پیش بینی
1. تشنج عمومی: در صرع بزرگ مال ، در 50٪ موارد ، در غیاب در 25٪ موارد ، آزادی تشنج حاصل می شود. از طرف دیگر ، سندرم وست و لنوکس-گاستوت پیش آگهی ضعیفی دارند. 2. تشنج تک کانونی: تا 75٪ بیماران تحت دارو درمانی فاقد تشنج هستند. 3. تشنج کانونی پیچیده: در حدود 33٪ بیماران تشنج تحت درمان متوقف می شوند.
خلاصه
بیماری صرع یک تصویر بالینی است که ناشی از تخلیه ناهماهنگ سلولهای عصبی در است مغز و خود را در شکایات حرکتی ، رویشی ، حسی ، حسی یا روانی نشان می دهد. تشنج های صرعی یا با دارو یا با جراحی درمان می شوند. عملیاتی (برداشتن قسمتهایی از مغز، مغز قطع عضو) فقط در موارد بسیار جدی انجام می شود. در همه موارد ، تصمیم گیری در مورد درمان فردی و جلوگیری از ایجاد تشنج مهم است.
