فیزیوتراپی برای سکته مغزی

A ضربه (آپوپلکسی) یک اختلال حاد گردش خون در است مغز، معمولاً توسط عروق ایجاد می شود انسداد، به ندرت توسط خونریزی همی پلژی (بازوی آسیب دیده و / یا پا از نیمی از بدن) ، اختلالات گفتاری یا اختلال بینایی ممکن است رخ دهد. بسته به محل اختلال گردش خون ، علائم مختلفی ممکن است باشد. پس از مداوا فشرده ، در صورت امکان در بیمارستانی با اصطلاح "ضربه واحد "، اقدامات توانبخشی مانند فیزیوتراپی ، کاردرمانی و گفتاردرمانی خیلی زود شروع می شوند

• ضربه
• علائم سکته مغزی

رفتار

مفاهیم مختلفی برای درمان فیزیوتراپی a وجود دارد ضربه مبتلا به همی پلژی ، از جمله مفهوم Bobath ، PNF (تسهیل عصبی عضلانی اختصاصی) و فیزیوتراپی Vojta. مفهوم Bobath از بیمارستان حاد آغاز می شود و پرسنل پرستاری ، درمانگران و بستگان بیمار را در یک ایده 24 ساعته ادغام می کند. هدف اصلی بهبود علائم بیمار از طریق تحریک حرکات طبیعی و تأثیر بر فشار غیر طبیعی عضله (شل یا اسپاستیک) است.

هدف از روش درمان PNF بهبود هماهنگی عصب و عضله از حرکات مورب و سه بعدی ، بیشتر با ضلع سالم ، برای انتقال فعالیت به سمت آسیب دیده استفاده می شود. این انتقال براساس الگوهای حرکتی است که در مغز و کدام یک می خواهد فعال کند. Vojta درمانی همچنین الگوی حرکتی ذاتی را ایجاد می کند که می تواند با تحریک نقاط خاصی از بدن ایجاد شود. هدف ایجاد این حرکت است واکنش به منظور ایجاد عملکردهای جدید عضلانی و عصبی.

اهداف فیزیوتراپی

اهداف فیزیوتراپی به شدت فردی علائم و مدت زمانی که پس از سکته مغزی گذشته است بستگی دارد. اگر همی پلژی وجود داشته باشد ، در بیشتر موارد هنوز در روزهای اول پس از سکته شل است. در این مرحله ، تمرکز بر تحریک طرف آسیب دیده به منظور ارتقا areas مناطق کوهستانی است مغز که هنوز سالم هستند

پیشگیری نیز مهم است ترومبوز یا ریوی آمبولی وقتی بیمار در رختخواب است. در دوره بعدی درمان ، باید استقلال بیمار در زندگی روزمره تا آنجا که ممکن است حاصل شود. برای این منظور ، درک از طرف آسیب دیده آموزش داده می شود ، حرکات روزمره انجام می شود و هر نوع اسپاسم (تنش بیش از حد عضلانی) که ممکن است رخ داده باشد درمان می شود.