فیبروما تحریک کننده ، رشد خوش خیم (خوش خیم) دهان است مخاط که در نتیجه التهاب مزمن یا مکانیکی طولانی مدت ایجاد می شود فشار. اینها هیپرپلازی های رشته ای هستند (بافت همبند رشد) و نئوپلاسم واقعی نیست (نئوپلاسم بافتی).
رشد لثه که به دلیل محرک های تحریک کننده ایجاد می شود ، اپولیس نامیده می شود.
علائم - شکایت
رشد بافت ها در نواحی دهان ایجاد می شود مخاط که تحت تحریک مکانیکی مزمن قرار می گیرند و اغلب در قسمت داخلی گونه تأثیر می گذارند. هر منطقه دیگری از دهان مخاط در صورت وجود عوامل تداخل مانند حاشیه دندان مصنوعی یا لبه های تیز ، می تواند فیبرومای تحریک کننده ایجاد کند.
فیبرومای تحریک کننده دارای یک قوام درشت است و غالباً به صورت دمگل است. فقط به ندرت علائم ناشی از رشد بافت ایجاد می شود.
پاتوژنز (توسعه بیماری) - علت شناسی (علل)
علل آن شامل التهاب مزمن یا تحریک مکانیکی است. به اصطلاح فیبروما حاشیه پروتز اغلب تشخیص داده می شود. هرگاه پروتزها باعث ایجاد زخم فشار دائمی شوند و علت آن برطرف نشود ، ایجاد می شود. سپس تحریک مداوم مخاط باعث هیپرپلازی فیبری بافت آسیب دیده می شود.
لبه های تیز از دندان مصنوعی مانند تاج یا پلو همچنین روی دندان های طبیعی نیز می تواند باعث ایجاد فیبرومای تحریک کننده شود.
بیماری های متعاقب
هیچ بیماری ثانویه شناخته شده ای وجود ندارد. اگر علت از بین نرفته باشد ، ممکن است فیبرومای تحریک کننده پس از حذف دوباره عود کند.
امکانات عیب شناسی
اغلب ، یک دلیل مکانیکی برای فیبرومای تحریک کننده موجود آشکار است. با این وجود ، بیماری نئوپلاستیک (بیماری تومور) باید همیشه مورد توجه قرار گیرد تشخیص های افتراقی. بنابراین ، بررسی بافت شناسی (بافت ریز) فیبرومای برداشته شده کاملاً ضروری است.
درمان
فیبرومای تحریک کننده در یک عمل جراحی جزئی تحت موضعی برداشته می شود بیهوشی (بی حسی موضعی) به دنبال آن در آزمایشگاه بافت شناسی بررسی می شود تا بدخیمی رد شود.
از بین بردن علت فیبرومای تحریک پذیر مهم است ، در غیر این صورت ممکن است عود کند.
