مشکلات حین جایگزینی دندان
مشکلات زیادی می تواند در هنگام تشکیل و رشد دندان های دائمی رخ دهد. خصوصاً معمول است که دندانهای دائمی به دلیل کوچک بودن فک ، فضای کمی برای شکستن در محل مورد نظر خود دارند. در این حالت ، ارتودنتیست و دندانپزشک با هم کار می کنند ، به طوری که دندانپزشک دندان ها را می کشد تا فضای بیشتری ایجاد کند ، در حالی که متخصص ارتودنسی از فضا استفاده می کند تا تمام دندان ها را با "بریس" مستقیم در موقعیت قرار دهد.
اگر کام سخت به دلیل رشد ناکافی ، خیلی کوچک باشد فک بالا، دندان ها فضا ندارند و به طور طبیعی رشد می کنند فک پایین یک لقمه کاذب اتفاق می افتد: دندان های پایین در مقابل دندان های بالایی نیش می زنند. با تحریک رشد فک بالا و در نتیجه قرارگیری مجدد دندان ها ، بدشکلی اصلاح می شود. به این روش انبساط پالاتال گفته می شود.
علاوه بر این ، اگر فضای زیادی وجود داشته باشد ، دندان ها می توانند کج و معوج شکسته شده و کج و معلول قرار بگیرند. اگر دندان یا گروهی از دندان ایجاد نشده باشد ، این ممکن است باشد. در بسیاری از موارد ، دندان برش جانبی یا پرمولار وجود ندارد.
علاوه بر این ، موقعیت نیش می تواند در تغییر دندان ها نیز اختلال ایجاد کند. اگر ، به عنوان مثال ، فک پایین در مقابل است فک بالا و نه برعکس ، همانطور که معمولاً اتفاق می افتد ، مانع رشد بیشتر فک بالا و جابجایی دندان ها می شود. اختلالات در رشد استخوان فوقانی و فک پایین مانند شکاف لب، فک و کام نیز می توانند تأثیر منفی شدیدی بر رشد دندان داشته باشند ، که باید در اوایل مقابله شود. با توجه به عوامل زیادی که می تواند روی رشد دندانها تأثیر منفی بگذارد ، توصیه می شود در 7 تا 8 سالگی برای معاینه به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید ، در صورتی که دندانپزشک قبلاً چنین توصیه ای نکرده است. سپس دندانپزشک می تواند در مراحل اولیه اختلالات را مقابله کند ، که در مراحل اولیه سریعتر و ملایم تر به دلیل رشد نسبت به بعد از رشد است.
