مدت ضد فیبرینولیتیک در داروسازی و داروی انسانی برای توصیف مواد مختلف فعال استفاده می شود رهبری تا انحلال فیبرین. از این طریق، ضد فیبرینولیتیک از بروز خونریزی جلوگیری می کند ، به همین دلیل به آنها مهار کننده خونریزی یا پلاسمین نیز گفته می شود.
ضد فیبرینولیتیک چیست؟
کلاس داروهای ضد فیبرینولیتیک از مواد فعال تشکیل شده است ترانگزامیک اسید و آپروتینین در حالی که دومی یک مهار کننده پلاسمین است ، اولی یک اسید آمینه در نظر گرفته می شود. مشترک هر دو مشترک آنهاست رهبری به مهار خونریزی ضد فیبرینولیتیک ها بنابراین مهار کننده های پلاسمین یا بند آورنده های خونریزی نیز محسوب می شوند. آنها باعث مهار فیبرین و در نتیجه افزایش می شوند خون لخته شدن معروف ترین داروهای ضد فیبرینولیک شامل داروهای Cyklokapron و Trasylol است. ضد فیبرینولیتیک ها به طور خوراکی مصرف می شوند. داخل وریدی حکومت همچنین امکان پذیر است. آنها مشمول داروسازی و نیاز به نسخه هستند ، بنابراین فقط از طریق نسخه قبلی پزشک از داروخانه مجاز در دسترس هستند.
اثرات دارویی بر بدن و اندام ها
La مکانیسم عمل از همه داروهای ضد فیبرین بر اثر فیبرین خود بدن است. این پروتئین متقاطع فعال شده است که مسئول انعقاد پلاسماتیک انسان است خون. ضد فیبرینولیتیک ها باعث مهار پلاسمین پس از مصرف می شوند. این ماده مسئول انحلال فیبرین است. در نتیجه کاهش انحلال فیبرین ، سطح پروتئین موجود در خون افزایش. این از دست دادن خون را کاهش می دهد. بنابراین داروهای ضد فیبرینولی در سرکوب فیبرینولیز با استفاده از داروشناسی موفق می شوند.
کاربرد پزشکی و استفاده برای درمان و پیشگیری.
از داروهای ضد فیبرینولیتیک می توان برای اهداف درمانی و همچنین پیشگیری به عنوان بخشی از پروفیلاکسی استفاده کرد. هدف از حکومت همیشه برای درمان خونریزی است که در نتیجه هیپرفیبرینولیز ایجاد می شود. هیپرفیبرینولیز هنگامی رخ می دهد که شکاف آنزیمی پروتئین درون زا فیبرین (فیبرینولیز) به طور بیماری زا افزایش یابد. برخی از داروهای ضد فیبرین ، مانند ترانگزامیک اسید، همچنین برای استفاده به عنوان پادزهر مناسب هستند. پادزهرها موادی هستند که اثرات یک ماده سمی را غیرفعال می کنند یا حداقل اثرات آن را کاهش می دهند یا می کنند. با این حال ، زمینه استفاده به عنوان پادزهر محدود به درمان خونریزی است که در طی فیبرینولیتیک رخ می دهد درمان. از ضد فیبرینولیتیک ها نیز در استفاده می شود زنان و زایمان. در اینجا هدف آنها بهبود انعقاد خونریزی پس از زایمان است. علاوه بر این ، در اقدامات دندانپزشکی و روشهای جراحی با افزایش خطر خونریزی (به عنوان مثال ، عمل های جراحی) نشانه ای نیز وجود دارد پروستات یا دستگاه گوارش). در این موارد ، داروهای ضد فیبرینول به عنوان عوامل پیشگیری کننده تجویز می شوند. زمینه های دیگر کاربرد برای ضد فیبرینولیتیک شامل پایداری است خونریزی بینی، ادم آنژیونوروتیک ارثی ، فیبرینوژن حکومت، و به خصوص خونریزی قاعدگی مشخص (هیپرمنوره) ضد فیبرینولیتیک ها می توانند به صورت داخل وریدی یا خوراکی مصرف شوند (به صورت جوشان یا روکش دار) قرص) تمام نمایندگان این گروه از نمایندگان مشمول داروخانه و نیاز به نسخه هستند.
خطرات و عوارض جانبی
ضد فیبرینولیتیک ها ، مانند سایر مواد فعال پزشکی ، می توانند رهبری به عوارض جانبی نامطلوب پس از مصرف. ابتدا بررسی کنید که آیا چیزی شناخته شده وجود دارد یا خیر حساسیت به ضد فیبرینولیتیک ها. اگر این مورد باشد ، اجتناب از مصرف آنها ضروری است ، زیرا منع مصرف وجود دارد. این وجود یک داروی منع مصرف پزشکی را توصیف می کند که درمان را از نظر پزشکی منع می کند. همچنین در دوران شیردهی منع مصرف وجود دارد ، زیرا داروهای ضد فیبرینولیک می توانند وارد بدن شوند شیر مادر. بیمارانی که از ترومبوز یا در معرض خطر افزایش ترومبوز نیز نباید از داروهای ضد فیبرینولیک استفاده کند. در حین بارداری، یک ارزیابی جامع از خطر باید توسط پزشک انجام شود. عوارض جانبی شایع عبارتند از: پوست واکنش (خارش ، بثورات ، قرمزی) ، فیبریلاسیون دهلیزی، و اختلالات بینایی. برای بیماران در معرض خطر ترومبوز، همچنین خطر وجود دارد ضربه، سکته قلبی یا ریوی آمبولی. علاوه بر این ، هنگامی که از داروهای ضد فیبرینولیک برای درمان خونریزی ادرار استفاده می شود ، ممکن است لخته های خون ایجاد شود که منجر به خطرات بیشتری می شود. بنابراین ، ارزیابی جامع پاداش خطر باید قبل از استفاده انجام شود ، زیرا ممکن است منع مصرف داشته باشد.
