معرفی
در بیشتر موارد ، اصطلاح "وازکتومی" به برش عروق شکم نر اشاره دارد. وازکتومی یک عمل جراحی ساده با عوارض کمی است که منجر به بسیار ایمن می شود پیشگیری از بارداری. تعداد رویه ها در حال افزایش است. در ایالات متحده آمریکا این یکی از اقدامات پیشگیری از بارداری است که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. وازکتومی نیز به طور فزاینده ای در آلمان دنبال می شود ، زیرا در مقایسه با سایر روش های پیشگیری از بارداری به سختی خطری در پی دارد. حتی جراحی مجدد با ترمیم باروری اغلب با وازکتومی امکان پذیر است.
عوارض جانبی وازکتومی چه می تواند باشد؟
اگرچه وازکتومی یک روش کم عارضه است ، اما هنوز یک روش جراحی تهاجمی است که می تواند با عوارض جانبی بالقوه همراه باشد. به طور معمول ، پوست با بی حسی موضعی در یک یا دو نقطه از آن بریده می شود بیضه ها. متعاقبا در معرض مجاری اسپرماتیک از هر دو بیضه ها جدا شده و یک قطعه کوتاه برداشته می شود تا از رشد مجدد انتهای بریده شده با هم جلوگیری کند.
انتهای سست واز دفرنس یا با الکترود خفیف می شوند ، با بخیه بخیه می شوند یا با فلز منگنه می شوند. دستکاری در بافت می تواند منجر به عوارض جانبی معمول یک روش جراحی تهاجمی شود ، مانند درد، خونریزی و عفونت. عفونت ها می توانند در سطح برش پوست ایجاد شده یا به بافت اطراف گسترش پیدا کنند.
بسته به شرایط ، از نظر تئوری همه عوارض از قرمزی پوست تا التهاب بیضه ها می تواند رخ دهد. به ندرت ، خطاهای جزئی در عمل می تواند منجر به شکایت بیشتر شود. اگر vas deferens با دقت از بقیه بافت ها جدا و جدا نشود ، ساختارهای اطراف مانند خون عروق or اپیدیدیم می تواند آسیب ببیند.
شایعترین عارضه وازکتومی بعد از عمل است درد. درد می تواند به دلایل مختلف رخ دهد. در بیشتر موارد ، این یک درد زخمی معمولی و بی خطر است که در اثر برش پوست و جراحی بند ناف ایجاد می شود.
حتی این در وازکتومی نسبتاً نادر و جزئی است. فقط حدود یک سوم بیماران درد را بعد از عمل گزارش می کنند. تحت شرایط خاص ، درد می تواند به دلیل آسیب دیدگی یا التهاب ساختارهای دیگر در ناحیه جراحی نیز ایجاد شود.
سپس درد اغلب با تاخیر چند روزه بروز می کند. بسته به علت ، علائم دیگری مانند تورم و قرمزی ممکن است ایجاد شود. به ندرت ، به اصطلاح "سندرم پس از وازکتومی" نیز می تواند رخ دهد.
این درد طولانی تر را توصیف می کند شرط که علت آن ناشناخته است احتمالاً علت این امر نیز است اعصاب یا اپیدیدیم. بیماران مبتلا هفته ها از درد مداوم در ناحیه جراحی شکایت دارند.
گاهی اوقات ، خونریزی بعد از عمل ممکن است در طی وازکتومی رخ دهد. از طریق برش پوست و برش در نطفه مجرا ، به طور فزاینده ای کوچکتر است خون عروق زخمی شده و بریده می شوند. در حین عمل ، خونریزی های کوچکتر توسط کمپرس یا از بین بردن محل خونریزی متوقف می شوند عروق با الکترودها.
این خونریزی های کوچکتر در تمام مراحل جراحی رخ می دهد. خونریزی بعد از عمل می تواند رخ دهد زیرا بسیاری از آنها کوچک هستند خون عروق آسیب دیده و خونریزی متوقف نمی شود. حتی رگ های خونی که قبلاً از بین رفته اند نیز می توانند بعد از عمل دوباره خونریزی کنند.
به ندرت ، رگهای خونی بزرگتر ، به عنوان مثال عروق تأمین کننده عروق بیضه ها، همچنین می تواند در منطقه عملیات آسیب ببیند. اگر خونریزی در حین عمل قابل توجه نباشد ، متعاقباً می تواند منجر به خونریزی ثانویه همراه با ورم شدید و تورم شود. در صورت خونریزی بعد از عمل ، مهم است که دریابید آیا می توان خونریزی را از خارج متوقف کرد یا اینکه عمل دیگری ضروری است.
اولین اقدامات فشرده سازی و خنک سازی است. تحت شرایط خاص ، کبودی ممکن است مجبور به برداشتن و رگ آسیب دیده بخیه یا در عمل دیگری بخیه زده شود. اپیدیمیت بعد از وازکتومی شایعترین عفونت عمیق و خطرناک است.
این روش خود بر روی مجرای اسپرماتیک دقیقاً بالاتر از مجرای اسپرم انجام می شود اپیدیدیم، به همین دلیل اپیدیدیم به دلیل مجاورت نزدیک در معرض خطر آسیب و التهاب است. علائم معمول التهاب ، قرمزی ، تورم ، درد و گرم شدن بیش از حد است. علاوه بر این، تب, احساس سوزش هنگام ادرار کردن و خون در ادرار و انزال می تواند رخ دهد.
یک علامت معمولی از اپیدیدیمیت، به عنوان متمایز از دیگر بیماری های بیضه، کاهش درد هنگام بلند کردن بیضه ها است. در بیشتر موارد التهاب باید با آن درمان شود آنتی بیوتیک هابه عنوان یک عارضه ، اپیدیدیمیت می تواند منجر به کاهش دائمی در شود نطفه کیفیت ، که می تواند باعث ایجاد مشکلات در طرح اگر مجاری اسپرماتیک متعاقباً ترمیم می شوند. به طور قابل ملاحظه ای کمتر ، التهاب بیضه ها ، که به آن "ارکیت" نیز گفته می شود ، پس از وازکتومی رخ می دهد.
التهاب بیضه ها شبیه اپیدیدیمیت است. در اینجا نیز ، تورم ، قرمزی ، گرم شدن بیش از حد ، درد و گاهی اوقات تب و احساس ناراحتی هنگام ادرار کردن پزشک اغلب می تواند دو نوع التهاب را با محل دقیق درد و تورم تشخیص دهد.
التهاب بیضه همچنین می تواند منجر به ناخواسته ، غیر قابل برگشت شود ناباروری مستقل از وازکتومی. علاوه بر آنتی بیوتیک درمانی ، تورم و درد می تواند با خنک شدن کاهش یابد. روش جراحی همیشه با آسیب های جزئی بافت همراه است.
به منظور آشکار کردن دیافراگم ها ، باید برش های کوچکتری نیز در قسمت داخلی ایجاد شود بافت همبند. بدن نمی تواند این آسیب های کوچکتر را کاملاً بهبود بخشد و در این مناطق بافت زخمی ایجاد می کند. این به ندرت منجر به علائم می شود و مشکلی ایجاد نمی کند.
هرچندگاه ، بافت اسکار می تواند رشد کند. مبتلایان غالباً احساس سختی و گره زنی در بالای بیضه ها دارند. برجستگی و زخم های سخت با کشیدن زخم باعث درد می شوند بافت همبند و با جابجایی رشد.
به طور معمول می توان با بافت اسکار زندگی کرد ، اما در موارد بسیار نادر باید بافت اسکار شکافته و در یک عمل دیگر برداشته شود. آ گرانولوم تجمع سلولهای ایمنی خوش خیم است که در یک نقطه خود را در یک واکنش التهابی قرار می دهند و منجر به رشد تومور مانند می شوند. در حین وازکتومی ، عمدتا انجام می شود نطفه که در طی روشی بوجود می آیند و باعث ایجاد گرانولوم (گرانولوم اسپرم) می شوند.
La سیستم ایمنی بدن اسپرم را تشخیص می دهد ، که منجر به تجمع سلولهای ایمنی می شود. مشابه بافت اسکار بیش از حد ، گرانولوماها می توانند به دلیل سخت شدن طناب اسپرماتیک مشهود باشند. مبتلایان اغلب از ایجاد تومور بدخیم ترس دارند.
به جز یک درد احتمالی تحت فشار ، با این حال ، گرانولوم کاملا بی ضرر است و به هیچ درمانی نیاز ندارد. آسیب عروقی بیضه عارضه بسیار نادر وازکتومی است. رگهای خونی تأمین کننده بیضه نسبتاً بزرگ بوده و معمولاً از خطر خارج می شوند.
اما اگر خونرسانی به بیضه آسیب دیده و بدون توجه قطع شود ، ممکن است آسیب دائمی به بیضه وارد شود. در طولانی مدت بیضه ممکن است کوچک شود و عملکرد خود را از دست بدهد. این علاوه بر عدم توانایی دائمی در تولید مثل ، محدودیت تولید هورمون بیضه را نیز شامل می شود. به ندرت ، مشکلات قلبی عروقی یا اختلال نعوظ می تواند رخ دهد. به طور معمول ، هر دو بیضه تحت تأثیر قرار نمی گیرند ، به همین دلیل است که اختلالات هورمونی اغلب توسط بیضه مجاور جبران می شود.
