هپاتیت D (مترادف اصطلاحنامه: ویروسی حاد هپاتیت B با عفونت همزمان توسط ویروس دلتا ؛ عفونت همزمان HBV / HDV ؛ HD ابتلا به ویروس؛ عفونت ویروس HD ؛ هپاتیت B و D ؛ هپاتیت دلتا ؛ هپاتیت ویروسی B با ویروس دلتا ؛ ICD-10-GM B16.0: ویروسی حاد هپاتیت B با ویروس دلتا (عفونت همزمان) و با اغماء کبد CD-10-GM B16. 1: ویروسی حاد هپاتیت B با ویروس دلتا (عفونت همزمان) بدون اغماء hepaticum) یک التهاب کبد با ویروس هپاتیت دلتا (HDV که در گذشته ویروس دلتا یا عامل δ نیز نامیده می شد) ، که می تواند به عنوان یک عفونت همزمان (عفونت همزمان) هپاتیت B. ویروس هپاتیت دلتا یک ویروس RNA ناقص ("برهنه") (ویروسی) است و نیاز به پاکت هپاتیت B ویروس برای تکثیر. هپاتیت D عفونت بدون عفونت هپاتیت B اتفاق نمی افتد. هشت ژنوتیپ HDV قابل تشخیص است. وقوع: هپاتیت D ابتلا به ویروس در سراسر جهان اتفاق می افتد ، اما در آلمان نادر است. این عفونت در منطقه مدیترانه ، خاورمیانه ، پاکستان ، مغولستان و منطقه آمازون به صورت بومی ("وقوع خوشه ای بیماری") رخ می دهد. تقریباً 5٪ از افراد آلوده به هپاتیت B نیز به این ویروس آلوده هستند هپاتیت D ویروس. مناطقی نیز وجود دارد (برزیل و رومانی) که تقریباً 40٪ افراد آلوده به هپاتیت B به هپاتیت D مبتلا می شوند. در اروپا ، تا 12٪ افراد آلوده به هپاتیت B نیز به ویروس هپاتیت D آلوده هستند. انتقال پاتوژن (مسیر عفونت) از طریق زانو انجام می شود خون (از طریق تزریق/ تزریق) ، جنسی (مقاربت جنسی) ، و به طور پری ناتال (در اطراف یا هنگام زایمان) از مادر به نوزاد یا نوزاد. گروه های پرخطر در درجه اول شامل پرسنل پزشکی ، سوus مصرف کنندگان مواد مخدر و همجنس گرایان هستند. دوره کمون (مدت زمان عفونت تا شروع بیماری) معمولاً بین 4-12 هفته (-4 ماه) است. معمولاً دوره کمون کمتر است فوق عفونی در عفونت همزمان (عفونت همزمان با هپاتیت B و D). دو نوع عفونت زیر را می توان تشخیص داد:
- ویروس هپاتیت دلتا می تواند همزمان با عفونت هپاتیت B (عفونت همزمان ، عفونت همزمان) رخ دهد.
- ویروس هپاتیت دلتا می تواند حامل ویروس هپاتیت B را در طی دوره آلوده کند (فوق عفونی).
- علاوه بر این ، هر دو شکل می توانند به صورت حاد و مزمن رخ دهند
سیر و پیش آگهی: هپاتیت حاد B / هپاتیت D علامتی است و اغلب سیر حاد را نشان می دهد. میزان مزمن عفونت همزمان هپاتیت B / هپاتیت D تا پنج درصد است. معادل میزان وقوع تناسلی در عفونت هپاتیت B به تنهایی است. عفونت مزمن هپاتیت D هنگامی که RNA HDV قابل تشخیص باشد وجود دارد خون برای بیش از شش ماه پیشرفت (پیشرفت) طی 5 تا 10 سال به سیروز (مرحله انتهایی مزمن) کبد بیماری) سریعتر از مونو عفونی با HBV است. همچنین منجر به شروع کارسینوم سلولهای کبدی زودتر (HCC) می شود. پیش آگهی هپاتیت B / هپاتیت D co /فوق عفونی (2-10٪) از عفونت هپاتیت B به تنهایی بدتر است (افزایش هپاتیت فولمینانت با گرایش به مزمن شدن و در نتیجه انتقال به سیروز). در این افراد ، کشندگی (مرگ و میر مربوط به تعداد کل افراد مبتلا به این بیماری) حدود ده برابر بیشتر از افراد تنها با عفونت هپاتیت B است. مزمن بودن فوق عفونت هپاتیت D تقریباً 90٪ است. پیش آگهی هپاتیت D با عفونت همزمان 95٪ درمان می شود. در صورت انجام فوق عفونی ، احتمال درمان کم است. واکسیناسیون: واکسیناسیون علیه هپاتیت B همزمان از هپاتیت D محافظت می کند. ایمونوگلوبولین هپاتیت B برای موجود است پروفیلاکسی پس از قرار گرفتن در معرض هپاتیت B (ایمن سازی غیرفعال ؛ برای جلوگیری از بیماری در افرادی که با واکسیناسیون در برابر هپاتیت B محافظت نمی شوند اما در معرض آن قرار گرفته اند). در آلمان ، این بیماری طبق قانون حفاظت از عفونت (IfSG) قابل اطلاع است. در صورت مشکوک به بیماری ، بیماری و مرگ باید اطلاع رسانی با نام انجام شود.