عوامل خطر
از آنجا که کوچکترین آسیب در انگشتان دست و پا باعث ایجاد التهاب در بستر ناخن می شود ، برخی از عوامل خطر را می توان مشخص کرد. کوچکترین صدمات ناشی از تحریک کننده های باکتریایی به داخل پارچه برای نفوذ در آنها می تواند ایجاد شود ، خصوصاً در صورت بروز انگشت یا ناخن انگشتان پا بسیار کوتاه می شود. علاوه بر این ، گرد کردن از ناخن های پا می تواند باعث رشد لبه های ناخن به کوتیکول و عبور باکتری شود.
به این دلیل، ناخن های پا همیشه باید تا حد ممکن مستقیم برش داده شود و هرگز گرد نباشد. علاوه بر این ، پوشیدن کفش های خیلی تنگ یا خیلی کوچک به طور منظم به عنوان یک عامل خطر برای ایجاد التهاب در بستر ناخن در نظر گرفته می شود. بیمارانی که از بیماری های عمومی مانند رنج می برند دیابت ملیتوس همچنین به طور قابل توجهی خطر ابتلا به فرآیندهای التهابی در ناحیه بستر ناخن را افزایش می دهد.
دلیل این امر ، به عنوان مثال ، حساسیت محدود در پای افراد آسیب دیده است. علاوه بر این ، افراد با دیابت ملتهب اغلب از نقص رنج می برد التیام زخم، که نفوذ عوامل بیماری زای باکتریایی را تسهیل می کند. عامل خطر دیگر برای ایجاد التهاب در بستر ناخن که نباید آن را دست کم گرفت ، تماس مکرر با آب و / یا عوامل شیمیایی است.
به ویژه برای افرادی که در محل کار در معرض این مواد هستند و در طول کار خود به اندازه کافی از دست و پاهای خود محافظت نمی کنند ، خطر افزایش می یابد. عوامل خطر در یک نگاه:
- مراقبت از ناخن رادیکال
- دیابت شیرین
- اختلالات لخته شدن خون / اختلالات ترمیم زخم
- سیگار کشیدن
- مصرف منظم الکل
- کفش های تنگ
- تماس مکرر با آب و / یا عوامل شیمیایی
درمان التهاب بستر ناخن هم به میزان بیماری و هم به زمان تشخیص بستگی دارد. اگر در ابتدا التهاب بستر ناخن به همین ترتیب شناخته شود ، استفاده از پماد ضد عفونی کننده در ناخن آسیب دیده در بیشتر موارد کافی است.
پس از آن ، تحت تأثیر قرار گرفت انگشت یا انگشت شست را می توان با کمپرس یا باند استریل باندپیچی کرد و می توان فرآیند بهبود را صبر کرد. اگر بیماری تاکنون پیشرفت کرده است که می توان عوامل بیماریزای باکتریایی را در ناحیه زخم تشخیص داد ، باید آنتی بیوتیک نیز تجویز شود. آنتی بیوتیک معمولاً باید به شکل قرص مصرف شود.
با پاتوژن های باکتریایی مبارزه می کند و بنابراین از گسترش فرآیندهای التهابی به ساختارهای همسایه جلوگیری می کند. در مواردی که التهاب بستر ناخن به علت قارچ ایجاد شده است ، باید به جای آنتی بیوتیک ، داروی ضد قارچ (ضد میکروس) تجویز شود. اگر ظرف یک هفته پس از استفاده از این روش های درمانی بهبودی حاصل نشد ، باید درمان جراحی در نظر گرفته شود.
در بیشتر موارد ، بیمار مبتلا قبل از اینکه مداخله جراحی مورد نیاز باشد ، بی حسی موضعی دریافت می کند. چرک تحت شرایط جراحی می تواند از زخم تخلیه شود. بلافاصله پس از درمان جراحی التهاب در بستر ناخن ، دست یا پای آسیب دیده باید توسط آتل بی حرکت شود. پس از درمان التهاب در بستر ناخن ، زخم باید روزانه و طی مدت تقریبی یک هفته تمیز و مجدداً بانداژ شود. به بیمار مبتلا همچنین توصیه می شود از بازو یا پا مراقبت کند ، آن را به طور مرتب خنک کرده و تا آنجا که ممکن است بالاتر قرار دهد.
