سیلودوسین

محصولات

Silodosin از سال 2008 در ایالات متحده به صورت کپسول سخت ، از سال 2010 در اتحادیه اروپا و از سال 2016 در بسیاری از کشورها (Urorec) مورد تأیید قرار گرفته است. عمومی نسخه ها در برخی کشورها ثبت شده اند.

ساختار و خواص

سیلودوسین (C25H32F3N3O4، Mr = 495.5) به صورت سفید تا زرد وجود دارد پودر که به میزان کمی در حل می شود آب. این شباهت های ساختاری به لحاظ دارویی قابل مقایسه است تامسولوسین و مانند مشتقات کینازولین نیست ترازوسین و آلفوزوسین.

اثرات

سیلودوسین (ATC G04CA04) به عنوان یک آنتاگونیست رقابتی به α پس سیناپسی متصل می شود1گیرنده های آدرنال ، در نتیجه عضله صاف پروستات و مجرای ادرار را شل می کند. این باعث افزایش جریان ادرار ، بهبود ادرار و علائم پر شدن می شود. به دلیل انتخاب بودن آن برای α1A گیرنده (دستگاه ادراری) در مقابل α1B گیرنده (عروق) ، عوارض جانبی قلبی عروقی کمتری باید رخ دهد ، مانند موارد دیگر تامسولوسین.

موارد مصرف

برای درمان علائم و نشانه های هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) در مردان بزرگسال.

مقدار مصرف

با توجه به SmPC. کپسول یک بار در روز همراه با وعده غذایی و همیشه در همان ساعت از روز مصرف می شود.

موارد منع مصرف

  • حساس بودن

برای اقدامات احتیاطی کامل ، به برچسب دارو مراجعه کنید.

تداخلات

سیلودوسین توسط CYP3A4 ، الکل دهیدروژناز و UGT2B7 متابولیزه می شود. این یک بستر برای است گلیکوپروتئین P. دیگر فعل و انفعالات با امکان پذیر است داروهای که پایین تر خون فشار.

عوارض جانبی

متداول ترین حالت ممکن عوارض جانبی شامل اختلال عملکرد انزال ، سرگیجه ، فشار خون پایین، گرفتگی بینی و اسهال.