اثرات جانبی
در ابتدای درمان با سیتالوپرام عوارض جانبی زیر اغلب رخ می دهد: مهم است بدانید که این عوارض جانبی اغلب پس از مصرف طولانی مدت بهبود می یابد. بنابراین آنها نباید دلیلی برای قطع زودرس دارو باشند. علاوه بر این ، مصرف سیتالوپرام منجر به تغییر تحریک می شود قلب.
این منجر به طولانی شدن زمان به اصطلاح QT می شود. بنابراین ، قبل از شروع درمان باید ECG نوشته شود تا زمان QT تعیین شود. علاوه بر این، سیتالوپرام نباید با داروهای دیگر که منجر به افزایش زمان QT می شود ترکیب شود.
افزایش موقت علائم افسردگی ، گاهی اوقات با افکار خودکشی نیز می تواند در زیر مشاهده شود ضد افسردگی دارو. در این مورد باید ارتباط تنگاتنگی با پزشک معالج برقرار کرد تا بتواند به موقع مداخله کند. یک عارضه جانبی نادر اما تهدید کننده زندگی به اصطلاح است سروتونین سندرم.
در اینجا ، بیش از سروتونین و مواد مشابه سروتونین منجر به علائم زیر می شود: در صورت بروز این موارد ، باید فوراً با پزشک مشورت کنید. بیماران باید تحت نظارت دقیق (گاهی در بخش مراقبت های ویژه) قرار گیرند. مصرف داروهای علی متوقف شده و داروهایی برای کاهش علائم تجویز می شود. - دهان خشک
- تهوع
- نا آرام
- عصبانیت
- تکان دادن
- تپش قلب
- تعریق
- اختلال عملکرد جنسی. -افزایش ضربان قلب و فشار خون ، احساس شبه آنفولانزا ، استفراغ و اسهال ، سردرد ، تنفس سریعتر
- توهم ، اختلال در هوشیاری ، اختلالات هماهنگی ، بی قراری ، اضطراب
- لرزش ، گرفتگی عضلات ، حملات صرعی
وابستگی
سیتالوپرام اعتیادآور نیست. با این حال ، بدن عادت می کند ، به طوری که قطع ناگهانی آن می تواند منجر به مشکلات گردش خون شود (سرگیجه ، تهوع، تپش قلب ، سردرد، و غیره.). اگر قرار است درمان با سیتالوپرام متوقف شود ، بنابراین کاهش تدریجی و تدریجی دوز (به صورت مخفیانه) توصیه می شود.
بارداری: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد سیتالوپرام و سایر داروهای گروه SSRI می توانند بر رشد کودک متولد نشده تأثیر بگذارند. مشاهده شده است که تولد زودرس و تنفس مشکلات نوزاد تازه متولد شده بیشتر است. با این حال ، از آنجا که هیچ مطالعه ای در مورد زنان باردار که سیتالوپرام مصرف می کنند وجود ندارد ، تأثیر دارو بر روی جنین همچنان نامشخص است
به طور کلی ، بنابراین باید تلاش شود تا قبل از مصرف سیتالوپرام قطع شود بارداری و درمان بیماری با روشهای غیر دارویی (به عنوان مثال روان درمانی) در صورت امکان. سیتالوپرام دارویی است که درج بسته آن قبلاً نشان می دهد که قطع مستقل دارو توسط بیمار می تواند منجر به عوارض جانبی شدید شود. علائمی که می تواند در هنگام برداشتن ناگهانی دارو ظاهر شود به عنوان علائم شناخته می شود SSRI سندرم ترک (به عنوان مثال اختلالات حسی ، ترس از ارتفاع ، وزوز گوش، اختلال عملکرد جنسی یا مغز زاپ).
قطع خود به خود می تواند منجر به علائم ترک در بیماران از یک روز تا یک هفته پس از قطع شود. اینها شامل مشکلات گردش خون مانند سرگیجه و تعادل چالش ها و مسائل. اینها معمولاً به ویژه هنگامی ظاهر می شوند که سر یا چشمها جابجا می شوند
سپس به این اختلالات ارتوستاتیک گفته می شود. در بسیاری از موارد منجر به می شوند تهوع و ناراحتی مغز zap ها حسی شبیه به شوک های الکتریکی هستند که به انتهای بدن می تابند.
اختلالات شدید می توانند عملکرد حرکتی را با ایجاد انقباض عضلانی ، ماهیچه مختل کنند گرفتگی عضلات، لرزش و انواع مختلف تیک که بیمار دیگر نمی تواند آن را در زندگی روزمره کنترل کند. همچنین می تواند منجر به شکایات گوارشی مانند اسهال ، یبوست، خستگی یا تهوع. نوسانات خلقی همچنین می تواند مشکل ساز باشد
بیماران ممکن است از احساس افسردگی قوی تر یا مراحل شیدایی شکایت کنند ، بنابراین ممکن است افکار خودکشی یا رفتارهای پرخاشگرانه مشاهده شود. علائم ترک می تواند از هفته ها تا ماه ها ادامه داشته باشد و حتی پس از قطع مصرف دارو توسط بیمار ، مشکلات ایجاد می شود. بنابراین پزشک معالج باید ترک را همراهی کند و اجازه دهد که به آرامی انجام شود.
این به عنوان "sneaking out" شناخته می شود ، به این معنی که بیمارانی که روزانه 10 میلی گرم مصرف می کنند در ابتدا به 5 میلی گرم کاهش می یابد. در صورت تحمل خوب یا پس از یک دوره سازگاری چند هفته ای ، دوز را می توان بیشتر کاهش داد. اگرچه ممکن است چندین ماه طول بکشد تا مصرف دارو متوقف شود ، اما این مزیت را دارد که می توان خطر علائم ترک را کاهش داد.
متأسفانه ، نمی توان عوارض جانبی را به طور کامل رد کرد ، بنابراین مشاوره خوب با پزشک معالج ضروری است. علائم متوسط را نیز می توان با آن درمان کرد بنزودیازپین ها، خروج را برای بیمار آسان تر می کند. در صورت شدید بودن علائم ، قطع مصرف باید متوقف شود و سیتالوپرام در دوز اولیه مصرف شود. سپس می توان با مراحل کوچک کاهش دوز ، تلاش جدیدی انجام داد.
