اهداف درمانی
- مسکن درد
- پیشگیری از آمبولی ریوی (انسداد عروقی عروق ریوی) و سندرم پس از ترومبوتیک (احتقان مزمن وریدی که بر اندام تحتانی تأثیر می گذارد در نتیجه ترومبوز ورید عمقی)
توجه داشته باشید: درمان باید در درجه اول توسط یافته های سونوگرافی دوبلکس ، یعنی میزان و محل ترومبوس هدایت شود.
توصیه های درمانی
- بی دردی (مسکن /درد تسکین دهنده ها) (توجه: حذف مواد ترومبوتیک توسط برش چاقو (برش کوچک در سراسر پوست) اغلب منجر به تسکین سریع درد می شود).
- خنک سازی و فشرده سازی محلی در صورت عمیق بودن رگ ترومبوز (DVT) با خیال راحت منتفی است و ترومبوز در رگهای جانبی کالیبر کوچک <5 سانتی متر گسترش می یابد.
- ترومبوپروفیلاکسی (اقدامات پیشگیری از ترومبوز):
- هپارین های با وزن مولکولی کم (NMH) یا فونداپارینوکس; درمان کنترل در موارد فردی (به عنوان مثال ، جاذبه) از طریق فعالیت ضد Xa (محدوده هدف برای مجردها) حکومت 1.0-2.0 E / ml ، برای دو برابر حکومت 0.6-1.0 E / ml ، هر 3-4 ساعت پس از تزریق sc) موارد مصرف: گسترش ترومبوفلبیت <5 سانتی متر ؛ ترومبوفلبیت صافن بزرگ رگ و بیماران بستری
- آنالوگهای هپارین (fondaparinux) موارد مصرف: پروفیلاکسی برای جراحی های بزرگ ارتوپدی. گسترش طول ترومبوفلبیت ≥ 5 سانتی متر در رگهای تنه ای یا شاخه های اصلی اصلی (به شرطی که ترومبوس بیش از 3 سانتی متر از صافی صافنفمورال (SF) باشد) لازم است!
- درمان از ورید سطحی ترومبوز (OVT) و فاصله تا سیستم وریدی عمیق (crosse) <3 سانتی متر: ضد انعقاد درمانی در عمق رگ ترومبوز (DVT) به مدت 4 هفته تا 3 ماه (به بخش "ترومبوز" مراجعه کنید).
- همچنین به بخش «ادامه درمان» مراجعه کنید.
