عوارض جانبی ونلافاکسین | ونلافاکسین

عوارض جانبی ونلافاکسین

داروهای ضد افسردگی و همچنین ونلافاکسین شناخته شده اند که باعث ایجاد انواع عوارض می شوند. این موارد بخصوص در ابتدای درمان بیشتر اتفاق می افتد. با این حال ، در بیشتر اوقات ، عوارض جانبی پس از مصرف طولانی مدت دارو از بین می روند.

با این حال ، گروه انتخابی است سروتونین مهارکننده های جذب مجدد (SSRI) در مقایسه با داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای که در گذشته بیشتر استفاده می شدند ، تحمل بهتری دارند. خیلی اوقات (در بیش از 1 از 10 بیمار) سردرد و تهوع در طول دوره درمان رخ می دهد. بیماران همچنین اغلب سرگیجه شدید ، خشکی را گزارش می کنند دهان و افزایش تعریق (از جمله تعریق شبانه).

علاوه بر این ، تغییرات وزن اغلب به دلیل تغییر اشتها ایجاد می شود. بسته به بیمار ، هم افزایش وزن و هم کاهش وزن امکان پذیر است. یکی دیگر از عوارض شایع درمان با ونلافاکسین از دست دادن میل جنسی (میل جنسی) است.

بی قاعده قاعدگی در زنان و اختلالات انزال در مردان امکان پذیر است. سرانجام ، عوارض جانبی در دستگاه گوارش نیز به طور مکرر مشاهده می شود که بیماران از آن شکایت دارند اسهال و یبوست. عوارض جانبی بیشتر را می توان در درج بسته یافت.

تداخلات

ونلافاکسین به عنوان یک قرص جذب شده و در آن فعال می شود کبد توسط خاص آنزیم ها. این می تواند منجر به تداخل بیشماری با سایر داروها شود ، که آنها نیز توسط همان آنزیم متابولیزه می شوند. علاوه بر این ، ونلافاکسین را نباید با هم ترکیب کرد بازدارنده های MAO (از جمله سلژیلین ، ترانیل سیپرومین). به دلیل یک اثر تقویت کننده متقابل ، خطر افزایش گسترده وجود دارد سروتونین سطح در مرکز سیستم عصبی، که باعث سروتونین سندرم (علائمی که وجود دارد) قلب تپش قلب ، تشنج ، آلودگی هوشیاری ، تهوعبه همین دلیل ، باید از مصرف همزمان ونلافاکسین با سایر داروهای افزایش دهنده سطح سروتونین (داروهای سروتونرژیک ، مانند سایر داروهای ضد افسردگی) تا آنجا که ممکن است جلوگیری شود.

مقدار مصرف

در صورت افسردگی دوز شروع معمول 75 میلی گرم در روز است. در صورت عدم وجود یا ضعف اثر حداکثر تا 375 میلی گرم ، این دوز می تواند به طور مداوم افزایش یابد. افزایش دوز باید همیشه توسط پزشک معالج انجام شود. از قطع ناگهانی دارو درمانی باید خودداری شود ، زیرا این امر می تواند منجر به علائم متداول قطع (سرگیجه ، اختلالات خواب ، تهوع, استفراغ، لرزیدن و غیره).

برای درمان تعمیم یافته و اجتماعی اختلالات اضطرابی، روش همان روش درمان است افسردگی. با این حال ، حداکثر دوز مصرفی در اینجا 225 میلی گرم در روز است. در اختلالات وحشت ، فرد با دوز کمتری (37.5/225 میلی گرم در روز) شروع می شود تا اینکه آرام آرام به XNUMX میلی گرم برسد. به دلیل متابولیسم در کبد و دفع از طریق کلیه، اختلال عملکرد کبد و کلیه می تواند منجر به تغییرات قابل توجهی در سطح ماده فعال در این کشور شود خون. به همین دلیل ، دوز در این بیماران باید توسط پزشک معالج تنظیم شود.