عوارض
علت آن رشد محلی تومور یا متاستازهای مربوطه است
- ترومبوز
- آمبولی ریوی
- شکستگی مهره های بدن
- فشار خون بالا
- Uvm
پیش بینی
بقای بیمار در درجه اول به مرحله تومور بستگی دارد. 60 - 90٪ بیماران در مرحله I حداقل 5 سال زنده می مانند ، در حالی که کمتر از 20٪ در مرحله IV زنده می مانند. یک درجه تمایز کم از بافت تومور (یعنی آیا هنوز هم می توان در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد که چه نوع بافتی تخریب شده است) و یک عمومی ضعیف شرط همچنین بیمار تأثیر نامطلوبی بر پیش آگهی دارد.
با این حال ، گزارش های مکرر در مورد بیمارانی وجود دارد که خود به خود بهبود یافته اند (بهبودی خود به خودی) یا بیماری که سالها در آنها ثابت مانده است. در اینجا ، نفوذ خود بیمار است سیستم ایمنی بدن مشکوک است ، که منجر به بسیاری از رویکردهای درمانی می شود و بر اساس این اثرات ایمنی است.
