همدردی های بتا -۲
رویشی ما سیستم عصبی، یعنی سیستم عصبی که در درجه اول بر عملکردهای داخلی بدن تأثیر می گذارد ، به دو زیر کلاس تقسیم می شود. یکی پاراسمپاتیک است سیستم عصبی، که نقش مهمی در هضم غذا دارد و بسیاری دیگر از عملکردهای بدن مانند سیستم قلبی عروقی. دستگاه عصبی سمپاتیکاز طرف دیگر ، یک اثر نسبتاً فعال کننده ، تحریک کننده دارد تنفس و گردش
همدردی سلولی داروهایی است که از آن حمایت می کند دستگاه عصبی سمپاتیک. آنها از مواد پیام رسان که فعال می شوند تقلید می کنند دستگاه عصبی سمپاتیک. همدردی های Beta-2 بر روی گیرنده های بتا 2 که عمدتا در محل قرار دارند ، عمل می کنند خون عروق و برونشها (کوچکترین راههای هوایی ما) ، جایی که باعث گسترش ساختارها می شوند.
در مورد یک واکنش های آلرژیک، اثر گشادکننده برونش عمدتا مورد استفاده قرار می گیرد. سمپاتومیمتیک های بتا -2 را می توان به داروهای کوتاه و طولانی مدت تقسیم کرد. بسته به شدت آلرژی ، می توان یک درمان دائمی با ترکیبی از این بتا 2-سمپاتومیمتیک ها را انجام داد.
داروهای سمپاتومیمتیک کوتاه مدت شامل سالبوتامول، تربوتالین ، فنوترول و ایزوپرنالین. سمپاتومیکتیک های بتا -۲ با اثر طولانی مدت ، فرموترول و سالمترول هستند. داروهای سمپاتومیمتیک معمولاً به صورت اسپری استفاده می شوند ، به این ترتیب که سریعتر به ریه ها می رسند و فقط اثر موضعی دارند. عوارض جانبی ممکن است شامل لرزش و تحریک و همچنین ضربان قلب خیلی سریع و آریتمی قلبی. این موضوع همچنین می تواند مورد توجه آنها قرار گیرد: داروهای آسم
آنتی کولینرژیک
آنتی کولینرژیک طیف عملکردی مشابه سمپاتومیمتیک دارند ، اما دقیقاً در نقطه مقابل عمل می کنند. سیستم عصبی سمپاتیک (فعال کننده) و سیستم عصبی پاراسمپاتیک (هضم و استراحت) آنتاگونیست هایی در بدن ما هستند که در درجه اول عملکردهای بدن درونی ما را کنترل می کنند. در حالی که همدردی به فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک کمک می کند ، آنتی کولینرژیک را خاموش کنید سیستم عصبی پاراسمپاتیک.
نتیجه یک اثر مشابه است. آنتی کولینرژیک با مسدود کردن گیرنده های مواد پیام رسان در سیستم عصبی پاراسمپاتیک به طوری که هیچ سیگنالی از طریق آسیب دیده ارسال نمی شود اعصاب. در نتیجه ، به عنوان مثال ، تنش در عضلات کوچک واقع در دیواره های خون عروق و اطراف مجاری تنفسی ما کاهش می یابد.
این اجازه می دهد تا برونش ها ، به ویژه کوچکترین راه های هوایی ما ، دوباره گشاد شوند. قلب نرخ نیز افزایش یافته است. آنتی کولینرژیک ها به ویژه در نقش دارند COPD، جایی که قرار است لوله های برونش را در طولانی مدت گشاد کنند.
آنها عملکرد مشابهی در درمان تنگی آلرژیک لوله های برونش دارند. نمایندگان معمولی آنتی کولینرژیک ها سم آن هستند خوشبختی (آتروپین) و بوتیل اسکوپولامین. ایپراتروپیوم بروماید و آکلیدینیوم نیز داروهای موثر بر ضد کولینرژیک هستند. از آنجا که سیستم عصبی پاراسمپاتیک نیز در ایجاد نقشی موثر است بزاق تولید ، عوارض جانبی نامطلوب مانند خشک دهان می تواند رخ دهد.
تمام مقالات این مجموعه:
