La عضلات صورت یک ساختار پیچیده هستند که وظایف مهم را انجام می دهند و بیانگر رفاه جسمی و روحی هستند.
عضلات صورت چیست؟
عضلات صورت شامل 26 عضله واقع در ناحیه صورت انسان است. در اصطلاحات پزشکی ، عضلات صورت به عضلات تقلیدی گفته می شود. زیرا آنها نیازی به بسیج هیچ کدام ندارند مفاصلبرخلاف عضلات اسکلتی ، آنها مستقیماً به قسمت متصل می شوند و به آن تابش می یابند پوست بیش از آنها آنها نمایش فیزیکی احساسات را کنترل می کنند ، بنابراین در درجه اول مسئول حالت های چهره انسان هستند.
آناتومی و ساختار
اکثر عضلات صورت ، بر خلاف قسمتهای زیادی از عضله اسکلتی ، فاسیا ندارند. انتقال و پردازش محرک های عضلانی صورت از طریق عصب جمجمه 7 ، یعنی عصب صورت. از آنجا که صورت انسان به طور کلی محور متقارن است ، تقریباً هر یک از عضلات صورت دو بار وجود دارد. عضلات صورت خود به پنج ناحیه مجزا تقسیم می شوند: عضله بینی ، عضله گوش ، دهان عضله ، عضله فیشور کف لگن و عضله سقف جمجمه. عضله بینی از سه عضله تشکیل شده است:
- عضله بینی در بالای سوراخهای بینی قرار دارد و وظیفه کشیدن آنها را به ترتیب به سمت پایین و عقب دارد.
- عضله سوم بینی Musculus levator labii superioris alaeque nasi نامیده می شود و سوراخ بینی و قسمت فوقانی را حرکت می دهد لب بطرف بالا. وقتی از دو طرف منقبض می شود ، نوک آن را نیز بلند می کند بینی.
گوش توسط سه عضله ، عضلات auricularis قدامی ، خلفی و فوقانی حرکت می کند. از نظر تئوری ، آنها برای انتقال دهانه گوش به همه طرف کار می کنند. با این حال ، همه افراد قادر به انعقاد فعال آنها نیستند تا گوشهایشان را تکان دهند. با بیشترین میزان ، بیشترین عضلات صورت در ناحیه عضلات صورت قرار دارند دهان. حداقل چهار عضله وظیفه حرکت دادن عضله را ندارند لب. عضله orbicularis oris در امتداد کشیده می شود دهان، شکاف دهانی را ببندید و لبها را در حداکثر انقباض جمع کنید. عضله levator labii superioris برای بالا بردن قسمت فوقانی عمل می کند لب، و عضله فشارگیر labii inferioris برای پایین آوردن لب پایین عمل می کند. musculi zygomatici major و minor گوشه های دهان را بالا می برد. چهار عضله دیگر حرکت گوشه های دهان را کنترل می کنند. عضله افسردگی آنگولی اوریس آنها را به سمت پایین و عضله لواتور آنگولی اوریس آنها را به سمت بالا می کشد. عضله ریزوریوس ، که به زبان عامیانه به عنوان عضله لبخند شناخته می شود ، حرکت جانبی گوشه های دهان را امکان پذیر می کند. یکی از مهمترین عضلات دهان ، عضله باکیناتور است. این همان چیزی است که دمیدن ، تف کردن ، مکیدن و سوت زدن را ممکن می کند. عضلات خرک جمجمه غالباً به عنوان یک عضله ، musculus epicranius نامیده می شوند. آنها ابرو و پیشانی را اخم کرده و صاف کنید. سرانجام ، عضله شکاف نخاعی ، عضله orbicularis oculi ، که تقریباً در اطراف کل چشم مار می زند ، وظیفه باز و بسته شدن چشم ها و پایین کشیدن عضله را دارد. ابرو.
عملکرد و وظایف
عضلات صورت از طریق انقباض خود مسئول حرکت صورت هستند پوست و در نتیجه برای حالات چهره انسان ، اگرچه در واقع فقط هشت مسئول حالتهای چهره هستند. عضلات باقیمانده صورت نیز قابلیت انقباض و حرکت را دارند اما از خارج قابل مشاهده نیستند. در نتیجه ، عضلات صورت نقش بسیار مهمی در ارتباطات غیر کلامی انسان دارند ، که در وهله اول با بیان های مختلف صورت امکان پذیر می شود. بیان بسیاری از احساسات همچنین از طریق انقباض عضلات صورت انجام می شود. احساساتی مانند شادی ، غم ، اندوه یا نفرت از طریق حالت های مختلف چهره به جهان خارج منتقل می شود. علاوه بر این ، عضلات صورت عملکردهای بدنی مهمی مانند باز و بسته شدن چشم یا دهان را نیز انجام می دهند که بدون آنها عملکردهای بدنی اولیه مانند دیدن یا غذا خوردن به سختی ممکن است.
بیماری ها و اختلالات
شکایت از عضلات صورت غالباً به عنوان نشانه ای از بیماری های شدید مرکز رخ می دهد سیستم عصبیبه عنوان مثال ، در دوره اسکلروز جانبی جانبی amyotrophic (بیماری ALS) ، یک آتروفی ضعیف و پیشرونده از عضلات صورت ایجاد می شود ، که با گذشت زمان باعث کاهش آهسته بیان صورت می شود. ضعف عضلات صورت نیز در ایجاد می شود دیستروفی میوتونیک (DM) ، که می تواند در افتادگی پلک ، ناتوانی در خندیدن گسترده و به دلیل ضعف عضلات دهان ، یک اختلال گفتاری پیشرونده ظاهر شود. علاوه بر این ، سکته های مغزی همچنین خطر فلج صورت را دارد ، در بیشتر موارد فلج نیمه صورت ، اگر منطقه در ناحیه مغز مسئول آن تحت تأثیر قرار گرفته است ضربه. فلج صورت نیز می تواند ناگهانی و بدون هیچ دلیل مشخصی رخ دهد. در این حالت فرد مبتلا از یک لحظه به لحظه دیگر کنترل عضلات صورت خود را از دست می دهد و دیگر نمی تواند بخندد ، بینی خود را چروک کند و یا حالات صورت خود را کنترل کند. سپس عضلات به صورت نازک آویزان می شوند و معمولاً فقط در نیمی از صورت قرار دارند. نکته مثبت این شکل از فلج صورت این است که با درمان مناسب ، در اکثر موارد قابل درمان است و علائم به طور کامل برطرف می شود.
