فتق اینگوینال - به طور عامیانه فتق مغبنی نامیده می شود - (مترادف: فتق مغبنی ؛ فتق مغبنی ؛ ICD-10-GM K40.-: فتق اینگوینالیس) فتق احشا در ناحیه کانال مغبنی است.
فتق اینگوینال شایعترین نوع فتق است.
می توان بین مستقیم (داخلی) و غیر مستقیم (جانبی) تمایز قائل شد فتق مغبنی، با بیش از 70٪ متعلق به فتق غیر مستقیم. فتق مستقیم ، بر خلاف فتق غیرمستقیم ، از کانال مغبنی عبور نمی کند. فتق مغبنی غیر مستقیم می تواند مادرزادی (مادرزادی) یا اکتسابی باشد ، فتق مستقیم همیشه اکتسابی است.
علاوه بر فتق های غیرمستقیم و مستقیم که در بالا ذکر شد ، فتق ران نیز وجود دارد. اینها فقط 5٪ از کل فتقهای مغبنی را تشکیل می دهند. در فتق ران (فتق ران ، فتق ران؛ ران فتق) ، روزنه فتق بین لیگامنتوم اینگویناله (به لاتین رباط مغبنی) و دیواره لگن است ، یعنی برعکس فتق مغبنی ، زیر رباط مغبنی.
علاوه بر این ، فتق مغبنی را می توان با توجه به اندازه آن متفاوت دانست:
- فتق اضافی - بیرون زدگی کیسه فتق به داخل کانال مغبنی.
- فتق کامل - فتق همراه با کیسه فتق در حلقه بیرونی مغبعه.
- فتق اسکروتالیس - فتق همراه با کیسه فتق در کیسه بیضه (کیسه بیضه).
- فتق لب - فتق که به داخل گسترش می یابد لگن (لابیا)
نسبت جنسیت: زن و مرد 6-8: 1 است.
اوج فراوانی: این بیماری عمدتا در دهه 6 زندگی و در نوزادان رخ می دهد.
شیوع (بروز بیماری) در مردان 2٪ (در آلمان) است. در نوزادان نارس شیوع 5-25٪ است. خطر مادام العمر برای زنان 3٪ و برای مردان 27٪ است.
بروز (فراوانی موارد جدید) تقریباً 200 مورد در هر 100,000 نفر در سال است (در آلمان).
روند و پیش آگهی: فتق مغبنی باید به موقع عمل شود ، در غیر این صورت خطر حبس (گرفتگی تهدید کننده زندگی روده) وجود دارد. بخشهای روده ای زندانی ممکن است بمیرند. فتق مغبنی عمل شده معمولاً بدون عواقب بهبود می یابد. فتق اینگوینال بطور مکرر اتفاق می افتد (عود می کند). میزان عود بستگی به روش جراحی دارد:
- 0.5-1.5 - - روش لیختن اشتاین را باز کنید.
- 1-2٪ - روش آندوسکوپی
- 3-5٪ - روش باز تاک
