در اوایل قرن هجدهم ، اصطلاح دگرجنس گرایی توسط کارل ماریا کرتبنی مطرح شد. این ماده از "heteros" یونانی و "sexus" لاتین تشکیل شده است ، بنابراین کلمه تشکیل را از قسمت "دیگری ، نابرابر" در رابطه با جنسیت زن و مرد توضیح می دهد. همچنین تعریف همجنسگرایی با توصیف محبت و عشق جنسی شرکای همجنس به همین منوال است.
دگرجنسگرایی چیست؟
همجنس گرایی اصطلاحی است که برای توصیف گرایش جنسی استفاده می شود که در آن میل جنسی منحصراً برای افراد از جنس مخالف احساس می شود. بنابراین ، روابط دگرجنسگرایانه اعمال یا اتحادیه هایی بین زن و مرد است. شکل عمل جنسی وابسته به اشکال زندگی نیست ، بنابراین آشناهای زودگذر مانند "ایستگاه های یک شب" نیز شامل می شوند. همجنس گرایی امکان زندگی در سایر شیوه ها و اشکال جنسی را نیز مستثنی نمی کند. در اصطلاحات ، اصطلاح دگرجنسگرایی منحصراً برای یک رابطه زوجین تعریف نشده است ، بلکه در خدمت تعیین جنسیت شرکت کنندگان در یک عمل است. صفت همجنس گرایانه بر این اساس برای عمل جنسی بین زن و مرد به کار می رود.
کارکرد و وظیفه
توسعه تکاملی بر خلاف تولید مثل غیرجنسی غالب در اصل با دگرجنس گرایی غالب شده است. این تغییر حدود 600 میلیون سال پیش اتفاق افتاده است و این مزیت را دارد که به نژادهای مختلف در دنیای حیوانات و انسانها اجازه می دهد تا از نظر ژنتیکی بهتر مخلوط شوند. در زمینه تولید مثل ، این یک مزیت بزرگ است ، زیرا مواد ژنتیکی که از نظر تکاملی فاصله بیشتری با یکدیگر دارند ، اغلب پتانسیل سالم تری را نسبت به ساختارهای بسیار نزدیک به هم ارائه می دهند. اگر قرار است فرزندان سالم و پرتحرکی باردار شوند ، احتیاط با درجات نزدیک خویشاوندی (درجه اول و دوم) توصیه می شود. اگر رابطه خیلی نزدیک باشد ، خطر معلولیت و ناهنجاری وجود دارد که دلایل ژنتیکی دارند و بنابراین دائمی هستند. طب مدرن اغلب می تواند از قبل شفافیت ایجاد کند آنالیز کروموزوم و سایر روشها در حالی که زوجین همجنسگرا معمولاً مجبورند مشکلات مربوط به آسیب دیدگی و آزار و شکنجه را در نظر بگیرند ، اتحادیه های همجنسگرایانه همیشه می توانند در هر جای دنیا جایگاه قانونی کسب کنند. نذر ازدواج فقط به چند معیار از جمله حداقل سن ، داوطلبانه و محرومیت از محارم احتیاج دارد. در سالهای اخیر ، کشورها بیشتر و بیشتر به ازدواج به اصطلاح همجنسگرایان آزاد شده و اجازه ثبت رسمی زندگی مشترک را می دهند. با این حال ، زندگی مشترک فقط تقریباً با وضعیت ازدواج قابل مقایسه است.
بیماری ها و بیماری ها
بیماری هایی که می توانند در نتیجه رابطه دهانی ، مقعدی و جنسی ایجاد شوند متفاوت است. HIV و ویروسی تهاجمی و هنوز غیرقابل درمان ، اول و مهمترین است. HIV از طریق تبادل مایعات بدن ، به عنوان مثال ، منی ، وارد شرکای جنسی می شود خون، ترشحات واژن ، بلکه شیر مادر و مایع مغزی نخاعی. غشاهای مخاطی به ویژه حساس ، مانند آنچه در ناحیه واژن یا مقعد یافت می شود ، می تواند به عنوان یک نقطه ورود ویروس به داخل بدن باشد سیستم ایمنی بدن با مناطق آسیب دیده و خونریزی زخم. علاوه بر بیماری های جدی ویروسی ، بسیاری از بیماری های دیگر می توانند از طریق عدم رعایت بهداشت شخصی منتقل شوند. برای خانم ها غالباً قارچ های واژن نیز وجود دارد زگیل، ترشحات یا عفونت های ناخوشایند از اعضای داخلی، مانند رحم. از آنجا که اندام های جنسی و دفع به یکدیگر نزدیک هستند ، بهداشت در ناحیه صمیمی باید مورد توجه قرار گیرد ، به ویژه قبل از اتحاد جنسی. این تنها راه جلوگیری از مضر است باکتری از منتقل شدن محیط گرم و مرطوب شرایط ایده آل را برای گسترش و ایجاد عفونت فراهم می کند. نتیجه آن یک بیماری دردناک و ناخوشایند است. بسیار شناخته شده و مکرر است سوزاک، در اصطلاح عامیانه به عنوان "سوزاک" شناخته می شود. بیماری های باکتریایی باید جدی گرفته شوند ، همانطور که در صورت وجود تردید ممکن است رهبری غیرقابل برگشت ناباروری. اندامهای مجاور ، مانند مثانه، نیز اغلب تحت تأثیر این بیماری ها قرار می گیرند. در صورت خارش ، اولین دردها یا سایر علائم در شکم ، مراجعه به متخصص زنان توصیه می شود. بیماری های باکتریایی نیز در انواع بیماری ها و علائم در مردان ظاهر می شوند. بنابراین ، پوست ختنه گاه تحریک شده یا سایر علائم نباید نادیده گرفته شود اما باید توسط متخصص ارولوژی بررسی شود.
