علausی (مربوط به علت) درمان ممکن نیست.
اهداف درمانی
- علامت دار درمان: کاهش تیک.
- درمان از بیماری های همراه (بیماری های همزمان) - به بیماری مربوطه مراجعه کنید.
توصیه های درمانی
- تا به امروز ، چند آزمایش کنترل شده دارویی برای تیک در دسترس هستند.
- داروهای اعصاب زیر (آنتاگونیست های گیرنده دوپامین) در درمان تیک استفاده می شود:
- داروهای ضد روان پریشی کلاسیک (KAP).
- هالوپریدول ، پیموزید
- عوارض جانبی هر دو عامل بیشتر از داروهای روان پریشی غیر معمولی (AAPs) جدید است. از این رو، هالوپریدول و پیموزید اکنون فقط به عنوان عوامل پشتیبان برای شدید در نظر گرفته می شوند تیک.
- Caveat: هالوپریدول تنها عامل تایید شده برای درمان تیك است ، بنابراین برای سایر داروها نسخه بدون لیبل استفاده می شود (استفاده از دارو بدون لیبل)!
- داروهای ضد روان پریشی غیر معمول (AAP).
- ریسپریدون (عامل خط اول در کودکان و بزرگسالان (در اروپا))
- Caveat: از آنجا که ریسپریدون اغلب منجر به عوارضی مانند خستگی و افزایش وزن می شود ، از بنزامیدهای زیر به عنوان گزینه های جایگزین در آلمان استفاده می شود:
- تیاپرید - خصوصاً در کودکان.
- سولپیراید - در کودکان و بزرگسالان
- Caveat: از آنجا که ریسپریدون اغلب منجر به عوارضی مانند خستگی و افزایش وزن می شود ، از بنزامیدهای زیر به عنوان گزینه های جایگزین در آلمان استفاده می شود:
- اگر درمان با risperidone, سولپیرید or تیاپراید به اندازه کافی موثر نیست و یا عوارض جانبی زیادی دارد ، استفاده از aripiprazole (در کودکان و بزرگسالان) توصیه می شود.
- سایر داروهای ضد روان پریشی غیرمعمول مانند آمیسولپراید, olanzapine, quetiapine, ziprasidone فقط یک نقش جزئی در درمان تیک.
- ریسپریدون (عامل خط اول در کودکان و بزرگسالان (در اروپا))
- داروهای ضد روان پریشی کلاسیک (KAP).
- سایر عوامل ذخیره عبارتند از:
- تترابنازین - دوپامین حافظه تهی شدن
- توپیرامات - داروی ضد صرع
- Pergolide - دوپامین آگونیست گیرنده
- دوپامین دوز آنتاگونیست گیرنده باید به تدریج شروع شود و تا رسیدن به اثر مطلوب به آرامی افزایش یابد. نوسانات تیک باید در طول دوره تنظیم شود.
- در موارد فردی ، سم بوتولینوم (به صورت محلی تزریق شده) یا شاهدانه داروهای مانند تتراهیدروکانابینول (RHC ، dronabinol) میتواند مورد استفاده قرار گیرد.
- اگر اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) وجود داشته باشد ، ممکن است آگونیست های آدرنرژیک در نظر گرفته شوند ، که همچنین دارای اثر کاهش ضعف تیک هستند:
- کلونیدین ، گوانفاسین
سایر یادداشت ها
- نمی توان به آزادی کامل علائم دست یافت ، فقط کاهش تیک (تا 50٪).