سیپرالکس اثر تسکین دهنده افسردگی دارد

این ماده فعال در سیپرالکس وجود دارد

ماده فعال سیپرالکس اسیتالوپرام است. این ماده به گروه مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSIRs) تعلق دارد، یعنی مواد فعالی که از جذب هورمون بافتی سروتونین به داخل سلول جلوگیری می کنند. اثر سیپرالکس بر اساس همین محاصره ناقل سروتونین است. غلظت سروتونین را در مایع بافتی مغز افزایش می دهد که اثرات تسکین دهنده افسردگی و بهبود خلق و خوی دارد.

چه زمانی سیپرالکس استفاده می شود؟

کاربردهای معمول سیپرالکس عبارتند از:

  • افسردگی شدید
  • اختلالات اضطرابی
  • اختلالات اضطراب اجتماعی
  • اختلالات اضطراب عمومی
  • حملات ترسناک
  • اختلال وسواس فکری

عوارض جانبی سیپرالکس چیست؟

داروهای روانگردان بر تعادل انتقال دهنده های عصبی تأثیر می گذارند. این می تواند عملکرد حرکتی و سطوح هورمونی را از جمله موارد دیگر تحت تاثیر قرار دهد. عوارض جانبی سیپرالکس بیشتر در دو هفته اول رخ می دهد و سپس معمولاً فروکش می کند.

احساس ناراحتی و سردرد در حین استفاده از سیپرالکس بسیار رایج است.

عوارض جانبی رایج سیپرالکس شامل رینیت، کاهش یا افزایش اشتها، اختلال در عملکرد جنسی، بی قراری، رویاهای غیرطبیعی و اختلالات خواب است. عوارض جانبی مانند لرزش، تعریق، تب، خشکی دهان، اسهال یا یبوست، درد در عضلات یا مفاصل یا افزایش وزن نیز از علائم معمول هستند.

به ندرت، دارو باعث پرخاشگری، مسخ شخصیت یا توهم می شود.

واکنش های آلرژیک (بثورات پوستی شدید، تورم زبان و لب ها، مشکل در تنفس و بلع) یا علائم سندرم سروتونین (تب بالا، گیجی، انقباض عضلانی) عوارض جانبی جدی هستند. در این صورت باید فوراً با پزشک مشورت شود.

هنگام استفاده از سیپرالکس باید این را در نظر داشته باشید.

در موارد زیر نباید دارو مصرف شود:

  • آلرژی به ماده فعال و سایر اجزای دارو
  • آریتمی قلبی
  • مصرف دارو برای اختلالات ریتم قلب (ضد آریتمی ها) و افسردگی (مهارکننده های MAO)

هنگام مصرف سیپرالکس در موارد زیر باید احتیاط کرد:

  • بیماری صرع
  • کاهش عملکرد کبد و کلیه
  • بیمارانی که تمایل به خونریزی دارند
  • دیابت
  • بیماری عروق کرونر قلب و حمله قلبی اخیر
  • گلوکوم
  • ضربان قلب کم در حالت استراحت و غلظت کم سدیم خون
  • افکار خودکشی
  • بزرگسالان جوان تا 25 سال

کودکان زیر 18 سال باید دارو را فقط پس از ارزیابی دقیق خطر و فایده توسط پزشک مصرف کنند.

علاوه بر این، سیپرالکس با بسیاری از داروهای دیگر تداخل دارد. این شامل:

  • داروهای ضد روان پریشی (برای اختلالات روانی)
  • داروهای ضد افسردگی (برای افسردگی)
  • ضد مالاریا
  • مسکن ها (تسکین دهنده های درد)
  • داروهای ضد انعقاد (داروهای رقیق کننده خون)
  • مخمر سنت جان

هر گونه استفاده از این داروها باید از قبل با پزشک و داروساز پاک شود، زیرا ترکیب این داروها می تواند عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند.

سیپرالکس: دوز

معمولا سیپرالکس یک بار در روز بدون توجه به وعده های غذایی تجویز می شود. دوز سیپرالکس به نوع و شدت بیماری بستگی دارد.

در افسردگی شدید، دوز معمول روزانه 10 میلی گرم است و ممکن است تا حداکثر 20 میلی گرم افزایش یابد. مدت استفاده پس از درمان موفقیت آمیز علائم تا شش ماه دیگر ادامه می یابد.

برای درمان اختلال اضطراب، دوز 5 میلی گرم سیپرالکس برای هفته اول است و سپس به 10 میلی گرم افزایش می یابد. در صورت لزوم می توان دوز را تا حداکثر 20 میلی گرم نیز افزایش داد. با این حال، موفقیت درمان برای سه ماه انتظار نمی رود.

اختلال اضطراب اجتماعی با 10 میلی گرم ماده فعال در روز درمان می شود. بسته به شدت علائم، دوز را می توان به 5 میلی گرم کاهش داد یا تا 20 میلی گرم افزایش داد. مدت زمان استفاده باید حداقل دوازده هفته باشد و به صورت جداگانه تا شش ماه قابل افزایش است.

برای درمان اختلال اضطراب فراگیر و اختلال وسواس فکری اجباری، روزانه 10 تا 20 میلی گرم از ماده موثره در یک دوره درمانی حداقل شش ماهه تجویز می شود.

بیماران 65 سال و بالاتر با دوز سیپرالکس 5 میلی گرم در روز شروع می کنند.

مصرف بیش از حد سیپرالکس

هیچ مسمومیت به تنهایی توسط سیپرالکس ایجاد نشده است. با این حال، علائم شدید مسمومیت ممکن است در ترکیب با داروهای دیگر رخ دهد. در این صورت باید فوراً با پزشک مشورت شود.

سیپرالکس: قطع

توصیه می شود دوز را به آرامی کاهش دهید و درمان را به طور ناگهانی قطع نکنید. از آنجایی که هنگام قطع دارو ممکن است علائم افزایش یابد، این کار فقط باید تحت نظر پزشک انجام شود.

سیپرالکس: بارداری و شیردهی.

سیپرالکس در دوران بارداری و شیردهی نباید مصرف شود. به خصوص مصرف آن در ماه آخر بارداری باعث آسیب به جنین می شود. نوزاد ممکن است از تنگی عروق خونی در ریه ها (PPHN) رنج ببرد. این امر با رنگ آبی پوست و مشکلات تنفسی آشکار می شود. علاوه بر این، کودک ممکن است استفراغ، تشنج، مشکل در تغذیه، سفت یا شل شدن ماهیچه ها، بی حالی، گریه مداوم، رفلکس های واضح یا لرزش های عصبی را تجربه کند.

ماده موثره نیز از طریق شیر مادر به نوزاد می رسد و ممکن است پس از تولد نیز مضر باشد.

سیپرالکس و الکل

هیچ تداخل شناخته شده ای وجود ندارد، اما ترکیب سیپرالکس و الکل نباید توصیه شود.

نحوه دریافت سیپرالکس

اطلاعات کامل در مورد این دارو

در اینجا می توانید اطلاعات کامل دارو را به صورت دانلود (PDF) بیابید.