دلایل حمله آسم
عوامل محرک متعددی می توانند دلیل حمله حاد آسم باشند. بین دو نوع زیر آسم تمایز تقریبی قائل می شوند: آسم آلرژیک و آسم غیر آلرژیک. با این حال ، بسیاری از بیماران از مخلوط هر دو شکل آسم رنج می برند.
محرک های معمول آسم آلرژیک موادی هستند که در واقع خطرناک نیستند ، اما توسط بدن به عنوان خطرناک دسته بندی می شوند. سیستم ایمنی بدن با یک واکنش اغراق آمیز واکنش نشان می دهد. در بعضی از افراد ، این واکنش پرشور به عنوان یک ظاهر می شود واکنش های آلرژیک.
در افراد شناخته شده آسم برونش، این مواد می توانند حمله آسم را تحریک کنند. بروز بیماری آسم در اثر آلرژی از قبل موجود غیرمعمول نیست. موادی که بدن به آنها حساسیت نشان می دهد آلرژن نامیده می شود.
آلرژن های معمولی که می توانند باعث حمله آسم شوند ، گرده ، حیوان است مو، مدفوع ریزگردهای خانه ، هاگ کپک یا برخی غذاها. آلرژن های مختلف ، که می توانند به ویژه در برخی گروه های شغلی به یک مشکل تبدیل شوند ، می توانند حمله آسم را ایجاد کنند. اینها شامل گرد و غبار آرد ، گرد و غبار چوب یا رنگ و لاک است.
علاوه بر آسم آلرژیک ، آسم غیر آلرژیک نیز وجود دارد. عوامل معمول حمله آسم غیر آلرژیک داروهای خاص ، به ویژه خاص است داروهای ضد درد، اعمال جسمی ، سرما ، دستگاه تنفسی عفونت ، دود تنباکو یا سایر مواد تحریک کننده. می توانید اطلاعات تکمیلی را در اینجا پیدا کنید: علل آسم استرس به خودی خود تنها عامل حمله آسم نیستند.
با این حال ، شواهد بیشتری نشان می دهد که افزایش سطح استرس در بیماران مبتلا به آسم شناخته شده می تواند احتمال حمله آسم را افزایش دهد. داروهای خاص می توانند حمله آسم را تحریک کنند. مسلم - قطعی داروهای ضد درد به ویژه در اینجا نقش دارند.
به طور خاص ، داروهای حاوی ماده فعال استیل سالیسیلیک اسید (ASA) یا مواد موثره از گروه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن, دیکلوفناک یا ایندومتاسین می تواند حمله آسم را تحریک کند. این یک واکنش های آلرژیک اما یک واکنش حساسیت بیش از حد بدن است. بنابراین آسم ناشی از دارو در زیر گروه آسم غیر آلرژیک قرار دارد.
بتا-بلاکرها همچنین می توانند حملات آسم را تحریک کنند. با این حال ، این یک واکنش حساسیت بیش از حد نیست بلکه یک عارضه جانبی است. دلیل این امر این است که برخی بتا بلاکرها می توانند منجر به باریک شدن گیرنده ها در مجاری هوایی شوند. استفاده از مسدود كننده هاي بتا در بيماران شناخته شده آسم برونش بنابراین باید فقط با احتیاط بیشتر و فقط در صورت کاملاً ضروری استفاده شود.
اینها علائمی است که به من می گوید اگر دچار حمله آسم شده ام یا خیر
حمله آسم معمولاً به طور ناگهانی اتفاق می افتد. افرادی که از آنها رنج می برند آسم برونش برای مدت طولانی اغلب نسبتاً دقیق می دانند که ماشه چیست. حمله آسم به طور معمول با یکباره شروع می شود سرفه، خس خس سینه و تنگی نفس.
این تنگی نفس معمولاً در عرض چند دقیقه به افزایش تنگی نفس تبدیل می شود. تنگی نفس به ویژه بر بازدم تأثیر می گذارد ، که دشوارتر از آن است استنشاق. احساس فشار یا فشار در قفسه سینه همچنین می تواند رخ دهد.
غالباً حالت ایستاده و نشسته با بازوهایی که روی زانوها پشتیبانی می شوند ، به بهبود کمک می کند تنفس قدری. همچنین نوک لبها در حین بازدم احساس نفس نفس اندکی را کاهش می دهد (لب ترمز). بنابراین اگر حمله ای با تنگی نفس ناگهانی ، سرفه و در درجه اول بازدم با انسداد اتفاق بیفتد ، این نشانه حمله آسم است. به ندرت ، اما ، شوک آنافیلاکتیک، یعنی حداکثر شکل یک واکنش های آلرژیک، می تواند با تنگی نفس ناگهانی و به سرعت در حال افزایش همراه باشد. در اینجا ، با این حال ، استنشاق بیشتر از بازدم تحت تأثیر قرار می گیرد.
