علائم آستیگماتیسم

خلاصه علائم آستیگماتیسم

  • آستیگماتیسم
  • اختلالات بینایی
  • سوزش چشم
  • سردرد
  • بلند بینی (دور بینی)
  • نزدیک بینی (نزدیک بینی)

یک متخصص چشم با تجربه می تواند تشخیص دهد آستیگماتیسم (آستیگماتیسم / آستیگماتیسم) با استفاده از یک سری آزمایشات. اینها شامل یک ساده است تست چشم، آزمایش انکسار ، اندازه گیری قرنیه یا تصویربرداری الکترونیکی از سطح چشم. علائم شایع آستیگماتیسم (آستیگماتیسم / آستیگماتیسم) به این معنی است که اشیا near دور و نزدیک مبهم به نظر می رسند.

در نتیجه ، مبتلایان معمولاً چشم های خود را به هم فشار می دهند تا بر شکست نور تأثیر بگذارند تا تصویر روی شبکیه تا حد ممکن واضح باشد. افزایش تلاش و همچنین افزایش فعالیت عضلانی باعث متشنج شدن عضلات چشم و نواحی اطراف می شود که اغلب منجر به شدت سردرد در کسانی که تحت تأثیر قرار گرفته اند آستیگماتیسم. قدرت علائم آستیگماتیسم به درجه انحنای قرنیه و میزان نتیجه خطاهای انکسار بستگی دارد.

اغلب مردم آستیگماتیسم جزئی را مشاهده نمی کنند زیرا مغز می تواند تفاوت بینایی و عدم تمرکز کافی را تا حدودی جبران کند. آستیگماتیسم بارزتر ، که در آن آستیگماتیسم / تاری دید در نقطه مشخص است ، به دلیل تاری دید در فاصله نزدیک و همچنین از راه دور قابل مشاهده است. چشم دائماً سعی می کند روی تصویر تحریف شده تمرکز کند ، اما تنظیم کافی قدرت شکست (محل سکونت) دیگر از مقادیر بالاتر به اندازه کافی امکان پذیر نیست.

این منجر به تمرین بیش از حد با سردرد و چشمها اغلب شروع به سوختن می کنند. حتی اگر آستیگماتیسم (آستیگماتیسم / آستیگماتیسم) نیز به تنهایی اتفاق بیفتد ، اغلب در ترکیب با نقایص بینایی دیگر مانند نزدیک بینی، دوربینی یا پرسیبوپیا. این بیشتر علائم تاری دید ناشی از آستیگماتیسم (آستیگماتیسم) را تشدید می کند.

آستیگماتیسم / آستیگماتیسم هنگامی که مقادیر بین 0.5 تا 1.0 دیوپتر باشد هنوز منظم یا طبیعی است ، زیرا این درجه خمیدگی نشان دهنده انحراف فیزیولوژیکی از مدور ایده آل قرنیه چشم است و بنابراین توسط افراد آسیب دیده به سختی یا اصلاً مشاهده نمی شود. اینکه آستیگماتیسم در واقع می تواند بدتر شود قطعی نیست ، اما اغلب مشاهده می شود که چنین کاری انجام می شود. بنابراین ، به طور موذیانه ای ایجاد می شود و بیمار در آغاز هیچ گونه ناراحتی را متوجه نمی شود ، زیرا مغز سپس می تواند تصاویر تاری را به اندازه کافی جبران کند. وقتی تصاویر خیلی تار می شوند ، سردرد و سوزش احساس مورد نظر به این دلیل رخ می دهد که عضلات مژگانی لنز بیش از حد تحت فشار قرار گرفته اند. از دست دادن کلی بینایی در نهایت هنگامی رخ می دهد که مغز دیگر قادر به جبران تصاویر تاری نیست.