لورانو

Lorano® ضد آلرژی از گروه آنتی هیستامین ها. این ماده حاوی ماده فعال لوراتادین است که به آن متصل می شود هیستامین گیرنده ها ، و در درجه اول برای رینیت آلرژیک مانند یونجه استفاده می شود تب یا آلرژی گرده.

هیستامین

هیستامین هیستامین است که به طور طبیعی در بدن تولید می شود. پس از تشکیل آن از آمینو اسید هیستیدین ، ​​در بسیاری از نقاط بدن اثر خود را نشان می دهد. در معده، به عنوان مثال ، ترشح آن را تحریک می کند اسید معده در سلولهای پوشش معده.

لوله های برونش در برابر واکنش نشان می دهند هیستامین با انقباض عضلات ، در حالی که خون عروقاز طرف دیگر ، عضلات آنها را شل کرده و نفوذپذیری دیواره آنها را افزایش می دهد. مغز با افزایش هوشیاری و همچنین افزایش توجه به هیستامین واکنش نشان می دهد ، زیرا هیستامین به عنوان یک انتقال دهنده عصب عمل می کند (انتقال دهنده عصبی) و ارتباط بین فرد را برقرار می کند سلول عصبی به پایان می رسد (سیناپس) برای تحریک این اثرات ، ماده پیام رسان به دو گیرنده مختلف متصل می شود.

اینها مولکولهای تخصصی درون یا درون سلولها هستند که با دریافت محرک یک زنجیره واکنش دیگر را تحریک می کنند. گیرنده هایی که بیشترین واکنش را به هیستامین دارند ، گیرنده های H1 و H2 نامیده می شوند ، علاوه بر این یک گیرنده H3 نیز روی سلول های عصبی وجود دارد. اگر هیستامین به گیرنده های خود متصل شود ، علاوه بر موارد ذکر شده در بالا ، اثرات بیشتری ایجاد می شود ، زیرا گیرنده های هیستامین تقریباً در همه جای بدن یافت می شوند. هیستامین همچنین نقش مهمی در واکنش های آلرژیک دارد. بنابراین ، هیستامین و محل های عملکرد آن اهداف تعیین کننده ای در درمان آلرژی های حاد هستند.

ماده فعال لوراتادین

ماده فعال Lorano® ، لوراتادین ، ​​یک آنتی هیستامین نسل دوم است. آنتی هیستامین ها موادی هستند که محل اتصال (گیرنده ها) هیستامین را مسدود می کنند و بنابراین از اثرات خاص ماده حامل جلوگیری می کنند. نسل اول این مواد نه تنها به گیرنده های هیستامین متصل می شود ، بلکه به مکان های اتصال سایر مواد نیز متصل می شود ، در نتیجه عوارض جانبی بیشتری ایجاد می کند.

نسل اول آنتی هیستامین ها می تواند وارد مرکز شود سیستم عصبی و تأثیرات خود را اعمال کنند. این امر منجر به خستگی ، خواب آلودگی و توانایی جاده ای محدود می شود. آنتی هیستامین های نسل دوم برای کنترل این عوارض تولید شده اند. اگرچه اینها نیز به مرکز می رسند سیستم عصبی، می توان آنها را با مکانیسم های داخلی بدن از آنجا حذف کرد تا عوارض جانبی نسل اول رخ ندهد.