هایپرپرولاکتینمی ، پرولاکتینوما: دارو درمانی

درمان برای هیپرپرولاکتینمی بستگی به علل ، سطح سرم دارد پرولاکتین، و ، در مورد موجود پرولاکتینوما (برای جزئیات بیشتر به درمان جراحی مراجعه کنید) ، میزان آنها.

اهداف درمانی

  • بهبود علامت شناسی
  • رگرسیون پرولاکتینوما

توصیه های درمانی

هیپرپرولاکتینمی در سن باروری در صورت عدم تمایل فعلی به فرزندآوری.

  • مهار کننده های پرولاکتین (آنتاگونیست های دوپامین):
    • گالاكتوره مزاحم تلفظ می شود (غیر طبیعی است شیر مادر ترشح) و / یا ماستالژی (پستان درد).
    • مهار تکثیر در آدنوم هیپوفیز (تومورهای خوش خیم ناشی از سلول های لوب قدامی غده هیپوفیز (آدنوهیفیفیز)).
  • مهار کننده های تخمک گذاری - در صورت تمایل به پیشگیری از بارداری (کنترل بارداری):
    • اگر ناهنجاری های خونریزی (اختلالات خونریزی) یا کمبود استروژن قابل تشخیص باشد ، ترکیبات استروژن و پروژستین نسبت به پیشگیری از بارداری فقط پروژستین ارجح هستند.
  • آماده سازی متوالی استروژن-پروژسترون یا داروهای ضد بارداری استروژن-پروژستین در ناهنجاری های خونریزی:
    • مگر اینکه به صورت محلی یا سیستمی ایجاد شده و پس از حذف علل غیر غدد درون ریز باشد.
    • برای تنظیم علامت دار خونریزی غیر طبیعی.
  • جایگزینی استروژن یا استروژن پروژستین - برای هایپر پرولاکتینمی با کمبود استروژن (به عنوان مثال ، هیپوگنادوتروپیک) آمنوره) این باعث جلوگیری یا کاهش خطر پوکی استخوان می شود (کاهش در تراکم استخوان) یا پوکی استخوان (از دست دادن استخوان) در هایپر پرولاکتینمی مزمن.
  • پروژستین به صورت چرخشی (به عنوان مثال ، روز پانزدهم تا بیست و ششم سیکل ، دوز تحول) در:
    • پیشگیری از اختلالات خونریزی
    • هیپرپلازی آندومتر (تکثیر خوش خیم آندومتر) اختلال عملکرد تخمدان با پروژسترون تشکیل / اثرات بدون هیپرپلازی آندومتر به درمان نیاز ندارد.

هایپرپرولاکتینمی در سن باروری در بچه داری یا پرولاکتیومای فعلی.

  • مهارکننده های پرولاکتین (آنتاگونیست های دوپامین) مدت زمان درمان: حداقل 4 سال (به دلیل بالا بودن میزان عود تا 50٪ در ماکروآدنوم) قطع درمان در صورت:
    • سطح PRL عادی حداقل برای 2 سال.
    • عدم وجود تومور یا کاهش اندازه تومور حداقل 50٪ در MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی).

    پس از قطع درمان، معاینات کنترل PRL برای سال اول باید هر 3 ماه یکبار انجام شود ، سپس به مدت 5 سال سالانه انجام شود.

در دوران حاملگی

  • خطر رشد برای میکرآدنوم 2-2.5٪ و برای ماکروپرولاکتینوما تا 31٪ است.
  • If بارداری شناسایی شده است ، قطع دارو به دلیل توصیه می شود عوارض جانبی of دوپامین آنتاگونیست در رشد جنین ، که نمی توان رد کرد.

در یائسگی

  • هایپرپرولاکتینمی به ندرت در زنان یائسه اتفاق می افتد.
  • مشخص نیست که یائسه پرولاکتینوما باید درمان شود؛ اگر اصولاً محافظه کارانه درمان شود.