درمان تومورهای استرومایی | درمان سرطان تخمدان

درمان تومورهای استروما

اگر تومور هنوز بسیار کوچک است و زن هنوز مایل به بچه دار شدن است ، ممکن است فقط تخمدان آسیب دیده از تومور را با لوله فالوپ مربوطه بردارید. با این حال ، هنگامی که تنظیم خانواده کامل است ، یا اگر تومور بزرگ باشد ، یک عمل رادیکال مانند تومورهای اپیتلیال انجام می شود (به بالا نگاه کنید). متعاقباً ، تومورهای استرومایی با اشعه ایکس با دوز بالا تحت تابش قرار می گیرند ، زیرا به اشعه حساس هستند. اگر تومور استروما به پرتودرمانی پاسخ ندهد ، می توان با آن تومور را کاهش داد شیمی درمانی.

درمان تومور سلول سلول

اگر تومور محدود به یک تخمدان باشد ، تخمدان و لوله فالوپ در طرف آسیب دیده معمولاً برداشته می شود (آدنکتومی). متعاقبا، شیمی درمانی با استفاده از عوامل شیمیایی اتوپاید ، بلوایسین و سیس پلاتین انجام می شود. از آنجا که دیسگرمینوما ، برخلاف سایر تومورهای سلولهای زایا ، به اشعه حساس هستند ، پس از عمل با 30-40 Gy تحت تابش قرار می گیرند.

نتیجه درمان

هر عملیاتی ، شیمیایی و پرتو درمانی به طور طبیعی شامل عوارض و پیامدهای جانبی است. اما در ادامه ، تنها به برخی از آنها پرداخته خواهد شد. اگر تخمدان در زنان جوانتر فراتر از آن برداشته می شود یائسگی (climacteric) ، جنس هورمون تولید شده در تخمدان ها وجود ندارد

این می تواند منجر به علائم زودرس یائسگی با شیوع تعریق و گرگرفتگی شود ، نوسانات خلقی و افسردگی و همچنین اختلالات خواب. در این بیماران ، جنسیت هورمون می تواند با مصرف دارو جایگزین (جایگزین) شود و از این علائم جلوگیری شود. اگر هر دو تخمدان نیز حذف می شوند ، طبیعی است بارداری رد می شود ، که می تواند برای زنان جوان بسیار چشمگیر باشد.

به عنوان "سازش" ، سلول های تخمک را می توان قبل از شروع درمان منجمد کرد و در صورت تمایل به بچه دار شدن ، می توان آنها را به طور مصنوعی بارور کرد. به این ترتیب ، ممکن است با وجود حذف مادر ، مادر شدن امکان پذیر باشد تخمدان. استفاده از شیمی درمانی همچنین می تواند منجر به علائم بیشتر شود.

عوامل شیمی درمانی تأثیر خاصی بر تقسیم سریع سلول ها دارند. اینها معمولاً عبارتند از سرطان سلولها ، بلکه روده ، مو و خون سلول ها. بنابراین داروهای شیمی درمانی سلولهای سالم دیگر را نیز تحریک و تا حدی تخریب می کنند. این می تواند خود را در اختلالات عملکرد روده نشان دهد استفراغ و اسهال، در ریزش مو، افزایش حساسیت به عفونت ها و کم خونی.