زیر چالش در مدرسه | ویژگی های استعداد درخشان

زیر چالش در مدرسه

کودکان بسیار با استعداد سریعتر و بهتر از همکلاسی های خود یاد می گیرند ، اما اگر سرعت مدرسه خیلی پایین باشد خسته کننده آنها نیز بسیار بیشتر است. علاوه بر این ، بسیاری از آنها فقط می توانند از توانایی های ویژه خود در مناطقی که از آن لذت می برند استفاده کنند. برای تکرار و تمرین مکرر ، همانطور که برای دانش آموزان عادی لازم است ، آنها معمولاً حوصله ندارند و آستانه ناامیدی پایین است.

بنابراین اگر آنها در مدرسه ای مناسب که بتواند نیازهای فردی آنها را برآورده کند ، شرکت نمی کنند ، کودکان بسیار با استعداد علاقه خود را به تدریس از دست می دهند و ترجیح می دهند بر روی افکار و عقاید خود تمرکز کنند. این بدان معناست که آنها از بسیاری از مطالب آگاه نیستند ، ارتباط خود را از دست می دهند و در برخی موارد دیگر نمی فهمند که این موضوع در مورد چه چیزی است. در نتیجه ، آنها نمرات ضعیفی می نویسند و عملکردشان کمتر از حد متوسط ​​است ، حتی اگر در واقع توانایی بیشتری از همکلاسی های خود را داشته باشند. در پایان ، این چالش کم کاری منجر به از دست دادن لذت اولیه از یادگیری و کودکان در مقطعی از زندگی روزمره مدرسه ای خود بیش از اینکه دچار چالش شوند بیش از حد چالش برانگیز هستند. مدارس خاص و مدارس شبانه روزی این مشکل را از طریق کلاس های کوچک ، پشتیبانی فردی و سازگار حل می کنند یادگیری سرعتی که کودکان را قادر می سازد تا توانایی های بالقوه خود را داشته باشند.

چگونه می توانید استعداد درخشان را در مهد کودک تشخیص دهید؟

In مهد کودک، کودکان مجبور نیستند مانند مدرسه کارهای سختگیرانه ای را انجام دهند ، بنابراین نمی توان فهمید که از هوش بالایی برخوردار هستند. با این حال ، کودکان با استعداد بسیار سریع تر از همسالان خود رشد می کنند. آنها اغلب زبان متمایز ، علاقه زیادی به محیط نشان می دهند و س chaالات چالش برانگیزی را مطرح می کنند. بنابراین آنها از سن خود بالاتر هستند ، اغلب با کودکان بزرگتر کنار می آیند و ممکن است در تماس با همسالان خود مشکل داشته باشند. برخی خود را به طور مستقل می آورند

چه تست هایی برای استعداد در دسترس است؟

طبق تعریف ، ضریب هوشی 130 امتیاز یا بالاتر استعداد بالایی در نظر گرفته می شود. بنابراین آزمون ضریب هوشی اولین راه برای تعیین استعداد بالا برای اکثر افراد است. این آزمون ها توسط ارگان های مختلف رسمی ارائه می شود و اصطلاحاً "ضریب هوشی" را اندازه گیری می کند ، که عملکرد شخص در آزمون را به یک گروه مقایسه ای کاملاً هم سن و هم سن مرتبط می کند.

بنابراین ، هوش به تنهایی قابل اندازه گیری نیست ، بلکه فقط با جمعیت عادی و نتیجه گیری های انجام شده قابل مقایسه است. یک عیب آزمون ضریب هوشی این است که نمی تواند تمام جنبه های هوش را پوشش دهد. به عنوان مثال ، این استدلال قیاسی منطقی و مهارت های مشابه را آزمایش می کند ، اما استعدادهای خلاق را که جنبه ای از هوش نیز هستند ، آزمایش نمی کند. بنابراین ، علاوه بر آزمون ضریب هوشی ، تعداد زیادی تست هوش خاص وجود دارد که زیرمجموعه های عملکرد شناختی کوچکتر را در بر می گیرد و در مواردی مورد استفاده قرار می گیرد که استعداد بالا نیاز به تمایز بیشتری داشته باشد یا آزمون ضریب هوشی به طور غیر منتظره ضعیفی نشان داده شود. اینکه دقیقاً کدام تست ها برای این منظور استفاده می شوند ، به سن و استعداد فردی که باید آزمایش شود بستگی دارد و توسط بازپرس تعیین می شود.