PD فیلیپ لیرر ، دکتر ، پزشک ارشد بیمارستان دانشگاه مغز و اعصاب در بازل ، سوئیس است. وی از سال 1987 در دانشکده پزشکی دانشگاه بازل تحصیل کرد و در بیمارستان مغز و اعصاب بالینی در بیمارستان مغز و اعصاب بالینی آموزش دید. یک بازدید از مطالعه وی را در سال 1992 به لندن / انتاریو ، کانادا منتقل کرد. در کلینیک مغز و اعصاب به پزشک ارشد بالینی ارتقا یافت.
واحد سکته مغزی
از پاییز سال 1994 ، وی همچنین مدیریت حرفه ای گروه مغز را زیر نظر خود داشت سونوگرافی تشخیص ، و در سال 1997 به عنوان پزشک ارشد منصوب شد. وی در کنار فعالیتهای بالینی خود ، در توسعه مفهوم ارزیابی و درمان هماهنگ نقش مهمی داشته است ضربه، اصطلاحاً "واحد سکته مغزی". کارهای تحقیقاتی و نشریات وی به بیماری های عروق مغزی می پردازد. این عضو چندین انجمن حرفه ای ملی و بین المللی است ، از جمله کارگروه عروق مغزی سوئیس (دبیر - رئیس).
سکته مغزی - در واقع چه چیزی است؟
دکتر لیرر: به نقل از جهان سلامتی تعریف سازمان ، الف ضربه یا حادثه عروقی مغزی یک اختلال موضعی در است مغز. علت آن ناکافی یا فقدان کامل است خون جریان. مشخصه a ضربه علائمی هستند که نشانگر از دست دادن برخی موارد است مغز عملکردها بیشتر از 24 ساعت طول می کشد. مرگ ناگهانی و بدون دلایل دیگر دلالت بر سکته مغزی نیز دارد. در برخی موارد - هرچند نادر - ، از دست دادن کلی است مغز کارکرد. این اتفاق می افتد ، به عنوان مثال ، در بیماران در اغماء یا در بیماران مبتلا به خونریزی در بافت به اصطلاح نخاعی مغز (فضای زیر عنکبوتیه).
چه عواملی را برای سکته مغزی می توانید از بین ببرید؟
تغییر در سبک زندگی شخصی می تواند از سکته مغزی محافظت کند. به عنوان مثال ، می توان عادات مضر را تغییر داد یا به طور کلی بهبود داد سلامت. فشار خون بالا یکی از موارد رایج است عوامل خطر. حدود 70 درصد از کل قربانیان سکته مغزی از آن رنج می برند. دیابت یا خیلی زیاد کلسترول دیگر هستند عوامل خطر. علاوه بر این ، انواع قلب بیماری ، مانند فیبریلاسیون دهلیزی، انفارکتوس ، مصنوعی دریچه های قلب یا سایر نقایص قلبی نیز خطر را افزایش می دهد. دلیل دیگر می تواند باشد آترواسکلروز: اگر شریان کاروتید، که تأمین می کند خون به مغز ، توسط آترواسکلروز، این باعث یک ریسک بالا می شود.
به طور خاص چگونه می توانید از خود در برابر سکته محافظت کنید؟
می توانید سعی کنید همه موارد شناخته شده را محدود کنید عوامل خطر، همانطور که قبلا ذکر شد. یعنی کسانی که از آن رنج می برند فشار خون بالا, قلب مرض، دیابت یا سایر شرایط باید به طور قطع آنها را درمان کند. سکته مغزی غالباً در نتیجه سایر شرایط از قبل وجود دارد. رژیم های غذایی با چربی کم و ورزش متوسط نیز برای پیشگیری توصیه می شود. و کسانی که سیگار می کشند باید در صورت امکان این عادت را محدود کنند یا کلا آن را ترک کنند.
آیا سکته مغزی در گروه های سنی خاص بیشتر اتفاق می افتد یا با توجه به جنسیت؟
اکنون ما در مورد آن عوامل خطر صحبت می کنیم که نمی توانند از بین بروند. از این گذشته ، شما نمی توانید بر سن و جنسیت تأثیر بگذارید. اما سکته در افراد بیست یا سی ساله اتفاق می افتد. چرا؟ به عنوان مثال ، سکته در خانواده های خاص بیشتر اتفاق می افتد. چنین مواردی در اعضای خانواده به خودی خود یک عامل خطر محسوب می شود. اختلالات متابولیکی یا سایر بیماری های موجود نیز می توانند در سنین جوانی سکته مغزی کنند. تعلق داشتن به گروه های قومی خاص نیز این خطر را افزایش می دهد: به عنوان مثال ، در ایالات متحده آمریکا ، بیماران سکته مغزی سفید کمتر از سیاه پوستان یا اسپانیایی تبار وجود دارد. خطر دیگر سکته های مغزی است که قبلاً متحمل شده اند. کسانی که قبلاً سکته کرده اند ، بیشتر از کسانی که سکته نکرده اند ، رنج می برند. در مورد جنسیت ، مردان زیر هشت سال خطر بیشتری نسبت به زنان دارند. از طرف دیگر ، پس از هشتاد سالگی ، بیماران سکته مغزی زن بیشتر از مردان است. اما این ممکن است به این دلیل باشد که در آن گروه سنی به سادگی تعداد بیشتری زن وجود دارد.
چگونه سکته مغزی را تشخیص می دهید؟
شایعترین علائم فلج یا بی حسی در بازو or پا در همان طرف بدن. اغلب ، مشکلات گفتاری یا نوشتاری نیز رخ می دهد. یا ممکن است بیمار به شکلی گیج واکنش نشان دهد و دیگر نمی داند کجاست و چه کاری انجام می دهد. ممکن است بینایی یک چشم دچار اختلال شود یا بینایی دو نفره رخ دهد. یکی دیگر از علائم معمول ، فلج همزمان بازوها و پاها است. با توجه به تنوع گسترده علائم احتمالی ، بهتر است به کسی که سکته مغزی می کند ، با پزشک مشورت کند. سپس او می تواند به لطف تجربه خود تشخیص قطعی دهد.
آیا باید بیمار سکته مغزی را به بیمارستان منتقل کنید؟
بله ، در اسرع وقت به طور مشخص ، این بدان معنی است: ابتدا با یک آمبولانس تماس بگیرید ، سپس با پزشک خانواده و از او مشاوره بخواهید. اگر اولین آمبولانس آمد ، منتظر پزشک مراقبت های اولیه نباشید. سکته مغزی می تواند پیشرفت کند. حمله دیگر می تواند ظرف چند ساعت اتفاق بیفتد. بنابراین ، در هر صورت ، در اسرع وقت به بیمارستان مراجعه کنید.
چند بیمار در حین حملات می میرند؟
سکته شدید می تواند کشنده باشد. اما مرگ در حمل و نقل نادر است. بزرگترین مشکل سکته ، وابستگی ناگهانی است که ایجاد می شود. بیماران سکته مغزی نمی توانند زندگی عادی خود را ادامه دهند. آنها باطل می شوند. از کل بیماران سکته مغزی بستری در بیمارستان ما ، تنها هفت درصد در چهارده روز اول می میرند. میزان مرگ و میر در سال اول پس از اولین سکته مغزی بیست تا سی درصد است. اما بسیاری از این بیماران تسلیم سایر شرایط می شوند ، مانند قلب مرض. همانطور که قبلاً گفته شد ، سکته مغزی اغلب نتیجه زمینه ای دیگر است شرط. شما فقط در صورت سکته مغزی بسیار شدید می میرید.
احتمال سکته مغزی دیگر بعد از سکته اول چقدر است؟
این به شرایط شخصی شما بستگی دارد. به طور کلی ، خطر سکته مغزی دوم در طی یک سال حدود دوازده درصد است. پس از پنج سال ، خطر به سی درصد افزایش می یابد. کسانی که از باریک شدن شریان های کاروتید رنج می برند و رسوبات در آن وجود ندارد عروق با جراحی حذف می شود خطر سکته مغزی دوم در طی سی ماه آینده به هجده درصد افزایش می یابد. بنابراین سکته های مغزی بیش از یک بار اتفاق می افتد.
زندگی بیمار سکته مغزی چگونه تغییر می کند؟
سکته مغزی ، همانطور که قبلاً بیان شد ، نیاز به مراقبت دارد. کسانی که در خانه هستند در انجام کارهای روزمره به کمک نیاز دارند. یا حتی ممکن است بیمار آنقدر شدید معلول بماند که پذیرش در خانه سالمندان ضروری شود. دائمی اختلالات گفتاری باعث مشکلات عمده ارتباطی می شود. توانایی راه رفتن ممکن است کاملا از بین برود. بالا رفتن از پله ها به طور خاص حتی با فلج نسبی نیز مشکلاتی ایجاد می کند. کسانی که دیگر نمی توانند دست خود را بدون مشکل حرکت دهند ممکن است از نظر ذهنی تا حدودی در مقایسه با فلج پاها محدودیت داشته باشد. فراموشی ، مشکلات جهت گیری یا اختلالات بینایی نیز مانع بیماران سکته مغزی می شود. در اینجا ، در بیمارستان ما ، حدود شصت درصد بیماران سکته مغزی دوباره به خانه می روند ، حدود بیست درصد ما باید در بخش های مراقبت ویژه بستری شویم و بین بیست و پنج تا سی درصد ما به مراکز توانبخشی یا خانه های سالمندان انتقال می یابیم.
سکته مغزی را چگونه درمان می کنید؟
در حال حاضر ، موثرترین درمان پس از سکته مغزی ، مراقبتهای فردی و هماهنگ از بیماران در یک واحد تخصصی سکته مغزی است.
در این واحد ویژه چه اتفاقی می افتد؟
در واحد سکته مغزی ، رویکرد کاملاً منظمی است. ابتدا یک تشخیص جامع انجام می شود. این از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پس از آن ، فرد سعی می کند تا حد امکان از هرگونه عارضه قابل تصور جلوگیری کند. در عین حال ، موثرترین پیشگیری از سکته مغزی دیگر برای هر بیمار در اسرع وقت شروع می شود. همچنین هر بیمار فردی را دریافت می کند تن درمانی, کار درمانی و آموزش گفتار. واحد سکته مغزی هر فرد مبتلا را دقیقاً مطابق با نیاز وی درمان می کند. در نتیجه ، افراد کمتری می میرند و موارد پرستاری کمتری بروز می کند. هدف روشن ترخیص هر چه بیشتر بیماران در خانه است.
صحبت های زیادی در مورد اصطلاحاً فعال کننده های پلاسمینوژن بافتی (tPA) در درمان سکته مغزی وجود دارد. این داروها چه کاری انجام می دهند؟
ما سه سال است که به طور معمول در اینجا از tPA استفاده می کنیم. این دارو فقط باید در کلینیک هایی که تجربه آن را دارند ، در بیمار استفاده شود نظارت بر و پیگیری خوب برای انجام این کار ، کلینیک باید مطالعات مقایسه ای کنترل شده ای را انجام دهد. همانند ایالات متحده آمریکا ، استفاده از tPA در سوئیس فقط در سه ساعت اول پس از تشنج مجاز است. ما دارو را به صورت وریدی پس از سکته های متوسط و شدید تجویز می کنیم. ما از آن برای موارد خفیف استفاده نمی کنیم. در بیمارستان ما ، حدود دو و نیم درصد از کل بیماران بستری tPA دریافت می کنند.
عوارض این روش درمانی چیست؟
مهمترین و ترسناکترین عارضه جانبی خطر ابتلا به آن است خونریزی مغزی. به طور متوسط ، شش تا هشت درصد از کل بیماران در معرض خطر هستند خونریزی مغزی. با این حال ، اگر خطر خونریزی با دقت ارزیابی شود و بیماران در معرض خطر از درمان tPA حذف شوند ، چنین خونریزی های مغزی نادر است. برخی از این خونریزی ها بدون علامت نیز باقی می مانند. یکی دیگر از عوارض جانبی احتمالی ، آلرژی نادر به tPA است.
چه گزینه های درمانی دیگری در آینده در حال ظهور است؟
درمان با سونوگرافی در حال حاضر یک گزینه بسیار مورد بحث در رسانه های حرفه ای است. سونوگرافی در یک فرکانس نسبتاً کم می تواند حل شود یا حتی حل شود خون لخته شدن که می تواند دوباره باز کند شریان کاروتید. فکر می کنم تا پنج سال دیگر موفقیت این روش اثبات شود. من تا حدودی به درمان سونوگرافی امیدوارم.
