منیسک ها ساختارهای غضروفی آن هستند مفصل زانو. آنها بین مفصل قرار دارند استخوان ها، یعنی بین ران استخوان (استخوان ران) و پایین پا استخوان (درشت نی) منیسک ها در خدمت ایجاد ارتباط بهتر بین این دو هستند استخوان ها و ناسازگاری را به دلیل شکل و انحنای متفاوت آنها جبران کنید.
علاوه بر این ، آنها سطح جذب نیرو را در مفصل زانو و بنابراین توزیع بهتر فشار مفصل را تضمین می کند. به طور خلاصه ، وظیفه menisci اطمینان از ثبات و هدایت سیستم است مفصل زانو و برای انتقال و توزیع فشار. در ابتدا لازم به ذکر است که یک باطن و یک وجود دارد مینیسک خارجی.
هر دو در فلات درشت نی در منطقه خاصی لنگر انداخته شده اند ، به اصطلاح "ناحیه اینترکوندیلاریس قدامی و خلفی" (سطح استخوان بین کندیل ها) روی استخوان. مینیسک داخلی همچنین به رباط خارجی (رباط وثیقه) مفصل زانو متصل شده و باعث می شود تلفن همراه آن بسیار کمتر از بند باشد مینیسک خارجی. هر دو فرم هلالی شکل دارند ( مینیسک خارجی حتی نشان دهنده یک حلقه تقریبا بسته است) و می تواند به 3 منطقه تقسیم شود (قسمت قدامی ، میانی و خلفی).
ضایعه مینیسک
نوع و ماهیت ضایعات مینیسک می تواند از نظر شدت و علل متفاوت باشد. منیسک پارگی شایعترین آسیب است. این قابل درک است که به منزله قطع تداوم ساختار غضروفی است.
دلایل آن معمولاً حوادث آسیب زا یا فرآیندهای تحلیل برنده است. مشخصه صدمات دژنراتیو افزایش است درد، به خصوص تحت استرس. نیروهای برشی شدید ، پیچ خوردن یا دررفتگی زانو ، افتادن و توقف ناگهانی حرکت می تواند منجر به مینیسک پاره.
به ویژه در سنین بالا ، اما احتمالاً در سنین پایین ، علائم ساییدگی و فشار بیش از حد باعث ایجاد می شود منیسک پاره شدن به احتمال زیاد در اصل ، با این حال ، a منیسک به دلایل آسیب و تحلیل رفتن می تواند پاره شود. در هر دو مورد ، مینیسک داخلی بیشتر از منیسک خارجی تحت تأثیر قرار می گیرد.
دلیل این امر واقعیت آناتومیکی است که مینیسک داخلی کمتر متحرک است ، زیرا هم با رباط وثیقه داخلی و هم رشد می کند کپسول مفصلی. بنابراین ، در صورت a ضایعه مینیسک، همیشه باید به خاطر داشت که ساختارهای دیگر آسیب دیده اند ، مانند رباط های جانبی یا رباط های صلیبی. این ضایعات رباطی همچنین می تواند از عوامل خطر برای آسیب مینیسک باشد: اگر آسیب رباط ها به درستی درمان نشود و هنوز در مفصل زانو بی ثباتی وجود داشته باشد ، احتمال آسیب دیدن مینیسک در نتیجه بسیار بیشتر است.
مینیسک های پاره شده معمولاً منجر به پارگی در قسمت سوم خلفی می شوند. علاوه بر محل پارگی مینیسک ، انواع مختلف پارگی را می توان طبقه بندی کرد (پارگی مینیسک عرضی ، طولی و مانند سبد دسته). علاوه بر پارگی مینیسک ، غضروف دیسک ها همچنین ممکن است از سطح استخوان خود جدا شوند.
