پزشک را قادر می سازد دیواره های روده را ارزیابی کند. ضخامت دیواره های روده ، رفع چین و چروک و همچنین انقباضات روده ، آبسه ها ، فیستول مجاری و توده های توموری قابل مشاهده هستند. تکنیک دو کنتراست سلینک به ویژه نقش مهمی در تشخیص بیماریهای التهابی مزمن روده دارد (بیماری کرون, کولیت اولسراتیو).
