برای خارجی ها ، درک اینکه بیماران مضطرب دیگر از خانه بیرون نمی روند ، به ملاقات دوستان یا اقوام نمی روند و همه روابط اجتماعی را قطع نمی کنند ، اغلب دشوار است. با این وجود ، مبتلایان به شدت از اضطراب خود رنج می برند - حتی اگر از نظر جسمی کاملا سالم به نظر برسند.
1. فقط زنان مضطرب هستند
اصلا. شکست در کار ، از دست دادن شغل یا عدم پذیرفته شدن توسط دیگران نگرانی های رایجی است که مردان را نیز درگیر خود می کند. همانطور که یک مطالعه توسط DAK نشان می دهد ، به عنوان مثال ، جنس قوی تر بیشتر از زنان از تنهایی می ترسد.
2. همه می توانند اضطراب خود را درک کنند
در بسیاری از موارد ، خودیاری کافی نیست. وقتی وحشت آنقدر زیاد می شود که از ترس می ترسید ، یک حلقه باطل ایجاد می شود. کمک تخصصی از متخصصان درمانگر تنها راه نجات در اینجا است.
3. ترس همیشه منفی است
نه. در اندازه گیری طبیعی ، ترس یک واکنش محافظتی طبیعی است. این احساس اطمینان می دهد که در موقعیت های خطرناک احتیاط می کنیم.
4. از موقعیت هایی که باعث ایجاد ترس می شوند باید اجتناب شود.
اگر به طور مداوم از آسانسور ، مترو یا ازدحام جمعیت پرهیز می کنید ، فعالیت های خود را محدود می کنید. در بدترین حالت ، مبتلایان فقط می توانند در چهار دیواره خودشان بمانند. که در رفتار درمانی، به عنوان مثال ، بیماران آگاهانه با ترس خود مقابله می کنند. به این ترتیب آنها یاد می گیرند که در شرایط مربوطه هیچ اتفاقی نمی افتد.
5- ترس نشانه ضعف است
دقیقا برعکس. بیماران ترس اغلب حتی افراد بسیار شجاع هستند. این امر خصوصاً در مورد افراد هراسی بیشتر صدق می کند. آنها تمایل دارند در شرایطی که دیگران ترسیده و وحشت می کنند شجاعانه واکنش نشان دهند.
6. اختلالات اضطرابی همیشه ماهیت روانشناختی دارند.
قطعا نه. آنها می توانند دلایل بسیار متفاوتی داشته باشند. فشار اغلب ماشه است. برخی بیماری های جسمی مانند پرکاری تیروئید همچنین رهبری به حملات اضطراب سوء مصرف مواد یا استعداد ارثی نیز می تواند باعث بروز علائم شود.
7. اضطراب و هراس فقط باعث ناراحتی ذهنی می شود.
اصلا. به طور معمول ، علائم همراه جسمی مانند ضربان قلب سریع ، تنگی نفس ، تعریق یا ... نیز وجود دارد سرگیجه. ممکن است حتی افزایش یابد خون سطح چربی و فشار خون.
