معرفی
La تاندون آشیل نشان دهنده اتصال عضلات ساق پا به استخوان پاشنه. در طول ورزشهای مختلف ممکن است در معرض استرس زیادی قرار گیرد و بنابراین اغلب منبع آن است آسیب های ورزشی و بیماری های مزمن. دونده ها یا افرادی که در حین انجام فعالیت های ورزشی ناشناخته پاها با تمرینات فشرده شروع می کنند ، معمولاً از یک رنج می برند تاندون آشیل التهاب
فشار بیش از حد طولانی مدت ، که شامل هر دو حرکت یکنواخت مانند مسافت طولانی است در حال اجرا، و فشارهای کوتاه مدت مانند ورزش های مختلف با توپ ، می تواند منجر به انحطاط شود تاندون آشیل. افزایش سریع شدت تمرین ، کمبود مراحل بازسازی ، تمرینات نامناسب و پوشیدن کفش نامناسب حتی می تواند منجر به کوچکترین آسیب دیدگی در تاندون آشیل شود ، سپس با یک روند التهابی مزمن واکنش نشان می دهد. مشکلات ارتوپدی مانند بدخیمی پا ، متفاوت است پا طول و آسیب های پاشنه نیز از بروز التهاب تاندون آشیل حمایت می کنند.
تاندونیت آشیل چه مدت طول می کشد؟
مدت زمان تا بهبودی کامل از التهاب تاندون آشیل به شدت بیماری ، جسمی بستگی دارد شرط از بیمار ، درمان اعمال می شود و پایبندی مداوم به صرفه جویی. به طور کلی ، مدتها نادیده گرفته شد تاندونیت آشیل با ادامه آموزش منجر به ایجاد مداوم و مشکل تر برای درمان تصویر بالینی در صورت ادامه بیماری می شود. هرچه وضع جسمی بیمار بدتر باشد ، اقدامات بعدی درمانی اعمال می شود و مدت زمان درمان بیشتر است.
طی یک تا دو روز اول ، تاندون آشیل ملتهب شده با یخ سرد می شود. در ابتدا باید خود درمانی التهاب تاندون آشیل با روش های محافظه کارانه (صرفه جویی ، احتمالاً خنک کننده ، NSAID) به مدت دو هفته انجام شود. در صورت عدم بهبود علائم پس از این دوره ، توصیه می شود با یک متخصص ارتوپدی مشورت کنید.
پس از شش تا هشت هفته ، تاندون آشیل آسیب دیده دوباره قابل ارتجاع است. با این حال ، اطمینان از ادامه آموزش در طول مدت درمان و برطرف شدن اندام آسیب دیده مهم است. عدم تحمل فشار می تواند منجر به وخامت مجدد علائم شود و به طور قابل توجهی طولانی مدت بیماری را افزایش دهد.
در موارد منفرد ، ماهها می توانند با التهاب تاندون آشیل بهبود یابند. برای جلوگیری از این ، الف در حال اجرا آموزش باید قطع شود ، به عنوان مثال ، تا آزادی کامل از درد، حتی اگر این موفقیت را به تأخیر بیندازد آموزش شخصی اهداف شکایتی که بیش از شش ماه طول بکشد مزمن نامیده می شود.
در 25٪ موارد ، مبتلایان به مرور دچار مشکلات طولانی مدت یا مکرر تکراری می شوند. مطالعات منزوی حتی نشان می دهد که 10٪ از بیماران مبتلا به تاندونیت آشیل ظرف هشت سال پس از شروع بیماری نیاز به جراحی داشته باشید. اقدامات جراحی هرگز نمی تواند به ترمیم دائمی عملکرد کامل تاندون آشیل دست یابد. به طور خلاصه می توان گفت که مدت زمان تاندونیت آشیل، که توسط فرد مبتلا به عنوان ناخوشایند و گاهی به شدت محدود کننده تجربه می شود ، با خنک سازی و محافظت کافی در مرحله حاد ، مشاهده وقفه تمرینی سخاوتمندانه و داروی مطلوب با داروهای غیر استروئیدی ، می تواند به مدت تقریبی یک ماه و نیم محدود شود داروهای ضد التهاب و احتمال وقوع شکایات طولانی مدت و دوره های مزمن را می توان کاهش داد.
