مدت زمان
مدت زمان a سندرم پریویریس به عوامل زیادی بستگی دارد. به دلیل شباهت علائم در مشکلات دیسک ، عضله پیشانی گاهی اوقات دیر به عنوان محرک علائم شناخته می شود. اگر این مشکل برای مدت طولانی وجود داشته باشد و ممکن است یک وقایع نگاری از قبل اتفاق افتاده باشد ، این می تواند روند بیماری را طولانی کند.
هنگامی که مشکل اساسی ، یعنی سندرم Piriformis، تشخیص داده شده است و می توان درمان واقعی را با آن شروع کرد درد و داروهای ضد التهاب و همچنین اقدامات فیزیوتراپی ، بیمار مهمترین عامل است. این بدان معناست که بیمار ممکن است مجبور شود به الگوی حرکتی جدید عادت کند و از انجام فعالیت های دیگر خودداری کند. انجام تمرینات فیزیوتراپی نیز برای یک روند بهبود خوب و روان ضروری است.
در حالت ایده آل ، مشکلات باید به طور قابل توجهی بهبود یافته یا حداکثر پس از 4 هفته از بین می رفتند. برعکس ، مدت زمان سندرم Piriformis همچنین اگر طولانی شود آسیب عصبی در حال حاضر وجود دارد یا اگر بیمار به طور مداوم و منضبط به درمان نزدیک نشود. در برخی موارد نادر ، ممکن است جراحی لازم باشد که می تواند مدت زمان سندرم را بیشتر کند.
علل
La عضله پیشانی یک عضله گلابی شکل است که از سطح داخلی تحتانی استخوان گسترش می یابد سقراط به سطح داخلی ران استخوان و به گروه عمیق عضلات ران تعلق دارد. به دلیل مجاورت تشریحی آن با عصب سیاتیک، این اغلب باعث مشکلاتی در این زمینه می شود. به منظور تسکین علائم سندرم Piriformis، مهم است که افراد مبتلا خود فعال شوند.
سندرم Piriformis می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. به دلیل نزدیکی آناتومیکی عضله به مفصل ساکروایلیاک ، مشکلات در این مفصل همچنین می تواند بر روی عضله پیشانی و مشکلاتی ایجاد کند. نیروی خارجی (به عنوان مثال سقوط) و صدمات می تواند باعث ایجاد زخم در بافت و ایجاد مشکلات شود. جراحات ورزشی و تنش عضلانی نیز به پیشرفت سندرم پیریفوریس کمک می کند. به دلیل مجاورت عضله با عصب سیاتیک، بیماران در حال حاضر تغییرات جزئی در عضله به دلیل درد هنگامی که عصب سیاتیک را فشرده می کند.
