علل | گلیوبلاستوما درجه 4

علل

بیشتر گلیوبلاستوما به صورت پراکنده ، به صورت پراکنده و غالباً بدون علت مشخص ایجاد می شود. مطالعات نشان داده است که تنها پرتوهای یونیزان (به عنوان مثال اشعه ایکس با دوز بالا ، به عنوان مثال در طول پرتودرمانی) علت محرک در نظر گرفته می شود ، قرار گرفتن در معرض آن می تواند منجر به گلیوبلاستوما. خواه یا نه گلیوبلاستوما ارثی است هنوز به طور قطعی روشن نشده است.

با این حال ، شناخته شده است که افراد مبتلا به سایر بیماری های ارثی خطر رشد بیشتری دارند گلیوبلاستوما. این بیماری های نادر شامل B است. سندرم تورکوت (ترکیبی از پولیپ ها در روده و مغز تومورها) ، نوروفیبروماتوز نوع 1 و 2 (بروز نوروفیبروما = تومورهای عصبی) ، اسکلروز توبروز (ترکیبی از تومورهای مغزی ، تغییرات پوستی و تومورهای خوش خیم در سایر سیستم های اندام) و سندرم Li-Fraumeni (بیماری تومور چندگانه). با این حال ، اکثریت همه گلیوبلاستوما احتمالاً به طور پراکنده توسط جهش های خود به خودی ایجاد می شود که منجر به نقص در آستروسیت ها و در نتیجه رشد سلولی یا کنترل نشده سلول می شود.

تشخیص

روش انتخابی برای تشخیص گلیوبلاستوما روشهای تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) است که معمولاً با تجویز ماده حاجب برای تجسم بهتر تومور انجام می شود. با این حال ، گلیوبلاستوما فقط می تواند توسط a قطعی تأیید و تأمین شود مغز بیوپسی یا برداشتن بافت تومور ، که سپس از نظر بافت شناسی بررسی می شود. به منظور حذف تشخیص افتراقی (به عنوان مثال لنفوم ، مغز آبسه) ، سوراخهای مشروبات الکلی و نوشتن الکتروانسفالوگرام (EEG) را می توان در موارد جداگانه انجام داد.

با توجه به این واقعیت که گلیوبلاستوما به تومورهای مغزی بسیار تهاجمی تعلق دارد و اغلب در زمان تشخیص از قبل به صورت نفوذی رشد کرده اند ، به طوری که کل مغز معمولاً به سلولهای تومور آلوده است ، برداشتن کامل تومور معمولاً دیگر امکان پذیر نیست . از نظر درمانی ، فقط روش های مختلفی در دسترس است که باعث کاهش توده تومور می شود اما منجر به بهبودی کامل نمی شود. از یک طرف ، از عمل های جراحی مغز و اعصاب برای حذف توده اصلی تومور استفاده می شود ، به موجب آن می توان این کار را به صورت کلاسیک یا ابتکاری با استفاده از جراحی با کمک فلورسانس انجام داد. این عمل معمولاً با تابش مغز انجام می شود و شیمی درمانی با داروهای سیتوستاتیک. برای درمان ادم مغز اطراف تومور ، گلوكوكورتيكوئيدها (به عنوان مثال کورتیزون) به طور کلاسیک آورده شده است.