امید به زندگی چقدر است؟
حتی از طبقه بندی به درجه 4 (بالاترین رده) طبقه بندی WHO برای مغز تومورها ، می توان نتیجه گرفت که امید به زندگی در بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما نسبتاً کم است. این عمدتا به دلیل رشد سریع و جابجایی است. متوسط امید به زندگی بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما از چند ماه تا دو سال متغیر است.
با این حال ، حدود 5-10٪ از مبتلایان 5 سال پس از تشخیص هنوز زنده هستند. امید به زندگی بسیار به محل زندگی بستگی دارد گلیوبلاستوما و مرحله تومور در زمان تشخیص (مرحله را با درجه اشتباه نگیرید!). علاوه بر این ، درمان نقش اساسی دارد: اگر به طور کامل از درمان اجتناب شود ، امید به زندگی به طور متوسط فقط 2 ماه است.
اگر عملی برای برداشتن بافت تومور انجام شود ، این امید به زندگی به طور متوسط به نیم سال افزایش می یابد. ترکیبی از جراحی و پرتودرمانی و / یا شیمی درمانی امید به زندگی را به حدود 12 ماه افزایش می دهد. با این حال ، تابش و شیمی درمانی به طور طبیعی عوارض جانبی قابل توجهی نیز با خود به همراه می آورد که تا حدی عمر طولانی تری را خریداری می کند. به همین دلیل ، برخی از مبتلایان عمداً از این اقدامات اجتناب می كنند. احتمال ایجاد پیش آگهی دقیق تر به سن بیمار ، نوع درمان و اصطلاحاً شاخص کارنوفسکی (KPS) بستگی دارد.
آیا بهبودی امکان پذیر است؟
شیمی درمانی یکی از راههای کاهش سرعت گلیوبلاستوما و در نتیجه افزایش امید به زندگی بیمار است. می تواند به تنهایی یا علاوه بر پرتودرمانی و جراحی استفاده شود. داروهای شیمی درمانی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند شامل سیتوزین ابینوزید ، کارموستین یا وینبلاستین است.
علاوه بر این ، می توان با استفاده از یک آزمایش ژنتیکی مشخص کرد که آیا بیمار جهش ژنی خاصی دارد یا خیر. در این صورت ، می توان از ماده شیمیایی تموزولومید استفاده کرد ، که ثابت شده نسبتاً قوی در درمان گلیوبلاستوما است. اطلاعات بیشتر در مورد شیمی درمانی را می توان در اینجا یافت.
در گذشته نه چندان دور ، متادون به عنوان منبع امید در ارتباط با درمان گلیوبلاستوما مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. دانشمندان امیدوار بودند که استفاده از این ماده که در غیر این صورت برای درمان اعتیاد به مواد افیونی استفاده می شود ، همراه با داروهای شیمی درمانی تثبیت شده منجر به پیشرفت های عمده ای در درمان گلیوبلاستوما شود. با این حال ، مطالعات اخیر این امیدها را کاهش می دهد: در آنالیزهای کشت سلولی ، هیچ اثر مثبتی با متادون حاصل نمی شود. به همین دلیل ، استفاده عمومی از متادون در گلیوبلاستوما توصیه نمی شود و استفاده از ماده فعال فعلاً محدود به مطالعات بالینی خاص خواهد بود.
