عوارض برش
عوارض اصلی زخم برش ، از یک طرف ، نفوذ به آن است میکروب ها به پوست آسیب دیده و از طرف دیگر آسیب به ساختارهای مهم مانند اعصاب, تاندون ها، عضلات یا عروق. در صورت بریدگی ، مانع محافظ پوست آسیب دیده به طوری که باکتری یک پورت ورودی داشته باشید. این می تواند منجر به التهاب موضعی ناحیه برش شود.
در بدترین حالت ، میکروب ها همچنین می تواند به گسترش یابد خون و باعث ایجاد واکنش التهابی عمومی به شکل مسمومیت خونی. هرچه زخم عمیق تر باشد ، خطر قطع شدن آن بیشتر است اعصاب, تاندون ها، عضلات و بزرگتر خون عروق. اگر بریدگی های عمیق به بزرگ آسیب می رساند خون عروق، این می تواند منجر به خونریزی شدید شود ، که اگر درمان اولیه ناکافی باشد ، می تواند زندگی را تهدید کند.
قطع عضلات ، تاندون ها و اعصاب می تواند منجر به از دست دادن احساس (بی حسی) ، محدودیت حرکت و حتی از دست دادن حرکت شود. التهاب همیشه هنگامی رخ می دهد که بدن یا سیستم ایمنی بدن به محرکهای آسیب رسان واکنش نشان می دهد. در صورت بریدگی ، این می تواند آسیب در پوست باشد یا نفوذ بعدی آن باشد باکتری به منطقه آسیب دیده
سپس واکنش خود بدن منجر به یک مجموعه علائم کلاسیک می شود: از یک طرف ، مواد پیام رسان آزاد شده توسط سلول های سیستم ایمنی بدن باعث گشاد شدن رگهای خونی در ناحیه آسیب دیده پوست می شود ، به طوری که خونرسانی به این قسمت بهبود می یابد و در نتیجه قرمزی در محل ایجاد می شود. افزایش جریان خون منجر به انتقال تعداد بیشتری سلول دفاعی به منطقه آسیب دیده به منظور مقابله با حمله می شود باکتری تا حد ممکن کارآمد بعلاوه ، رگهای خونی نفوذپذیرتر می شوند ، بنابراین سلولهای دفاعی و پلاسمای خون می توانند از رگها به بافت اطراف منتقل شوند.
این معمولاً باعث تورم کم و بیش شدید می شود. افزایش جریان خون همچنین باعث گرمتر شدن سطح پوست مربوطه می شود و مواد پیام رسان نیز منجر به فعال شدن برخی موارد می شوند درد گیرنده ها در مجموع ، یک برش ملتهب قرمز ، بیش از حد گرم ، متورم و دردناک است ، و گاهی محدودیت های عملکردی (به عنوان مثال در حرکت) نیز ممکن است ایجاد شود. فقط در صورت آلودگی زخم به باکتری ، برش ایجاد می شود.
گربه زمانی رخ می دهد که از یک طرف قطعی باشد آنزیم ها از باکتریهای مهاجم و سلولهای دفاعی فعال شده ما سیستم ایمنی بدن خراب شدن یا ذوب شدن پروتئین ها در بافت اطراف و از طرف دیگر ، هنگام از بین رفتن باکتری ها و سلولهای ایمنی در حال پوسیدگی تولید می شوند. بیشتر زرد مایل به سفید چرک بنابراین بیش از یک تجمع نیست پروتئین ها و بقایای سلول. اگر زخمی چرکین باشد ، این نشانه مطمئنی از عفونت باکتریایی است و باید سریعاً درمان شود.
مسمومیت خون انتقال است میکروب ها (باکتری ، ویروس ها یا انگلها) به داخل خون ، معمولاً از طریق یک درگاه ورودی خارجی - یعنی از طریق آسیب به پوست یا غشای مخاطی - یا از طریق مراکز التهاب روی اعضای داخلی (به عنوان مثال آپاندیسیت، آبسه ، التهاب داخلی قلب دیوار و غیره) این در صورتی است که یک واکنش التهابی اولیه به موقع درمان نشود.
اگر بریدگی به طور فزاینده ای ملتهب شود ، ابتدا باکتری در ناحیه برش پخش می شود ، اما در بعضی موارد نیز می تواند از طریق رگ های خونی اطراف وارد جریان خون شود و باعث مسمومیت خونی. از طریق جریان خون ، باکتری ها خیلی راحت به سایر اندام ها ، به ویژه اندام های حیاتی مانند قلب, کبد، کلیه ها یا مغز. اگر علائمی مانند تب و لرز، افزایش خستگی ، کاهش یافته است فشار خون، شتاب گرفته تنفس و تپش قلب پس از بریدگی آلوده ، سریعاً با پزشک مشورت کنید.
بی حسی بریدگی معمولاً زمانی اتفاق می افتد که نه تنها لایه های سطحی پوست بریده می شوند ، بلکه اعصاب کمی عمیق نیز آسیب می بینند. اگر فقط اعصاب پوستی کوچکتر از بین برود ، ممکن است ناحیه پوست بلافاصله در اطراف این بریدگی برای مدتی بعد از بهبود بی حس شود ، اما در بسیاری از موارد احساس این ناحیه با گذشت زمان بهبود می یابد. در مورد بریدگی های بسیار عمیق ، که شامل آسیب های عصبی عمیق تر و بزرگتر نیز می شود ، با این حال ، اختلالات حسی جدی تر نیز می تواند رخ دهد. این موارد گاهی اوقات غیرقابل برگشت هستند.
