درمان | عود کولیت اولسراتیو

رفتار

درمان عود به میزان قوی بودن عود فرد سازگار است. در مورد عود خفیف فقط با چند مورد اسهال خونی و خیر تب، آماده سازی های 5-ASA مانند mesalazine در درمان حاد استفاده می شود. اینها التهاب موجود در دستگاه روده را خنثی می کنند و باعث سرکوب ایمنی جزئی می شوند.

عود متوسط ​​با احساس متمایز بیماری همراه با اسهال خونی منظم و کمی افزایش دما مشخص می شود. در این مورد ، علاوه بر آماده سازی 5-ASA ، گلوكوكورتيكوئيدها در حال حاضر و فقط در صورت عدم بهبود به صورت قرص فقط به صورت محلی قابل ارائه است. در عود شدید ، که همراه با احساس شدید بیماری ، اسهال مکرر خونی و تب، درمان باید حتی بیشتر شود.

در ابتدا ، تلاش برای شروع درمان با گلوكوكورتيكوئيدها (به عنوان مثال پردنیزولون) از طریق رگ. امید است که تجویز از طریق دسترسی وریدی باعث بهبود اثر دارو شود. در صورت عدم بهبود ، درمانی با داروهای سرکوب کننده ایمنی می تواند در نظر گرفته شود.

داروهای رایج به عنوان مثال سیکلوسپوپرین A ، تاکرولیموس or Infliximab. با این حال ، به عنوان اینها داروهای سرکوب کننده ایمنی بدون عارضه نیستند ، باید از قبل یک درمان جراحی در نظر گرفته شود ، زیرا این می تواند بهبود یابد کولیت اولسراتیو. کورتیزون متعلق به گروه دارویی است گلوكوكورتيكوئيدها.

با یکسان است کورتیزون، که توسط خود بدن تولید می شود. کورتیزون به دلیل اثر ضد التهابی و سرکوب کننده سیستم ایمنی در درمان عود استفاده می شود. این هدف برای خنثی کردن واکنش التهابی بیش از حد بدن است. با این حال ، از آنجا که کورتیزون برخی از عوارض جانبی مرتبط را نیز به همراه دارد ، باید دارو را با احتیاط مصرف کرد و دوز آن باید همیشه در مراحل آهسته در پایان درمان کاهش یابد. بعضي از اين عوارض بعنوان مثال افزايش يافته است خون فشار ، ادم ، از دست دادن استخوان و ایجاد دیابت.

مدت زمان

مدت زمان یک دوره با شدت آن متفاوت است و به پاسخ داروی حاد بستگی دارد. عود بیماری ممکن است از چهار تا هشت هفته طول بکشد. با این حال ، اشکال نیز وجود دارد کولیت اولسراتیو که در آن هیچ فاصله بدون التهاب وجود دارد. این دوره مزمن- مداوم نامیده می شود. شدت التهاب مداوم می تواند بسیار متفاوت باشد.

لرزش در دوران بارداری

احتمال عود در طی بارداری حدود 30٪ است. دوره ی کولیت اولسراتیو تحت تأثیر منفی نیست بارداری. اگر عود بیماری اتفاق بیفتد ، باید در اسرع وقت درمان شود ، زیرا فعالیت التهابی زیاد می تواند بر کودک متولد شده اثرات منفی بگذارد.

این درمان براساس یک طرح فارغ التحصیل انجام می شود ، که برای زنان غیر باردار نیز استفاده می شود. دارو باید در دوزهای کافی تجویز شود ، زیرا التهاب طولانی مدت می تواند آسیب بیشتری نسبت به عوارض جانبی دارو ایجاد کند. هنگام استفاده از کورتیزون در هفته های آخر بارداری، باید در نظر گرفته شود که تشکیل کورتیزول در جنین ممکن است پس از تولد محدود شود.

نوزادان تازه متولد شده با بی حالی و کاهش فعالیت خود مشهود هستند. این کمبود با درمان جایگزینی موقتی با کورتیزون به خوبی قابل درمان است. اگر این یک دوره بسیار شدید باشد که به اندازه کافی با داروهای 5-ASA و گلوکوکورتیکوئیدها قابل درمان نباشد ، می توان عامل سرکوب کننده سیستم ایمنی را تجویز کرد آزاتیوپرین پس از یک ارزیابی بسیار دقیق با این حال ، مادر و کودک هنگام مصرف باید از نزدیک کنترل شوند. سایر داروها برای تشدید درمان در عودهای شدید مانند تاکرولیموس, سیکلوسپورین A یا آنتی بادی Infliximab نباید در دوران بارداری تجویز شود.