نحوه عملکرد بکلومتازون
بکلومتازون یک کورتیکواستروئید قوی است که از جمله موارد دیگر، از تشکیل مواد سیگنال واسطه التهاب (مانند پروستاگلاندین ها) در بدن جلوگیری می کند. در عین حال، تشکیل سلول های جدید سیستم ایمنی را کاهش می دهد. این فرآیندهای التهابی را متوقف می کند و واکنش های ایمنی را سرکوب می کند.
بدن انسان دارای یک سیستم دفاعی کارآمد است که از ارگانیسم در برابر تهاجم پاتوژن های خارجی محافظت می کند. اما در برخی بیماری ها این سیستم پیچیده دائما فعال می شود.
در چنین مواردی، سیستم ایمنی بیش از حد به محرک های بی ضرر واکنش نشان می دهد که منجر به فرآیندهای التهابی و واکنش های آلرژیک مانند آسم یا رینیت می شود. این می تواند آسیب زیادی به بافت وارد کند. در بیشتر موارد، پس از آن لازم است که سیستم ایمنی بدن به منظور کاهش علائم التهاب سرکوب شود - به عنوان مثال با بکلومتازون.
جذب، تخریب و دفع
مقدار کمی از ماده فعال که با این وجود وارد جریان خون می شود، به سرعت در کبد تجزیه می شود. محصولات تجزیه شده از طریق مدفوع و ادرار دفع می شوند.
چه زمانی از بکلومتازون استفاده می شود؟
نشانه های استفاده از بکلومتازون عبارتند از:
- درمان آسم برونش
- @ درمان رینیت آلرژیک مداوم (رینیت آلرژیک)
- درمان حاد پس از آتش سوزی و حوادثی که در آن گازهای سمی منتشر شده است (برای جلوگیری از به اصطلاح ادم ریوی)
نحوه استفاده از بکلومتازون
بکلومتازون یا به عنوان یک استنشاق کننده با دوز اندازه گیری شده (اسپری برای استنشاق)، یک پودر استنشاقی (پودر برای استنشاق)، یا یک اسپری بینی بکلومتازون استفاده می شود - بسته به اینکه دارو در بافت ریه یا روی مخاط بینی عمل کند.
در بزرگسالان، دوز استاندارد برای استنشاق بین 0.4 تا 0.6 میلی گرم در روز است. کودکان و نوجوانان زیر 12 سال دوز کاهش یافته دریافت می کنند.
برای اسپری بینی بکلومتازون، 200 میکروگرم در روز یک دستورالعمل است. باید تا حد امکان کمتر اما به مقدار لازم از ماده فعال استفاده شود. برای هر بیمار باید یک دوز مناسب جداگانه پیدا کرد.
عوارض جانبی بکلومتازون چیست؟
اغلب، یعنی در یک تا ده درصد از افراد تحت درمان، بکلومتازون استنشاقی باعث ایجاد عوارض جانبی به شکل افزایش تمایل به عفونت (به دلیل سرکوب سیستم ایمنی)، شکایات گوارشی و عفونت‌های قارچی در دهان و گلو می‌شود. استفاده صحیح از دارو می تواند این عوارض جانبی را به میزان قابل توجهی به حداقل برساند.
بکلومتازون به عنوان اسپری بینی معمولاً به خوبی تحمل می شود. احساس خشکی، خونریزی بینی، سوزش در گلو و سردرد از عوارض احتمالی آن است.
هنگام استفاده از بکلومتازون چه مواردی را باید در نظر گرفت؟
با استفاده صحیح و کمترین دوز ممکن از داروی بتومکلازون می توان از این عوارض جانبی جلوگیری کرد.
تداخلات دارویی
بکلومتازون می تواند اثربخشی سمپاتومیمتیک های بتا-2 ("گشاد کننده های برونش"، یعنی گشادکننده های برونش) را افزایش دهد. این معمولاً مطلوب است و با ترکیب این عوامل هدف قرار می گیرد.
محدودیت های سنی
استنشاقی با دوز اندازه گیری شده حاوی بکلومتازون نباید در کودکان زیر پنج سال استفاده شود. استنشاق پودر در آلمان و اتریش برای کودکان زیر شش سال و در سوئیس برای کودکان زیر دوازده سال تایید شده است.
محلول نبولایزرهای ثبت شده در آلمان برای کودکان زیر پنج سال نیز مناسب است. اسپری بینی با بکلومتازون از سن شش سالگی تایید می شود.
بارداری و شیردهی
نحوه تهیه دارو با بکلومتازون
داروهای حاوی بکلومتازون برای استنشاق نیاز به نسخه در آلمان، اتریش و سوئیس دارند و فقط با نسخه پزشک از داروخانه ها در دسترس هستند.
اسپری های بینی حاوی بکلومتازون در آلمان تا حداکثر دوز روزانه 400 میکروگرم برای بزرگسالان 18 سال و بالاتر از الزامات تجویز معاف هستند.
در سوئیس، اسپری‌های بینی حاوی ماده فعال در دسته توزیع B قرار می‌گیرند. این اسپری‌ها می‌توانند توسط داروساز شخصاً بدون تجویز پزشک تجویز شوند.
در اتریش، تمام داروهای حاوی بکلومتازون، از جمله اسپری های بینی، مشمول نسخه پزشک هستند.
