بیهوشی اپیدورال: موارد استفاده، مزایا، خطرات

اپیدورال چیست؟

در طول اپیدورال، انتقال سیگنال اعصاب طناب نخاعی با تزریق دارو قطع می شود. طناب نخاعی در امتداد ستون فقرات در کانال نخاعی قرار دارد و سیگنال های عصبی را بین مغز و بدن منتقل می کند. با PDA، سیگنال های عصبی حساس ناشی از درد، دما یا فشار دیگر به مغز نمی رسد. به همین ترتیب، تکانه های حرکتی از مغز به عضلات قطع می شود.

چه زمانی از بی حسی پریدورال استفاده می شود؟

بیهوشی پریدورال جایگزینی ملایم برای بیهوشی عمومی برای بسیاری از عمل ها است. می توان از آن برای بیهوشی مناطق وسیعی از بدن بدون از دست دادن هوشیاری بیمار استفاده کرد. همچنین برای تسکین طولانی مدت درد حاد و مزمن استفاده می شود. علاوه بر این، این روش امکان زایمان کم درد را فراهم می کند، به همین دلیل است که بسیاری از زنان برای زایمان درخواست تزریق اپیدورال می کنند.

اطلاعات بیشتر: تولد PDA

در بی حسی اپیدورال چه کاری انجام می شود؟

برای بی حس کردن اعصاب نخاعی در حین بیهوشی پریدورال، پزشک یک سوزن مخصوص را وارد پوست ضدعفونی شده بالای ستون فقرات می کند و آن را بین دو مهره پیش می برد. در این فرآیند به رباط‌های مختلف ستون فقرات نفوذ می‌کند تا جایی که به فضای پریدورال می‌گویند. این ناحیه به اصطلاح مننژهای نخاعی را احاطه کرده است.

خطرات بیهوشی پریدورال چیست؟

سایر عوارض جانبی PDA شامل احتباس موقت ادرار است که باید با کاتتر ادراری درمان شود یا افت ناگهانی فشار خون. سردرد بعد از PDA معمولاً به دلیل سوراخ شدن تصادفی پوست نخاع ایجاد می شود. معمولاً این موارد را می توان با مسکن ها به خوبی درمان کرد.

بعد از بیهوشی پریدورال باید به چه نکاتی توجه کنم؟