عمل بیماری دوپویترن | بیماری دوپویترن چیست؟

عمل بیماری Dupuytren

یک عمل برای بیماری دوپویترن منجر به بهترین موفقیت درمانی در طولانی مدت می شود. از تکنیک های مختلف جراحی می توان استفاده کرد. یک تمایز اساسی بین برش و برش ایجاد می شود.

بسته به شدت بیماری ، انگشت مفاصل همچنین باید با جراحی درمان شود و انقباضات برداشته شود. درمان پیگیری بعد از عمل از اهمیت ویژه ای برخوردار است و تأثیر عمده ای در موفقیت طولانی مدت درمان دارد. شامل بی حرکتی دست و تمرینات فیزیوتراپی خاص است و باید حدود سه تا پنج روز پس از عمل شروع شود.

این تمرینات انعطاف پذیری و تحرک دست را بازیابی کرده و از انقباض مجدد اسکار جلوگیری می کند. بعدی مراقبت از اسکار همچنین برای لطیف نگه داشتن جای زخم و جلوگیری از سفت شدن مجدد آن ضروری است. برای اطلاعات دقیق تر ، لطفا به موضوع ما مراجعه کنید: جراحی M. Dupuytren

• در طول برش ، بافت همبند رشته هایی که در کف دست ایجاد شده اند و منجر به انقباض انگشتان شده اند ، برش داده می شوند که باز هم باعث کشش انگشتان می شود.

  برای جلوگیری از انقباض مجدد بعد از عمل ، برش در خطوط زیگزاگ (به اصطلاح Z-plasty) ایجاد می شود.

• در روش های برش ، قطعات یا حتی کل بافت همبند صفحه کف دست برداشته می شود. یکی از گزینه های زیر ، درموفاسیسکتومی است. در این روش ، منطقه آسیب دیده از بافت همبند صفحه و پوست کوتاه شده بالای آن برداشته می شود.

  از آنجا که این منجر به نقص بافت بزرگی در کف دست می شود ، پس از آن پیوند پوست در آنجا قرار می گیرد. متداول ترین روش استفاده از عمل جراحی برداشتن نسب از عمل جراحی جزئی است. این شامل برداشتن تمام بافت آسیب دیده از کف و انگشتان است.

  در فاسیوتومی جزئی ، اما فقط بخشهایی از آپونوروز سخت شده برداشته می شود. در دوره بعدی بیماری ، عود بیشتر از برداشتن کل فاشیا است. رادیکال ترین روش ، عمل آپونورکتومی کامل است.

  در این روش ، هر دو بافت فاسیال آسیب دیده و بدون تأثیر از کف و انگشتان برداشته می شود. این باید خطر عود بعد از عمل را کاهش دهد. برای مدت طولانی ، این روش به عنوان روش انتخابی در نظر گرفته می شد ، اما امروزه فقط در موارد شدید بیماری ترجیح داده می شود.

  با توجه به ماهیت رادیکال این عمل ، عوارض بیشتر رخ می دهد ، که در آپونورکتومی جزئی بسیار کمتر مشاهده می شود.

مدت زمان بهبودی پس از جراحی برای بیماری دوپویترن می تواند متفاوت باشد. شروع سریع با تمرینات فیزیوتراپی تأثیر مثبتی در روند بیماری دارد و به بیمار کمک می کند تا قدرت دست را به سرعت بازیابد. بیشتر بیماران می توانند پس از شش هفته به کار خود برگردند.

با این وجود ، بهبودی کامل معمولاً چند ماه طول می کشد. پس از عمل ، دست عمل شده باید به مدت پنج روز در محل با آتل ثابت شود. در این مدت ، دست باید کاملاً مصون باشد ، پس از آن شروع زود هنگام با فیزیوتراپی توصیه می شود. گزینه های مختلف جراحی وجود دارد و زمان بهبود در افراد مختلف متفاوت است. با این وجود ، بیشتر بیماران حدود شش هفته پس از عمل قادر به از سرگیری کار خود هستند.