دلایل عدم تحمل لنزهای تماسی
حاد عدم تحمل لنزهای تماسی در اثر اجسام خارجی زیر لنز یا در اثر آسیب سطح ایجاد می شود. با این حال ، عدم تحمل همچنین می تواند در طولانی مدت به دلیل زمان ساییدگی بیش از حد و کمبود اکسیژن در سطح ایجاد شود. مواد لنز تماسی با خصوصیات مختلف از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، به ویژه در چشمهای مشکل دار.
همچنین مرطوب شدن یکنواخت لنز و تمایل متفاوت به تبخیر مایع اشک آور بسته به لنز نقش مهمی در سازگاری دارد. علاوه بر این ، تأثیرات ترکیبات مراقبت از محصول (نگاه کنید به مراقبت از لنزهای تماسی) یا محیطهای نامناسب با گرد و غبار زیاد ، بخارات شیمیایی و هوای بسیار خشک باعث ایجاد آن می شود عدم تحمل لنزهای تماسی. دلیل اصلی تحمل نکردن لنزاما ، به اصطلاح "خشکی چشم" است ، به خصوص در ارتباط با التهاب چشم پلک حاشیه (بلفاریت).
40-50٪ از دارندگان لنز تماسی گزارش می دهند چشمهای خشک، که به طور قابل توجهی بیشتر از افراد لنز غیر تماسی است. برای درمان خشکی چشم و پلک التهاب لبه به درستی. استفاده مداوم از کمپرس گرم و مرطوب با استفاده از "بهداشت لبه درپوش" می تواند استفاده راحت تر از لنزهای تماسی را برای بسیاری از بیماران مبتلا به عدم تحمل لنزهای تماسی.
انواع لنزهای تماسی
- سخت لنز به سختی چشم را لمس می کنند زیرا آنها شناور بر روی یک فیلم از اشک ، به این معنی که سطح قرنیه می تواند به خوبی از طریق اشک و اکسیژن رسانی تغذیه کند. به همین دلیل و به طور منظم مرطوب / خیس شدن و در نتیجه تمیز کردن چشم ، مشکلات کمتری در مورد خشکی هوا و بخارات شیمیایی وجود دارد. با این حال ، آنها به راحتی از چشم می افتند و بنابراین برای ورزشهای تماسی و در محیط های گرد و غبار کمتر مناسب هستند.
برای خیلی شدید آستیگماتیسم یا حتی قوز قرنیه ، سخت است لنز تنها فرم لنزهای تماسی قابل استفاده هستند.
- از طرف دیگر به سختی می توان لنزهای تماسی را از دست داد (حتی زمانی که شنا) حتی با وجود یک محیط گرد و غبار مشکلات کمتری وجود دارد ، اما آنها نامناسب هستند. در هوای خشک و بخارهای شیمیایی یک نقطه ضعف عمده تأمین ضعیف اکسیژن به سطح چشم است ، زیرا لنزهای تماسی مستقیماً روی چشم می نشینند و به اصطلاح "مکش" می کنند. معاینات منظم ، حداقل نیم سالانه توسط چشم پزشک برای تشخیص به موقع علائم کمبود اکسیژن قرنیه و در نتیجه جلوگیری از آسیب دائمی ، در اینجا کاملاً ضروری است. لنزهای تماسی نرم نیز باید یک ساعت پس از برخاستن قرار گرفته و یک ساعت قبل از خواب خارج شوند ، تا قرنیه اکسیژن بیشتری قبل و بعد از شب دریافت کند.
