سرطان بافت پیوندی

تعریف

بافت همبند سرطان یک اصطلاح چتر برای تومورهای خوش خیم و بدخیم بافت همبند است. آنها از ویژه توسعه می یابند بافت همبند سلول ها ، فیبروبلاست ها ، که از نظر فیزیولوژیکی مسئول تشکیل بافت همبند هستند. هنگامی که این سلول ها از بین می روند ، تولید و تکثیر بلامانع آن بافت همبند اتفاق میافتد. بسته به اینکه آیا سرطان خوش خیم یا بدخیم است ، فرد در مورد فیبروما یا فیبروسارکوما صحبت می کند. فیبرومای خوش خیم را می توان بیشتر به فیبروما سخت و فیبروما نرم تقسیم کرد.

علل سرطان بافت همبند

علت دقیق ایجاد بافت همبند سرطان هنوز مشخص نیست یکی از احتمالات ایجاد فیبروم خوش خیم نقص در رشد جنینی بافت بدن است. در مورد فیبروسارکوم بدخیم ، علل زیر بحث شده است: تماس با مواد شیمیایی ، مانند عوامل کنترل علف های هرز یا دیوکسین ها ، که می تواند در طی تولید شود سوزاندن زباله های خانگی ، علل احتمالی برای ایجاد فیبروسارکوم بدخیم است.

تومورهای بدخیم بافت همبند نیز به طور مشخص یافت می شوند بیماری های ژنتیکی، از جمله نوروفیبروماتوز نوع 1 (بیماری Recklinghausen) یا سندرم Li-Fraumeni. بعد از پرتو درمانی در زمینه سرطان ، افزایش شیوع فیبروسارکوما ، از جمله موارد دیگر ، نیز مشاهده شده است. همچنین ممکن است که یک فیبروم خوش خیم به یک فیبروسارکوم بدخیم تبدیل شود. با این حال ، این بسیار نادر است و معمولا با آن همراه است بیماری های ژنتیکی مانند بیماری رکلینگهاوزن. نوعی سرطان مادرزادی ملتحمه به ندرت در کودکان کوچک اتفاق می افتد.

تشخیص سرطان بافت همبند

تشخیص فیبروما از نظر بالینی انجام می شود ، معمولاً توسط متخصص پوست (متخصص پوست) که بیماران برای تغییر چشم پوستی قابل توجه و معمولاً بدون درد به او مراجعه کرده اند ، انجام می شود. در صورت مشکوک به بدخیمی ، در حین برداشتن جراحی از یک نمونه بافت (بیوپسی) و سپس مورد بررسی قرار گرفت. اگر فیبروسارکوما تشخیص داده شود ، روشهای تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای ارزیابی بیشتر تومور دنبال می شود.

با این علائم می توانید سرطان بافت همبند را تشخیص دهید

سرطان بافت همبند در ابتدا با یک منطقه بزرگ شده بدون درد و بزرگ در زیر پوست مشخص می شود. فیبروماهای خوش خیم همچنین محل های خاصی روی بدن دارند. فیبروم نرم به ویژه در گردن، زیر بغل ، کشاله ران و زیر پستان در زنان.

آنها رنگ پوست دارند. از طرف دیگر ، فیبروم های سخت اغلب در ناحیه پاها دیده می شوند و به دلیل رنگدانه های رنگی جاسازی شده در آنها تیره تر به نظر می رسند. فیبروم های سخت را می توان با اصطلاح علامت Fitzpatrick تشخیص داد ، که در آن منطقه آسیب دیده با انگشت شست و شاخص فشار داده می شود انگشت، به همین دلیل در پوست فرو می رود.

در طی رشد فیبروما رشد نکرده و اندازه موجود خود را حفظ می کند. کمتر از 10٪ تومورهای بافت همبند ، فیبروسارکوم بدخیم هستند. تشخیص آنها دشوارتر است و اغلب به عنوان یافته های تصادفی در یک نمونه بافت تشخیص داده می شوند (بیوپسی).

فیبروسارکوما ، مانند فیبروما ، برای مدت طولانی بدون درد است ، اما با گذشت زمان به تدریج اندازه آن افزایش می یابد. فیبروسارکوما باید از اندازه 5 سانتی متر در نظر گرفته شود. در مورد تومورهای بسیار بزرگ ، شکست عملکرد قسمت آسیب دیده بدن نیز می تواند رخ دهد.