درمان آبسه مقعدی
آبسه های مقعدی کوچکتر را می توان با پمادهایی که به ناحیه آسیب دیده مالیده می شوند و برای استخراج محتویات طراحی شده اند ، درمان کرد. پمادها معمولاً حاوی قیر هستند و خاصیت جذب مایعات را دارند. این در این مورد استفاده می شود.
آبسه بزرگتر مقعدی را می توان با سوزن استریل یا کانول سوراخ کرد. این باعث می شود که محتوای چرکی معمولاً خالی شود و مقعد نیز انجام شود آبسه کوچک شدن در بسیاری از موارد ، مقعد آبسه دوباره در همان منطقه یا مجاور ظاهر می شود.
آبسه های مقعدی لجباز و اشکال بسیار بزرگ باید در جراحی عمومی با جراحی برداشته شوند. در این مورد ، آبسه حفره به طور گسترده ای تحت بیهوشی عمومی. در بیشتر موارد محل زخم باز می ماند یا فقط با پانسمان زخم استریل درمان می شود.
به بیمار معمولاً دستور داده می شود بعد از هر بار مراجعه به توالت محل را دوش بگیرد تا از عفونتهای مربوطه جلوگیری کند. بهبود زخم ها پس از عمل آبسه می تواند بسیار طولانی باشد. بیمار اغلب فقط پس از 4-6 هفته می تواند به درستی بنشیند.
اغلب اوقات جراحی تنها درمان موثر برای بیماران مبتلا به آبسه مقعد است. تصمیم در مورد ضرورت جراحی به عوامل مختلفی بستگی دارد. در نتیجه ، اندازه ، محل ، علائم همراه و عوامل بیماری زا به ویژه مرتبط هستند.
به خصوص در مورد بزرگ آبسه مقعدی، جراحی در اکثر موارد تنها امکان تسکین این بیماری است درد و حذف کنید چرک کاملا از بدن. در صورت آبسه مقعدی، روش جراحی معمولاً زیر انجام می شود بیهوشی عمومی یا حداقل تحت بیهوشی نسبی محدود منطقه ای. در حین عمل جراحی ، پزشک معالج اپیدرم و بافت زیر آن را لایه به لایه می کند.
به این ترتیب می توان حفره آبسه را باز کرد. بیشتر ترشحات چرکی معمولاً در حین باز شدن تخلیه می شوند. باقیمانده چرک سپس می تواند از طریق زهکشی تخلیه شود.
بزرگترین مزیت آبسه مقعدی جراحی این واقعیت است که عوامل بیماری زای باکتریایی ناحیه اطراف را آلوده نمی کنند و تخلیه داخل آن اتفاق نمی افتد. به این ترتیب ، خطر باکتری ورود به جریان خون و ایجاد آن خون مسمومیت به حداقل می رسد. پس از تخلیه ترشح با موفقیت آغاز شده ، حفره آبسه باید تمیز شود و در طی عمل بافت ملتهب برداشته شود.
اگر آبسه مقعدی به ویژه بزرگ باشد ، احتمال تشکیل مجدد ترشح چرکی وجود دارد و باید عمل دیگری انجام شود. پس از عمل ، زخم بخیه نمی شود ، بلکه باز است التیام زخم روش انتخاب شده است. این اقدام از کپسوله شدن مجدد باقی مانده پاتوژن های مایع و باکتری جلوگیری می کند.
طی چند روز اول پس از جراحی آبسه مقعدی ، حفره زخم باید در فواصل منظم توسط پزشک معالج تمیز و تمیز شود. علاوه بر این ، پانسمان باید حداقل یک بار در روز تغییر کند. از آنجا که در بیشتر موارد باز است التیام زخم روش انتخاب شده است ، یک پاکسازی منظم زخم باید حتی پس از اقامت در بیمارستان انجام شود.
بیماران مبتلا باید روزانه نواحی باز را تمیز کنند تا حفره زخم کاملاً بسته شود و همچنین خود پانسمان ها را عوض کنند. علاوه بر این ، وان حمام بعد از انجام موفقیت آمیز عمل آبسه مقعد می تواند تأثیر مثبتی بر روند بهبودی داشته و بهبودی را تسریع کند. اگرچه باز شدن حفره آبسه از طریق جراحی در بسیاری از موارد تنها روش درمانی موثر در حضور آبسه مقعد است ، اما باید خطرات خاصی را در نظر گرفت.
همانطور که این عملیات معمولاً تحت حالت عمومی انجام می شود بیهوشی، خطرات کلی وجود دارد. در حین بیهوشی عمومی، مشکلات موجود در سیستم قلبی عروقی ممکن است رخ دهد علاوه بر این ، ساختارهای مهم آناتومیکی در گلو در طی این منطقه می تواند آسیب ببیند لوله گذاری.
به دنبال جراحی آبسه مقعد ، خطر a نیز وجود دارد خون تشکیل لخته (ترومبوس). این خون لخته ممکن است شل شده و مسدود شود عروق در منطقه قلب، ریه ها یا مغز. در نتیجه می تواند منجر به a شود قلب حمله ، ریوی آمبولی or ضربه.
علاوه بر این ، بیمار مبتلا به آبسه مقعدی در معرض خطر است التیام زخم اختلالات حتی پس از جراحی موفقیت آمیز. اگر در حین جراحی آبسه مقعدی به طور کامل از بین نرود و یا جراحی امکان پذیر نباشد ، باید درناژ انجام شود. با کمک یک سیم راهنما ، لوله ای وارد شده و در آبسه قرار می گیرد.
زهکشی یک لوله پلاستیکی است که از طریق آن عبور می کند چرک و ترشح انباشته می تواند به خارج تخلیه شود. این از التهاب بیشتر حفره آبسه جلوگیری می کند. در مورد آبسه بزرگ مقعدی ، درمان جراحی معمولاً به درمان محافظه کارانه (غیر جراحی) ترجیح داده می شود.
به این ترتیب می توان از ترکیدن آبسه و کارگردانی ذاتی آن و جلوگیری از پاتوژن های باکتریایی در جریان خون جلوگیری کرد. علاوه بر این ، پس از باز شدن حفره آبسه از طریق جراحی ، می توان نواری را که در یک پماد ضد التهاب قرار داده شده است ، به زخم وارد کرد ، بنابراین روند بهبود را بهبود می بخشد. با این حال ، در بیمارانی که فقط یک آبسه مقعدی کوچک دارند ، می توان فعلاً درمان محافظه کارانه با کمک یک پماد را انجام داد.
به خصوص استفاده از پماد و / یا کرم ، که دارای مواد فعال ضد درد است ، در بیشتر بیماران مبتلا بسیار محبوب است. در این زمینه ، با این حال ، باید فوراً یادآوری شود که تسکین موقتی ناراحتی ناشی از آبسه مقعد فقط به دلیل اثر بخشی پماد ضد درد است. اگر اثربخشی آن کاهش یابد ، شکایات نیز با شدت یکسان یا حتی افزایش می یابد.
به همین دلیل ، استفاده از پماد ضد درد در حضور آبسه مقعدی فقط باید برای پر کردن دوره تا ویزیت بعدی پزشک باشد. در مورد آبسه مقعد نابالغ ، باز کردن حفره آبسه از طریق جراحی اغلب توصیه نمی شود. در چنین مواردی ، درمان آبسه مقعدی می تواند با استفاده منظم از یک پماد آنتی بیوتیک انجام شود.
در حالت ایده آل ، پماد آنتی بیوتیک سه تا چهار بار در روز و برای مدت پنج تا هفت روز بر روی آبسه مقعد قرار می گیرد. از آنجا که آبسه مقعدی در بیشتر موارد ناشی از باکتری است استافیلوکوکوس اورئوس، پماد آنتی بیوتیک به طور معمول حاوی یک ماده فعال است که علیه این عامل بیماری زا است. با این حال ، هنگام استفاده از پماد ، توجه به بهداشت ضروری است.
آبسه مقعد را هرگز نباید با انگشتان لمس کرد ، در غیر این صورت خطر گسترش عوامل بیماریزای باکتریایی وجود دارد. در حالت ایده آل ، بیماران مبتلا هنگام استفاده از پماد از دستکش های یکبار مصرف استفاده می کنند و پس از آن دست های خود را کاملا می شستند. علاوه بر این ، یک آبسه مقعدی کوچک با کمک پمادهای ترکیبی قابل درمان است.
این پمادها حاوی عوامل ضد درد و ضد التهابی هستند. پس از استفاده سطحی از پماد ، مواد فعال از طریق پوست جذب شده و در نتیجه به داخل حفره آبسه می رسند. فقط پس از چند برنامه ، ناراحتی ناشی از آبسه مقعد به طور محسوسی برطرف می شود.
در این زمینه ، با این حال ، باید توجه داشت که حتی این پماد ترکیبی نیز یک روش درمانی موثر نیست. علاوه بر این ، انواع مختلفی وجود دارد پماد و کرم که برای تحریک باز شدن خود به خود آبسه مقعدی در نظر گرفته شده اند. به این ترتیب ، باز شدن جراحی آبسه مقعد باید در بسیاری از موارد قابل کنترل باشد.
بهترین پماد های شناخته شده حاوی مواد موثری هستند که دیواره خارجی حفره آبسه را نازک می کنند. فشار داخل آبسه مقعدی منجر به ایجاد یک شکاف خود به خودی می شود که به سمت خارج هدایت می شود. با این حال ، این روش درمانی باید به ویژه در بیماران مبتلا به آبسه مقعدی بزرگ ، مورد انتقاد قرار گیرد.
نازک شدن دیواره خارجی حفره آبسه احتمال خلأ داخلی را کاهش می دهد ، اما به طور کامل از بین نمی برد. در بدترین حالت ، عوامل بیماری زا باکتریایی ممکن است هنوز وارد جریان خون شده و ایجاد کنند مسمومیت خونی (سپسیس) آبسه های مقعدی کوچک نیازی به جراحی نیستند ، اما با یک پماد کشنده قابل درمان هستند.
پمادهای التهابی دارای اثر ضد باکتری و ضد التهابی هستند. استفاده از پماد کششی علاوه بر این باعث گردش خون می شود ، به طوری که ذوب چرک توسط خود بدن تسریع می شود سیستم ایمنی بدن. در نتیجه ، آبسه به بیرون باز می شود و می توان چرک جمع شده را از طریق پوست تخلیه کرد.
در بیشتر موارد آبسه با جراحی برداشته می شود. برای مبارزه کامل با باکتری، سپس آنتی بیوتیک درمانی برای چند روز تجویز می شود. دولت از آنتی بیوتیک ها مهم است زیرا در غیر این صورت خطر گسترش التهاب و تهدید کننده زندگی وجود دارد مسمومیت خونی (سپسیس).
از آنجا که آبسه حفره چرکی محصور شده با خون رسانی ضعیف است ، رسیدن داروها به بافت ملتهب دشوار است. بنابراین ، دولت از آنتی بیوتیک ها به تنهایی برای درمان م absثر آبسه مقعد کافی نیست. در بیشتر موارد ، آبسه مقعدی باید با جراحی برداشته شود.
اگر آبسه یا مقعد باشد فیستول مشکوک است ، همیشه باید با یک پزشک مشورت شود تا مراحل بعدی را با او در میان بگذارید. بیمار همچنین می تواند نکات مهم را مشاهده کرده و از روش های درمانی خانگی برای تسریع روند بهبودی استفاده کند. مهمتر از همه ، تحت هیچ شرایطی نباید آبسه خود بیان شود ، زیرا این امر می تواند منجر به عفونت های خطرناک و در بدترین حالت به مسمومیت خونی.
آبسه در اثر ایجاد می شود باکتری و عمدتا در افرادی که ضعیف هستند رخ می دهد سیستم ایمنی بدن. قوی سیستم ایمنی بدن از بدن در مبارزه با التهاب پشتیبانی می کند. متعادل رژیم غذایی و ورزش زیاد در هوای تازه به تقویت قدرت دفاعی بدن کمک می کند.
خواب کافی و استرس اندک باعث بهبود جسمی شده و به بهبود آبسه مقعد کمک می کند. آبسه مقعدی باعث ایجاد شدید می شود درد، که با اجابت مزاج سخت تشدید می شود. مقدار زیادی مایعات (به اندازه کافی بنوشید) و یک فیبر کم رژیم غذایی به مدفوع کمک کنید تا قوام نرم داشته باشد.
ورزش بدنی منظم همچنین فعالیت روده را تحریک می کند و به مدفوع سخت کمک می کند. سایر درمان های خانگی برای آبسه مقعدی است گزنه چای و بابونه چای. گزنه دارای اثر ضد التهابی و نوشیدن سه فنجان تازه دم شده است گزنه چای در روز بهبود زخم را تسریع می کند.
کمپرس خیس خورده با بابونه چای را می توان روی آبسه قرار داد و به بیرون کشیدن چرک کمک کرد. روغن درخت چای یک درمان طبیعی محبوب است که از روغنهای اساسی درخت چای تشکیل شده است. روغن درخت چای می تواند برای درمان آبسه مقعدی مورد استفاده قرار گیرد.
چند قطره از روغن درخت چای به یک پارچه یا پارچه دستمال مرطوب زده می شوند و برای مدت چند ساعت در منطقه آسیب دیده قرار می گیرند. روغن درخت چای به مبارزه با عفونت و حل چرک کمک می کند. از روغن درخت چای نباید در زخم های باز استفاده شود و به درمان آبسه های بزرگ کمک نمی کند.
در صورت شک ، مشورت با پزشک ضروری است ، در غیر این صورت ممکن است عفونت گسترش یابد و عوارض ایجاد شود. سرعت بهبود آبسه مقعدی به اندازه و محل آن بستگی دارد. به طور کلی ، با این وجود ، مدت زمان زیادی طول می کشد تا آبسه مقعد به طور کامل بهبود یابد.
روش درمانی انتخاب اول تقسیم آبسه از طریق جراحی است. این شامل از بین بردن پوست روی التهاب و اجازه تخلیه چرک است. این عمل معمولاً یک روال معمول است که بدون عارضه انجام می شود.
برداشتن بافت ملتهب منجر به ایجاد زخمی نسبتاً گسترده تا عمق چندین سانتی متر می شود که بخیه زده نمی شود اما باز می ماند. این از تشکیل آبسه مقعدی جدید جلوگیری می کند. زخم باید توسط بیمار با وجدان تمیز شود و پانسمان باید مرتبا عوض شود.
این عمل با یک درمان همراه است آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن کامل باکتری های ایجاد کننده آبسه در بدن. آبسه مقعدی که معمولاً جراحی می شود کاملاً بهبود می یابد. با این حال ، ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا زخم کاملاً بسته شود و فرد مجبور باشد چندین هفته حساب کند تا زمان بهبودی کامل شود.
میزان خوب شدن بهبودی زخم به عوامل زیادی از جمله سن ، وضعیت تغذیه ، بیماری های قبلی و دارو بستگی دارد. سیگار کشیدن گردش خون در بدن را بدتر می کند ، که تأثیر منفی در ترمیم زخم دارد. بنابراین ، بیماران باید از این کار خودداری کنند نیکوتین پس از برداشتن آبسه از طریق جراحی به منظور تأخیر بی مورد در بهبود زخم.
مدت زمان آبسه مقعدی از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به عوامل مختلفی از جمله محل ، اندازه آبسه و شکل درمان بستگی دارد. آبسه های کوچک معمولاً می توانند به صورت محافظه کارانه درمان شوند ، یعنی نیازی به جراحی نیستند ، اما در طی چند روز با پماد کشنده قابل درمان هستند. از طرف دیگر ، آبسه بزرگتر مقعد باید با جراحی برداشته شود.
این شامل بریدن کل حفره آبسه و بافت اطراف آن است. بیمار باید سه تا چهار روز در بیمارستان بماند. در مورد آبسه های ساده ، حذف نیز می تواند به صورت سرپایی انجام شود.
چند هفته یا حتی چند ماه می تواند به بهبود کامل زخم برسد. آبسه مقعدی ، تجمع چرکی جمع شده در حفره ای است که در اثر التهاب نزدیک آن ایجاد می شود مقعد. در بسیاری از موارد التهاب مزمن آبسه مقعد منجر به تشکیل مقعد می شود فیستول. یک مقعد فیستول یک اتصال لوله ای بین آبسه و ناحیه مقعدی است که از طریق آن ترشح چرکی به خارج تخلیه می شود.
