مدت زمان تا زمانی که فرد بتواند بعد از التهاب تاندون آشیل ورزش کند و دوباره آهسته بکشد
پس از یک تاندون آشیل التهاب ، باید خیلی آهسته و با احتیاط به ورزش برگردید ، در غیر این صورت خطر تحریک التهاب جدید زیاد است. در حالت ایده آل ، شروع این ورزش باید با مشورت پزشکان و فیزیوتراپیست های مسئول انجام شود ، زیرا می توان آن را در زمان های بسیار متفاوت برای هر فرد شروع کرد. در مورد حاد تاندونیت آشیل، ورزش را معمولاً می توان پس از 2 تا 3 هفته از سر گرفت ، اما در ابتدا باید تلاش محدود کرد. مزمن تاندون آشیل اختلالات غالباً فقط در صورت شروع ورزش خیلی زود بوجود می آیند. بنابراین ، یک وقفه طولانی مدت از ورزش (چند ماه) باید مشاهده شود.
مدت زمان مرخصی استعلاجی در صورت تاندونیت آشیل
مدت زمانی که فرد در مرخصی استعلاجی به سر می برد تاندونیت آشیل بستگی زیادی به حرفه فرد آسیب دیده دارد. هر کسی که مشاغلی را انجام دهد که شامل اعمال جسمی باشد باید حداقل 2 تا 3 هفته استراحت کند. در این دوره ، یک التهاب حاد باید فروکش کرده باشد. با این حال ، شروع محتاطانه تمرین ضروری است. از طرف دیگر ، کسانی که بیشتر روز کاری خود را پشت میز می نشینند می توانند تنها پس از چند روز به کار خود برگردند.
درمان
فرد مبتلا باید از جلسات آموزشی بعدی خودداری کند و به طور مرتب اندام دردناک را خنک کند. باند فشاری و ارتفاع از پا همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن و دیکلوفناک برای مقابله با التهاب و درد.
در موارد شدیدتر و پیشرفت بیماری که نمی تواند تحت تأثیر NSAID ها قرار گیرد ، کورتیزون قابل اداره است. با این حال ، مانند بسیاری از داروها ، این دارو برای استفاده طولانی مدت مناسب نیست ، زیرا انتظار می رود با استفاده طولانی مدت از آن عوارض جانبی استفاده شود. این امر همچنین باید درمورد NSAID هایی که عوارض جانبی کمتری دارند در نظر گرفته شود.
همچنین عوامل گیاهی مانند آرنیکا روغن یا روغن درخت چای می تواند برای مالش خارجی استفاده شود. تمرینات فیزیوتراپی ، سونوگرافی درمان و نوار کینزی نیز استفاده می شود. علاوه بر این ، باند برای توصیه می شود تاندون آشیل التهاب ، که بیش از هر چیز ثبات پا را تضمین می کند. بین بانداژهایی با نقاط کانونی مختلف تمایز قائل می شوند که باید به صورت جداگانه توزین شوند و منجر به تسکین تاندون آشیل شوند.
علامت گذاری
فرد مبتلا احساس می کند درد در ناحیه تاندون آشیل در شرایط مختلف. به ویژه دردهای صبحگاهی و درد در آغاز در حال اجرا فعالیت و بعد از دوره های طولانی نشستن باید فکر بیش از حد بر روی تاندون آشیل را بخورد. درد در ناحیه تاندون آشیل در پزشکی به عنوان شناخته شده است آشیلودینیا.
از آنجا که نه هر آشیلودینیا بلافاصله با التهاب تاندون آشیل همراه می شود ، تشخیص باید توسط پزشک مشخص شود ، زیرا مصرف داروی ضد التهاب در مورد آشیلودینیا غیر التهابی مفید نخواهد بود. اگر درد در تاندون آشیل برای مدت طولانی نادیده گرفته می شود ، ساختار بیش از حد مزمن با التهاب واکنش نشان می دهد. سختی صبحگاهی و ضخیم شدن تاندون و همچنین قرمزی و تورم دردناک پاشنه نیز می تواند رخ دهد. علاوه بر این ، ممکن است کلسیفیکاسیون تاندون آشیل در قاعده آن رخ دهد. تشخیص التهاب تاندون آشیل
