تشخیص
تشخیص سندرم محفظه حاد براساس علائم بالینی است. تشخیص و تصمیم درمانی در این تصویر بالینی بسیار سخاوتمندانه انجام می شود ، زیرا بیماری به سرعت سیر خطرناکی را طی می کند و در یک نقطه خاص توسط بدن قابل جبران نیست. یک حادثه معمولی با فشرده سازی پایین پا یا یک عمل جراحی اخیر همراه با علائم معیارهای کافی برای شروع درمان جراحی هستند.
معاینه پایین پا باید شامل بازرسی خارجی و لمس از ساق پا اگر درد قابل تحمل است در مورد سندرم محفظه شفاف ، یک سختی و افزایش فشار می تواند از قبل لمس شود. در حین عمل ، در صورت نامشخص بودن وضعیت ، می توان فشار دقیق در عضله را با استفاده از یک پروب اندازه گیری کرد.
اندازه گیری چگونه انجام می شود؟
اندازه گیری باید در شرایط استریل انجام شود. برای این منظور از پروب های خاصی استفاده می شود که می تواند فشار را دقیقاً نشان دهد. این کاوشگر را می توان به صورت تهاجمی در زیر فاشیای عضله آسیب دیده قرار داد و فشار را مستقیماً در محفظه اندازه گیری کرد.
با استفاده از موقعیت دقیق باید بررسی شود سونوگرافی. اندازه گیری می تواند شاخص دیگری برای جراحی باشد. اندازه گیری همچنین می تواند در سندرم محفظه مزمن ، حتی در شرایط استرس انجام شود. این اجازه می دهد تا میزان دقیق و آسیب احتمالی به اعصاب، وریدها و شریان ها تخمین زده می شود.
این علائم نشانگر یک سندرم محفظه در قسمت پایینی پا است
علامت اصلی اصلی سندرم محفظه است درد. خود به خود و ناگهان اتفاق می افتد و در عضله قرار دارد. درد می تواند هنگام حرکت ، کشش یا تنش عضله افزایش یابد. بعداً ، ضعف عضلانی ، اختلالات حساسیت و سوزن سوزن شدن دنبال می شود ، که نشان می دهد آسیب به اعصاب و عروق در حال انجام است.
تورم و تنش را می توان به صورت سفت شدن از خارج نیز احساس کرد. پوست استخوان استخوان ران یا گوساله می تواند به وضوح متشنج و براق باشد. بسته به علت ، هماتوم های قرمز و آبی خارجی یا جای زخم های جراحی تازه دیده می شود.
به طور کلی ، یک تورم خارجی جزئی از پایین تر است پا همچنین می تواند شناسایی شود. سندرم محفظه بیشتر در قسمت زانو رخ می دهد. سندرم کوپارتمان از یک سو می تواند در عضلات تیبیا به روشی مطلوب رخ دهد ، اما از طرف دیگر می تواند پیامدهای ویرانگری داشته باشد.
این نیز جایی است که اعصاب و شریانهای بزرگ این گروه عضلانی در حال اجرا هستند که در اصل وظیفه بلند کردن پا و انگشتان را بر عهده دارند. علاوه بر سندرم محفظه حاد ، یک دوره مزمن نیز می تواند در این گروه عضلانی رخ دهد. در این حالت ، افراد مبتلا اغلب در هنگام راه رفتن متوجه تورم و درد می شوند.
از آنجا که این بیماری به سرعت در حال پیشرفت است و پتانسیل بالایی از آسیب درازمدت به ساختارهای مختلف دارد ، در اکثر موارد جراحی باید سریع انجام شود. ساقه گوساله به طور قابل توجهی کمتر از گروه عضلانی روی استخوان تحت تأثیر سندرم محفظه قرار می گیرد. گوساله به طور کلی از بخش بیشتری از بافت نرم تشکیل شده و شامل چندین گروه عضلانی است.
دشواری در تشخیص ، شناسایی گروه عضلانی علی است ، زیرا هر دو کنده دروغین سطحی و عمیق می توانند مسئول باشند. اگر عصبی که در گوساله اجرا می شود نیز درگیر باشد ، در خم شدن پا به سمت پایین و چرخش پایین نیز ممکن است محدودیت هایی ایجاد شود. مچ پا مفصل اندازه گیری دقیق فشار درون فاشیا در سندرم های محفظه عمیق دشوار است. این نیز یک بیماری بسیار حاد است ، به همین دلیل تشخیص و اندیکاسیون جراحی به طور سخاوتمندانه انجام می شود.
