فعل و انفعالات Infliximab | اینفلیکسیماب

فعل و انفعالات Infliximab

تعاملات بین Infliximab و سایر داروهای مصرفی همزمان امکان پذیر است. اگرچه مطالعات زیادی در مورد تعامل با وجود ندارد Infliximab، توصیه می شود برخی از جنبه های استفاده از آن در نظر گرفته شود. Infliximab نباید همراه با داروهای مشابه مصرف شود ، زیرا آنها می توانند به طور گسترده اثرات یکدیگر را افزایش دهند و منجر به عفونت های جدی شوند. واکسن های زنده نیز نباید در طول دوره درمان تجویز شوند ، زیرا فشار زیادی را به این دارو وارد می کنند سیستم ایمنی بدن، که قبلاً به دلیل سرکوب سیستم ایمنی ضعیف شده است.

چه زمانی نباید اینفلیکسیماب داده شود؟

تعدادی از موارد منع مصرف وجود دارد که نباید برای آنها Infliximab تجویز شود. به طور کلی ، اگر احتیاط کرده اید احتیاط می شود واکنش های آلرژیک به Infliximab یا داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی مشابه در گذشته. در این حالت احتمال اینکه ثانیه قوی تر باشد ، به طور قابل توجهی افزایش می یابد واکنش های آلرژیک پیش خواهد آمد.

اینفلیکسیماب را نباید در بیمارانی که داشته اند تجویز کرد مرض سل در گذشته یا در حال حاضر از آن رنج می برند. همچنین نباید به سایر عفونت های جدی رخ داده یا حاد داده شود. منع مصرف دیگر وجود متوسط ​​تا شدید است قلب شکست.

دوز Infliximab چگونه است؟

در مورد دوز مصرفی نمی توان بیانیه ای ارائه داد. بستگی زیادی به بیماری زمینه ای ، وسعت بیماری و سن بیمار دارد. برای کودکان دوز دقیقاً با توجه به وزن بدن محاسبه می شود.

اینفلیکسیماب در فواصل زمانی تجویز می شود. این بدان معناست که روزانه تجویز نمی شود. معمولاً در ابتدای درمان دو بار در یک دوره کوتاه مدت تجویز می شود و پس از آن فاصله بین دوزها به چهار تا شش هفته افزایش می یابد. این امر ممکن است زیرا اثر اینفلیکسیماب بسیار طولانی است.

چرا هزینه های اینفلیکسیماب بسیار زیاد است؟

هزینه Infliximab بسیار زیاد است زیرا تولید دارو منابع زیادی را مصرف می کند و مدت زمان زیادی طول کشید. علاوه بر این ، همانطور که امروزه نیز وجود دارد ، این یک فرآیند تولید بسیار پیچیده بود. از آنجا که اینفلیکسیماب یک داروی بسیار خاص و بسیار موثر است ، در صورت عدم تولید ، ذخیره و پردازش بسیار صحیح ، آسیب زیادی می تواند وارد کند. همه اینها عواملی هستند که باعث افزایش هزینه ها می شوند. قبل از معرفی بیوسیمیلرها ، محصولات عمومی ، این دارو حتی گرانتر بود زیرا حق ثبت اختراع بود و توسط هیچ شرکت دیگری قابل تولید نبود. در نتیجه ، رقابتی وجود نداشت که بتواند هزینه های توسعه را کاهش دهد.