مراحل مختلف ترمیم زخم | فیزیوتراپی پس از جراحی مفصل ران

مراحل مختلف ترمیم زخم

در مرحله حاد پس از عمل لگن (1-5 روز پس از جراحی) بافت هنوز ملتهب است و قابل انعطاف نیست. درد تسکین و پشتیبانی از التیام زخم در اینجا مرکز فیزیوتراپی هستند. درمان بافت نرم و سرماخوردگی و گرما درمانی بخشی از رویکردهای فیزیوتراپی است ، همانطور دستی لنف زهکشی ، که می تواند پشتیبانی کند التیام زخم.

حرکات به آرامی و به میزان مناسب انجام می شود ، همیشه بسیار کمتر از حد مجاز درد آستانه. بعد از آندوپروتز ممکن است که بار عملیاتی اولیه برای آن مهم باشد التیام زخم. در این حالت ، انتقال به حالت ایستاده و تمرینات سبک و مناسب راه رفتن در چند روز اول پس از جراحی انجام می شود.

اگر مفصلی بارگیری نشود ، معمولاً فقط انتقال ایمن و آرام مفصل به داخل صندلی انجام می شود تا گردش خون مجدد بیمار تقویت شود. در مرحله بعد ، مرحله تکثیر (روز 5-21) ، بدن شروع به تجزیه بافت قدیمی و ساختن بافت جدید و التیام آن می کند. در این مرحله تعیین محرک های مناسب مهم است.

با این حال ، از آنجا که بافت جدید هنوز خیلی مقاوم نیست ، جلوگیری از بیش از حد زخم شدن و بی اهمیت جلوه دادن زخم بسیار مهم است. فیزیوتراپی پس از عمل لگن در این مرحله هنوز در دردمنطقه رایگان بهبود تحرک بدون درد روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می کند و حتی می توان تمرینات تقویتی سبک را نیز در درمان گنجاند.

بیمار بیشتر و فعالتر درگیر درمان می شود. در مدرسه راه رفتن ، مسافت پیاده روی اکنون بیشتر است ، بیشتر بر الگوی راه رفتن فیزیولوژیکی و استفاده صحیح تأکید می شود ایدز مانند ساعد چوب زیر بغل. از تکنیک های بافت نرم و سایر تکنیک های درمانی نیز استفاده می شود.

در مرحله تلفیق (روز 21 تا 60) اکنون تمرکز بر روی درمان فعال است. بیمار روز به روز از مقاومت بیشتری برخوردار می شود و اکنون می توان بافت تثبیت کننده را بیشتر به چالش کشید. تمرینات فعال برای بهبود تحرک و همچنین تمرینات عملکردی برای تقویت بخشی از این درمان است.

اکنون می توان از وسایل کمکی نیز استفاده کرد. گروههای Thera یا آموزش تجهیزات دیگری مانند پا مطبوعات مخصوصاً برای این منظور مناسب هستند. می توان آن را تا آستانه درد آموزش داد.

تکنیک های درمانگر غیرفعال به سختی بخشی از درمان هستند - فقط در موارد چسبندگی مداوم یا نقاط درد ، هنوز از تکنیک های بافت نرم استفاده می شود. در مرحله سازمان (از روز 60) ، بافت همچنان بازسازی می شود زیرا بدن بعداً به آن نیاز خواهد داشت . این را می توان با تنظیم محرک های خاص پشتیبانی کرد. تمرینات فعال دشوارتر می شوند ، هماهنگی تمرینات و تمرینات مناسب برای زندگی روزمره و متناسب با بیمار ، بخشی از درمان می شوند. به این ترتیب ، بافت به طور خاص برای تنش ها و فشارهای آینده آماده می شود. مفصل ران با عضلات اطراف آن اکنون می توان دوباره به شدت و بیش از حد آستانه مملو از محرک های آموزشی قرار گرفت.