عفونت های استخوانی: درمان و عوارض

هدف از درمان جلوگیری از عفونت و جلوگیری از زوال استخوان و بافت های نرم اطراف آن است. معمولاً درمان شامل یک دارو و یک قسمت جراحی است. حکومت of آنتی بیوتیک ها در نظر گرفته شده است برای از بین بردن عوامل ایجاد کننده التهاباز باکتری. برای این امر ، شناخت دقیق عامل بیماریزا برای انتخاب صحیح مهم است آنتی بیوتیک.

درمان آنتی بیوتیکی

تا زمانی که نتیجه معاینه باکتریولوژی هنوز در دسترس نباشد ، معمولاً فرد مخلوطی از چندین مورد را تجویز می کند آنتی بیوتیک ها که با خیال راحت شایع ترین آنها را می کشد باکتری. پس از یافتن عامل بیماریزای مقصر ، مناسب است آنتی بیوتیک می تواند به طور خاص داده شود زیرا خون جریان به استخوان نسبتاً ضعیف است ، آنتی بیوتیک ها باید مدت زمان بیشتری (حداقل 3 هفته) نسبت به آن مصرف شود گوش میانی یا لگن کلیه التهاب.

روشهای جراحی

اگر عوامل بیماری زا در حال حاضر قسمتهای بیشتری از استخوان را از بین برده اند یا بسیاری از آنها را تخریب کرده اند چرک، بافت ملتهب یا حتی مرده تشکیل شده است ، درمان فقط با دارو کافی نیست. جراحی باید انجام شود - حتی اگر قسمتهای بزرگتر استخوان در اثر آن از بین بروند.

پس از بهبود عفونت ، می توان نقص استخوان را در یک عمل دوم دوباره بازسازی کرد ، به عنوان مثال با قرار دادن بافت استخوانی سالم یا مغز استخوان به شکاف استخوان اجسام خارجی مستقر در ناحیه ملتهب نیز برداشته می شوند. این شامل ایمپلنت مانند مصنوعی مفصل ران یا پیوند استخوان. این به این دلیل است که هر جسم خارجی تضمین می کند که عفونت همچنان فعال است.

چه عوارضی می تواند رخ دهد؟

بزرگترین خطر در عفونت استخوان است گندیدگی، یا خون مسمومیت در این حالت ، حمله دائمی به باکتری و سموم آنها در جریان خون منجر به عفونت عمومی بدن می شود که می تواند زندگی را تهدید کند.

به خصوص در کودکان ، عفونت استخوان می تواند آسیب دائمی قابل توجهی ایجاد کند. این به این دلیل است که التهاب می تواند باعث اختلالات رشد شود ، مانند رشد کج یا رشد کوتاه یا شتاب دار استخوان ها، که می تواند اختلافات بارزی را در ایجاد کند پا طول ، به ویژه در اندام تحتانی. تخریب مفاصل در سنین پایین نیز می تواند رهبری به ناهنجاری های اسکلتی طولانی مدت. فقط به همین دلیل ، درمان به موقع بسیار مهم است.