درمان تاندوواژینیت

از آنجا که علل توسعه تاندوواژینیت می تواند عفونی و همچنین غیر عفونی باشد ، یک تشخیص جامع باید قبل از انتخاب روش درمانی مناسب باشد. علاوه بر این ، درمان مناسب برای تاندوواژینیت به میزان و همچنین دفعات بروز علائم بستگی دارد. در بیشتر موارد یک دارو درمانی کاملاً کافی است.

مختلف داروهای ضد درد (مسکن ها) ، که به عنوان مثال در گروه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی قرار دارند ، می توانند به تسکین چاقو کمک کنند درد در ناحیه مفصل آسیب دیده. علاوه بر این ، بسیاری از مسکن ها دارای اثر ضد التهابی اضافی هستند و بنابراین می توانند روند بیماری را مهار کرده و باعث بهبود سریع غلاف های تاندون شوند. پاراستامول برای درمان کمتر مناسب است تاندوواژینیت، چون اثر ضد درد دارد اما اثر ضد التهابی ندارد.

علاوه بر این ، بی حرکتی موقت مفصل آسیب دیده می تواند مفید باشد. در بسیاری از موارد ، پزشک معالج تمایل به استفاده از بانداژ پشتی و پمادهای ضد التهابی یا کرم ها دارد. برای بیمارانی که به طور مکرر از تاندوواژینیت رنج می برند ، نصب یک آتل تار به اصطلاح می تواند مفید باشد.

آتل ها که به طور خاص برای علائم استرس مکانیکی سازگار هستند ، علائم فشرده سازی خارجی ناحیه آسیب دیده را کاهش می دهند. علاوه بر این ، در صورت تاندوواژینیت مکرر ، باید تنظیم شرایط کار در نظر گرفته شود ، به عنوان مثال با خرید تجهیزات رایانه ای مشترک و ملایم. تنها با کاهش فشار نادرست و بیش از حد در غلافهای تاندون ملتهب می توان به تسکین طولانی مدت دست یافت.

برای درمان تاندوواژینیت مزمن ، بی حس کننده های موضعی (مواد مخدر) و یا کورتیزون هنوز می توان از آماده سازی استفاده کرد اگر علیرغم علائم بهبود نیافت درد درمان و استفاده از بی حس کننده های موضعی، اصلاح جراحی دستگاه تاندون تحریک شده باید در نظر گرفته شود. در بیشتر موارد ، شکاف ساده مبتلا است غلاف تاندون برای اطمینان از از بین بردن دائمی علائم کافی است.

تندوواژینیت همچنین در بیمارانی که فقط از یک علامت شناسی خفیف برجسته رنج می برند ، نیاز فوری به درمان دارد. حذف یک درمان سریع می تواند خطر وقایع نگاری شکایات را تهدید کند. در اصطلاحات پزشکی ، تصویر بالینی ناشی از این پدیده را "آسیب کرنش تکرار شونده" می نامند (کوتاه: RSI).

غلاف تاندون از انگشت فلکسورها همچنین می توانند در اثر التهاب طولانی مدت در ناحیه آن آسیب ببینند مچ دست. برخی از بیماران از روند التهابی و ضخیم شدن رنج می برند انگشت خم کننده تاندون ها بعد از چندین سال از التهاب تاندوواژینیت درمان نشده. در موارد واضح ، این حتی می تواند منجر به کاهش فزاینده عملکرد شود (اصطلاح فنی: tendovaginitis stenosans).