علائم در نوزادان و کودکان نوپا | علائم آستیگماتیسم

علائم در نوزادان و کودکان نوپا

پس از آستیگماتیسم در اکثر موارد اختلال مادرزادی بینایی است ، آزمایش اهمیت بینایی کودک در سنین بسیار کم برای تعیین و درمان کافی هرگونه آستیگماتیسم بسیار مهم است. البته شخصیت ، ماهیت و رشد هر کودک متفاوت است ، اما برخی از آنها برجسته هستند زیرا به نظر می رسد که همیشه کمی دست و پا چلفت تر از همسالان خود هستند. به عنوان مثال ، آنها بیشتر مواقع از روی دست اندازهای کوچک در زمین یا درهای در لبه می خورند یا وقتی می خواهند به یک جسم دست پیدا کنند به خلا می رسند.

این امر غالباً فقط به دلیل دست و پا چلفتی نیست ، همچنین ممکن است یک نقص بینایی کشف نشده نیز در پشت آن وجود داشته باشد ، که درک کودک از محیط اطراف را همانطور که واقعاً است برای کودک بسیار دشوار می کند ، زیرا این کودکان دارای دید تحریف و تاری هستند. اگر تاری دید هم از راه دور و هم از فاصله نزدیک رخ دهد ، به احتمال زیاد انحنای قرنیه ، اصطلاحاً مادرزادی است آستیگماتیسم.به دلیل برداشت تحریف شده از محیط ، حتی ساده ترین کارهای روزمره نیز برای کودک به یک چالش واقعی تبدیل می شود: جمع کردن وسایل ، آوردن قاشق مستقیم به داخل دهان یا قرار دادن لیوان روی میز بدون آسیب دیدن. انجام معاینه از کودکان بسیار مهم است آستیگماتیسم در سنین پایین تا بتوان آنها را در اسرع وقت درمان کرد و با لنزهای مناسب تراشیده اصلاح کرد.

هنگام پرسیدن وجود آستیگماتیسم ، والدین همیشه باید این نکته را در نظر داشته باشند که کودک لزوماً از کاهش بینایی شکایت نخواهد کرد ، زیرا آستیگماتیسم معمولاً مادرزادی است و قدرت آن کم و زیاد نمی شود. بنابراین ، اگر کودک یا کودک نوپا اغلب به طور نامتناسبی پلک بزند یا چشمانش را بر هم بزند ، باید توجه داشت سردرد or سوزش چشم یا به نور حساسیت خاصی دارد. اگر کودک در این صورت با کتابهای تصویری تماس پیدا کند ، باید به این نکته توجه داشت که آیا کتاب "به خود می چسبد" بینی به کتاب "، زیرا در اکثر موارد آستیگماتیسم با عیب انکسار چشم ، یعنی کوتاه یا کوتاه همراه است دوراندیشی.

در نوزادان ، به علائم هشدار دهنده اولیه زیر باید توجه ویژه ای شود: استرابیسم ، تغییر در پلک، ابر قرنیه ، مردمکهایی که کاملاً سیاه نیستند و چشمهای لرزان ، مایل به زرد ، ملتهب یا آبکی دارند. در کودکان نوپا و دانش آموزان ، مالش مکرر چشم ، لکنت مکرر یا راه رفتن نسبتاً ناپایدار ، نزدیکی فوق اشیا to به چشم (یا بالعکس) و افزایش دشواری در دیدن به محض اینکه کمی تاریک می شود ، همه نشانه هایی از آن است راه را پیش رو قرار دهید. حتی اگر افراد بسیار جوان هنوز قادر به درک ، و چه رسد به پیروی از دستورات پزشک متخصص اطفال یا متخصص چشم نیستند ، باز هم می توان بینایی آنها را بررسی کرد ، به عنوان مثال با استفاده از به اصطلاح Test Candy Test.

در اینجا ، گلوله های کوچک قند بر روی دست قرار داده می شود ، کودک باید آنها را با چشم دنبال کند و همچنین با خیال راحت به آنها برسد - حتی اگر یکی از دو چشم پوشیده باشد. اگر کودک بدون هیچ مشکلی موفق به انجام این کار شود ، این بیانگر بینایی کودک است. در غیر این صورت ، این می تواند به دلیل آستیگماتیسم باشد.