سرطان آلت تناسلی مرد

در کارسینوم آلت تناسلی مردانه - به طور عامیانه آلت تناسلی نامیده می شود سرطان - (مترادف: نئوپلاسم بدخیم آلت تناسلی جنسی ؛ نئوپلاسم بدخیم آلت تناسلی مرد پوست؛ نئوپلاسم بدخیم مجرا ؛ نئوپلاسم بدخیم آلت تناسلی جسم غاری. نئوپلاسم بدخیم آلت تناسلی مرد. نئوپلاسم بدخیم شاخه آلت تناسلی؛ نئوپلاسم بدخیم مجرا ؛ کارسینوم آلت تناسلی مرد. کارسینومای جسم غاری در آلت تناسلی مرد. سرطان آلت تناسلی مرد سرطان غار اجسام آلت تناسلی مرد. ملانوم بدخیم از پیش؛ ملانوم بدخیم آلت تناسلی مرد. ملانوم بدخیم خرده؛ نئوپلاسم بدخیم غیر ملانوم پوست از پیش؛ نئوپلاسم بدخیم غیر ملانومای پوست آلت تناسلی مرد. نئوپلاسم بدخیم غیر ملانوم پوست از پیش؛ سرطان مقدمه ؛ سرطان ICD-10 C60 از ناحیه مقدمه: - نئوپلاسم بدخیم آلت تناسلی) یک نئوپلاسم بدخیم (نئوپلاسم بدخیم) آلت تناسلی مرد است.

سرطان آلت تناسلی مرد است سرطان سلول سنگفرشی (PEK) تقریباً در 95٪ موارد. این اغلب از اپیتلیوم از آلت تناسلی مردانه (گلنس) یا برگ مقدماتی داخلی (برگ پوست ختنه گاه). برای اشکال هیستولوژیک کارسینوم آلت تناسلی مرد ، به طبقه بندی مراجعه کنید.

اوج بروز: تقریباً 60٪ افراد مبتلا بیش از 60 سال هستند: اکثریت (تقریباً 60٪) مردان مبتلا 70 ≥ سال دارند. توجه: تقریباً 40٪ افراد مبتلا کمتر از 60 سال سن دارند.

بروز (فراوانی موارد جدید) 0.5-1.7-2-100,000 مورد در هر 9 مرد در سال است (در آمریکای شمالی و اروپا). در کشورهای در حال توسعه آفریقا و آمریکای لاتین ، میزان بروز به 100,000 مورد در هر XNUMX مرد می رسد.

دوره و پیش آگهی: در ابتدا ، غیر مشخص است تغییرات پوستی رخ می دهد (لکه قرمز یا سفید ؛ تغییرات گره ای ؛ احتمالاً خونریزی تماس یا تمایل به خونریزی) در ناحیه آلت تناسلی شکم (گلنس) یا برگ مقدماتی داخلی (برگ پوست ختنه گاه). فقط بعداً تومور اگزوفیتیک یا به ندرت تر ، تومور اولسراتیو آشکار می شود. متأسفانه ، تشخیص کارسینوم آلت تناسلی مرد معمولاً در یک مرحله پیشرفته انجام می شود. در مراحل پیشرفته ، لنف بزرگ شدن گره در ناحیه کشاله ران قابل لمس است. تأیید تشخیص توسط بیوپسی (نمونه برداری از بافت). اقدامات جراحی به مرحله تومور بستگی دارد. بیشترین عود در 2 سال اول رخ می دهد. شانس درمان (70-90٪) هرچه زودتر تومور تشخیص داده شود بهتر است. در صورت تشخیص به موقع ، کارسینوم آلت تناسلی در> 90٪ موارد قابل درمان است. میزان بقای 5 ساله برای افراد دور متاستازها حدود 5٪ است.